بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي تاثير نوروتومي شعاعي عصب بينايي با و بدون تزريق داخل زجاجيه اي تريامسينولون در درمان بيماران مبتلا به انسداد سياهرگ مركزي شبكيه (CRVO).
روش پژوهش: تحقيق به روش كارآزمايي باليني غيرتصادفي بر روي 23 بيمار مبتلا به CRVO انجام شد كه تحت عمل جراحي نوروتومي شعاعي عصب بينايي با (10 چشم) و بدون (13 چشم) تزريق داخل زجاجيه اي تريامسينولون قرار گرفتند. ديد قبل از عمل، ديد بعد از عمل و زمان رسيدن به بهترين ديد پايدار، طي 12 ماه پي گيري ارزيابي گرديد.
يافته ها: بيماران شامل 16 مرد و 7 زن با متوسط سني 56 ± 16.8 سال (75-25 سال) بودند. سن متوسط در گروه بدون تزريق 55.2 ± 11.1 سال و در گروه با تزريق 50 ± 19.3 سال بود. متوسط ديد قبل از عمل 1.42 ± 0.43 لوگمار (20.600) بود كه يك هفته بعد از عمل به 1.1 ± 0.14 لوگمار (20.250) افزايش يافت (P<0.05). متوسط ديد نهايي بعد از يك سال در گروه بدون تزريق 1.56 ± 0.63 لوگمار (20.250) افزايش يافت (P<0.05). متوسط ديد نهايي بعد از يك سال در گروه بدون تزريق 1.56 ± 0.63 لوگمار و در گروه با تزريق 1.09 ± 0.37 بود (P=0.04). ديد بيماران در گروه بدون تزريق، در ماه اول بعد از RON نسبت به قبل از عمل بهبود يافت ولي پس از آن، تا ماه ششم پس از عمل، كاهش يافت و سپس تا 12 ماه ثابت ماند. در گروه با تزريق نيز، ديد بيماران در ماه اول نسبت به قبل از عمل افزايش يافت و روند بهبود بينايي تا ماه ششم ادامه داشت و سپس در ماه 12 نسبت به ماه 6 كاهش يافت ولي نسبت به ديد قبل و يك ماه بعد از عمل، بهتر بود. بهبود ديد 3 خط يا بيش تر در 14 چشم ديده شد (60.9 درصد).
نتيجه گيري: همراه بودن تزريق داخل زجاجيه اي تريامسينولون با نوروتومي شعاعي در بيماران CRVO، سبب بهبود سريع تر بينايي مي گردد.

 نسخه قابل چاپ