بانک مقالات بینایی

هدف: بررسي علل پيوند نفوذي قرنيه (PK) طي سال هاي 1373-83 در ايران، بر اساس آمار بانك چشم جمهوري اسلامي ايران.
روش پژوهش: همه گزارش هاي بانك چشم از بيماراني كه بين سال هاي 1373 تا 1383 در مراكز چشم پزشكي سراسر كشور تحت پيوند نفوذي قرنيه قرار گرفته بودند؛ بررسي شدند.
يافته ها: تعداد 19668 مورد pk طي اين 11 سال انجام گرديد. شايع ترين علت pk، قوز قرنيه (5.34 درصد) بود. ساير علل به ترتيب شيوع عبارت بودند از كدورت و اسكار قرنيه (18.7 درصد)، كراتوپاتي تاولي سودوفاكي (9.2درصد)، ديستروفي هاي قرنيه (6.5 درصد)، كراتوپاتي تاولي آفاكي (6.1 درصد) و پيوند مجدد (5.3 درصد). به لحاظ آماري، روند افزايش يابنده اي در قوز قرنيه و كراتوپاتي تاولي سودوفاكي و روند كاهش يابنده اي در كراتوپاتي تاولي آفاكي طي اين مدت وجود داشت (P<0.001) هيچ گونه روند قابل توجهي در موارد كدورت و اسكار قرنيه، پيوند مجدد و ديستروفي قرنيه مشاهده نشد.
نتيجه گيري: قوز قرنيه، شايع ترين علت پيوند نفوذي قرنيه در ايران است.