پاسخ به:کاهش تعداد سیمرغ های جشنواره فجر
سه شنبه 21 شهریور 1391 1:25 PM
* قرار نیست کودتا شود
* چرا با پایهگذاری این نهاد، جشنواره کودک هنوز در فارابی برگزار میشود؟
هنوز این نهاد به صورت کامل شکل نگرفته است و بخشی از مسئولیتهایش را ما به صورت موازی در موسسه رسانههای تصویری انجام میدهیم. بالاخره نمیتوان به یکباره کارها و وظایف را محول کرد. سنتی سی سال ادامه داشته است، قرار نیست کودتا شود. نفس اینکه برگزاری فجر پس از سی سال استقلال پیدا کرد، این امر بود. این کار یک نوع جراحی است و با درد همراه خواهد بود. به هر حال سختیها و تبعاتی را به همراه خواهد داشت. تیم بسیار حرفهای در بنیاد فارابی مشغول به کار هستند و تجربه برگزاری سالها جشنواره فجر و کودک را داشته و دارند. این تجربه گرانقیمتی است، شاید از بعد دیگر به این قضیه نگاه کنیم بگوییم این چه اشتباه بزرگی است؛ اگر این تجربه و تخصص وجود دارد، چرا نباید از آن استفاده کنیم اما همان که در بالا گفتم، با این کار به سمت استقلال در برگزاری جشنوارهها پیش خواهیم رفت.
این نگاه در سازمان سینمایی به وجود آمده که برگزارکنندگان جشنوارهها باید مستقل از تولیدکنندگان باشند و در حال حاضر بزرگترین جشنواره مرجع کارهایش خارج از بازوی اجرایی و تولید سازمان در حال انجام است. به مرور قرار است که برگزاری دیگر جشنوارهها نیز به موسسه امور جشنوارهها سپرده شود. البته باید زیرساختهای مناسب برای این کار فراهم شود، طبیعتا این کار نیاز به زمان مناسب دارد و قطعا از سوی نهادهایی که برگزاری جشنوارهها را برعهده داشتند مقاومت وجود خواهد داشت، البته حق طبیعیشان است.
قدم اول رسیدن به استقلال جشنواره در این حوزه برداشته شده و موسسه جشنوارهها همه تولیدات را با یک نگاه ارزیابی خواهد کرد و همه تولیدات، تولیدات سینمای ایران هستند.
قدم بعدی این است که دبیر جشنواره استقلال رای کامل داشته باشد که این امر ممکن است محقق نشود و شاید به صورت صددرصد نیاز نباشد، زیرا جشنواره ذیل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی برگزار میشود. جشنواره دبیر نیست و با پول بیتالمال برگزار میشود، اما استمرار دبیری جشنواره کمک میکند تا دبیر توان جایگاه و وجه اصلی خود را بیابد و سیاستهای برگزاری جشنواره را به درستی اجرایی کند. مشکلی که ما در جمهوری اسلامی داریم این است که هر مدیری که میآید علاقمند است تا عملکرد مدیر قبلی را زیر سوال ببرد و کارهای نیمه کاره را رها کرده و سنگ بنای کارهای جدید را میگذارد. این امر در همه بخشها و مدیریتها وجود دارد و در جشنواره نیز باعث آسیب جدی میشود، اگر هم آسیب نزند آن اتفاقات خوبی که در استمرار دبیری جشنواره ممکن است رخ دهد به تحقق نمیپیوندد. منظور من از استمرار حضور دبیر جشنواره یک سال یا دو سال نیست بلکه یک دوره هشت ساله است تا دبیر با اطمینان بتواند کار خود را انجام دهد و تصمیماتی مناسب اتخاذ و اجرایی کند؛ از سوی دیگر نگران قضاوتها نباشد. به طور مثال ممکن است امسال بخواهم درمورد تعامل با خبرنگاران تغییراتی را ایجاد کنم اما به شدت نگران عکسالعملها هستم، اگر دبیر برای چند دوره در نظر گرفته شود و ایمان داشته باشد که کارش صحیح و کارشناسی شده است ، نگران ایجاد تنش در سال اول نخواهد بود.
