بانک مقالات بینایی

پيشينه و هدف: شايع‏ترين علت عدم موفقيت پيوند قرنيه به صورت ديررس، دفع آن توسط دستگاه ايمني ميزبان مي باشد كه عوامل متعددي در ايجاد آن موثرند. اين مطالعه به منظور تعيين شيوع دفع پيوند و ميزان تاثير اين عوامل بر خطر دفع پيوند قرنيه در بيمارستان شهيد لبافي‏نژاد طي سال‏هاي 78-1377 انجام پذيرفت.

مواد وروش ها: مطالعه به روش توصيفي- تحليلي بر روي كليه بيماراني كه تحت عمل جراحي پيوند قرنيه قرارگرفته، داراي پي‏گيري كامل بوده و از داروهاي ايمونوساپرسيو استفاده نمي­كردند، انجام پذيرفت. ويژگي‏هاي فردي بيماران، علت پيوند قرنيه و وقوع انواع دفع پيوند بررسي گرديد. عوامل موثر بر ايجاد خطر دفع پيوند، ميزان بقاي شفافيت و ميزان شكست ناشي از دفع براي هر يك از عوامل خطر بررسي و ارزيابي گرديد. داده هاي به دست آمده با استفاده از برنامه نرم‏افزاري SPSS، نگارش 10 و آزمون‏هاي آماري مربع كاي و تحليل رگرسيون چندمتغيري مورد ارزيابي آماري قرار گرفتند.

يافته‏ها: در طول دو سال مورد بررسي، 295 پيوند قرنيه برروي 286 بيمار انجام شد كه 61 درصد بيماران مرد بودند. سن بيماران 20±38 سال بود و به مدت 10±20 ماه پي‏گيري شدند. در 31.8 درصد موارد، دفع پيوند روي داد كه به فاصله 6±7.3 ماه (20 روز تا 39 ماه) از زمان پيوند بود. شايع‏ترين نوع دفع، دفع آندوتليومي (20.7 درصد) بود. عوامل موثر بر دفع پيوند عبارت بودند از ميزان واسكولاريزاسيون قرنيه، پيوند مجدد قرنيه، وجود چسبندگي‏هاي قدامي عنبيه به قرنيه دهنده، وجود بخيه تحريك‏كننده، التهاب فعال در زمان پيوند، عمل جراحي ثانويه سگمان قدامي، سابقه ضربه، فشار داخل چشمي كنترل‏نشده و گلوكوم در زمان پيوند، سابقه دفع پيوند قبلي، عود مجدد هرپس برروي پيوند و پيوند غيرمركزي (P<0.05). سن بيماران هنگام پيوند، اندازه قرنيه دهنده و پيوند دوطرفه بر روي وقوع دفع تاثيري نداشتند (P<0.05).

نتيجه‏گيري: ميزان و شدت واسكولاريزاسيون قرنيه ‏گيرنده، وجود چسبندگي‏هاي قدامي، بخيه تحريك‏كننده، وجود التهاب فعال حين پيوند، انجام پيوند مجدد، عمل جراحي ثانويه سگمان قدامي، ضربه، فشار داخل چشمي كنترل‏نشده، سابقه دفع پيوند قبلي، عود مجدد هرپس، وجود پيوند غيرمركزي و زخم قرنيه بر روي پيوند، از عوامل موثر در وقوع دفع پيوند مي‏باشند و مي‏توانند موجب بروز شكست پيوند گردند. شناخت سريع، پيش‏گيري از وقوع و درمان مناسب اين عوامل مي‏تواند سبب افزايش بقا و شفافيت پيوند گردد. انجام پژوهش در مورد نقش هر يك و مداخله مناسب براي كاهش مشكل دفع پيوند توصيه مي‏گردد. 

 نسخه قابل چاپ