تحليل راهبردي از «امامت» در دکترين امام رضا عليه السلام/ حامد پوررستمي*

حيث مبدأ شناختي

شاکله راهبرد امامت بر اساس توحيد استوار است و بدون ملاحظه اصل توحيد، اين نظام و راهبرد، فرو خواهد ريخت؛ يعني امام و امامت، هم جوهره و هويت خود را از خدا مي‌گيرند و هم به او ختم مي‌شوند؛ به عبارت ديگر، آغاز و انجام و اول و آخر راهبرد امامت، به توحيد و خدامحوري باز مي‌گردد. اساساً نظام امامت «راه» و امام «راهبر» مي‌آيند که انسان را به سوي خداوند دعوت نمايند و از سوي ديگر، پذيرش عقلي و نقلي امامت در گرو باور توحيدي است.

جايگاه و کارکرد اصل توحيد را مي‌توان در نمودار زير مشاهده كرد:

حيث غايت شناختي

اگر راهبرد را نوعي الگوي تحقق تصميم‌ها و اهداف بدانيم، در آن صورت، بسته به نوع هدف يا اهداف مورد نظر، الگو و برنامه طراحي مي‌شود. در راهبرد و نظام امامت نيز اين اهداف ترسيم شده است که البته مي‌توان آن‌ها را به اهداف 1. بنيادين و نهايي و 2. مياني و 3. ابتدايي تقسيم كرد.

در اهداف ابتدايي راهبرد امامت، مواردي همچون 1. عدالت 2.امنيت 3.رفاه 4.تربيت نهفته است. در هدف مياني راهبرد هدف فراهم کردن بستر بندگي و عبوديت خدا مد نظر است و در نهايت در هدف نهايي مسأله رساندن فرد و جامعه به کمال و قرب الهي مطرح است که اين موضوع جز در سايه نظام راهبردي امامت تحقق نخواهد يافت.