بانک مقالات بینایی

هــدف: تعيين ميزان بروز افتادگي پلك بعد از جراحي آب‏مرواريد در بيماراني كه طي سال‏هاي 73-1371 در بيمارستان لبافي‏نژاد تحت جراحي آب‏مرواريد به روش خارج كپسولي قرار گرفتند.
روش‏ پژوهش: تحقيق به روش توصيفي بر روي همه بيماران مبتلا به آب‏مرواريد كه به روش خارج كپسولي جراحي مي‏شدند انجام شد. شكاف پلكي، قبل و بعد از عمل به وسيله يك چشم‏پزشك و با روش واحد انجام شد. پايين افتادن پلك فوقاني به ميزان 2 ميلي‏متر يا بيش‏تر در پي‏گيري‏ 6 ماهه به عنوان افتادگي پلك تلقي شد. ميزان بروز افتادگي پلك در نمونه‏ها تعيين و ميزان واقعي آن با احتمال 95 درصد برآورد گرديد. نقش بعضي عوامل در بروز افتادگي پلك تعيين شد.
يافته‏ها: تحقيق بر روي 267 بيمار واجد شرايط شامل 4/58 درصد مرد و 6/41 درصد زن انجام شد. ميانگين سني بيماران 65 سال بود. افتادگي پلك در 28 نفر (5/10 درصد) بروز كرد. جنس بيماران تحت عمل آب‏مرواريد در بروز افتادگي پلك نقشي نداشت. درماتوشالازي نيز با جنس ارتباطي نداشت ولي سابقه اين بيماري احتمال بروز پتوز را افزايش مي‏داد.
نتيجه‏گيري: ميزان بروز افتادگي پلك بعد از عمل جراحي آب‏مرواريد، به نسبت بالاست و لازم است كه به منظور پيش‏گيري از اين عارضه، به ويژه در بيماران مستعد از جمله مبتلايان به درماتوشالازي، دقت و احتياط بيش‏تري صورت گيرد.

 نسخه قابل چاپ