بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين امنيت (safety) روش کراتکتومي فوتوتراپيوتيک (PTK) ترانس اپي تليال در برداشتن اپي تليوم در مقايسه با روش دبريدمان دستي در جراحي کراتکتومي فوتورفرکتيو .(PRK)
روش پژوهش: تحقيق به روش کارآزمايي باليني يک سوکور بر روي 48 چشم از 24 بيمار انجام شد. قبل از شروع PRK در 24 بيمار، اپي تليوم قرنيه به روش ليزري يا PTK ترنس اپي تليال با استفاده از دستگاه ليزر اگزايمر5000- Nidek Ec  برداشته شد و در 24 چشم ديگر همين بيماران، اپي تليوم قرنيه با دبريدمان دستي برداشته شد. مبناي مقايسه دو گروه، معادل اسفر(SE) ، ديد اصلاح نشده(UCVA) ، بهترين ديد اصلاح شده(BCVA) ، کدورت قرنيه و مدت زمان اپلي تلياليزه شدن مجدد قرنيه و تعيين ضريب امنيت و اثربخشي بود.
يافته ها: ميزان SE قبل از عمل PRK در گروه برداشت دستي، -2.78±0.77 ديوپتر و در ماه ششم پس از عمل در گروه برداشت دستي، 0.53± 0.1 ديوپتر و در گروه برداشت ليزري، 1.15±0.13- ديوپتر بود .(P=0.3) متوسط رگرشن از ماه اول تا ماه ششم پس از عمل در گروه برداشت دستي، 0.53 ديوپتر و در گروه برداشت ليزري، 1.47 ديوپتر بود که اختلاف بين دو گروه از نظر آماري معني دار بود (P=0). در ماه ششم پس از عمل در گروه برداشت دستي، 2 چشم (8.3 درصد) و در گروه برداشت ليزري 10 چشم (41.6 درصد)، يک خط يا بيشتر از BCVA را از دست دادند. در ماه ششم پس از عمل، در گروه برداشت دستي، 16 چشم (66.7 درصد) و در گروه برداشت ليزري، 5 چشم (20.8 درصد) ديد اصلاح نشده 10.10 يا بيشتر به دست آوردند. متوسط شدت haze در ماه ششم پس از عمل در گروه برداشت دستي، 0.25±0.23 و در گروه برداشت ليزري، 0.36±0.77 بود (P=0). زمان ترميم نقص اپي تليوم قرنيه در گروه برداشت دستي، 0.48±3.17 روز در گروه برداشت ليزري، 0.83±4 روز بود(P=0) .
نتيجه گيري: برداشتن اپي تليوم قرنيه به وسيله PTK ترنس اپلي تليال نمي تواند جانشين مناسبي براي برداشت دستي قرنيه باشد؛ زيرا اثربخشي، قابليت پيش بيني و امنيت آن کمتر است.

 نسخه قابل چاپ