بانک مقالات بینایی

هدف: مقايسه دو روش اولتراسونوگرافي و اورب اسكن (Orbscan II) II در اندازه گيري ضخامت مركزي قرنيه در چشم هاي عادي و چشم هاي ليزيك شده.
روش پژوهش: مطالعه به روش مقايسه اي آينده نگر بر روي 168 فرد داوطلب ليزيك و 42 فرد بعد از جراحي ليزيك انجام شد. چشم هاي ليزيك شده، بدون كدورت قرنيه بودند. ابتدا ضخامت مركزي قرنيه توسط دستگاه اورب اسكن II اندازه گيري شد و سپس چشم بيمار بي حس گرديد و اندازه گيري توسط اولتراسوند تكرار شد. در نهايت، ضخامت مركزي قرنيه در دو گروه با دو روش فوق مقايسه گرديد.
يافته ها: ميانگين ضخامت مركزي قرنيه در چشم هاي عادي، به روش اولتراسوند 538.7 ± 47.4 ميكرون و به روش اورب اسكن II برابر 542.7 ± 52.2 ميكرون بود (P<0.04). ميانگين ضخامت مركزي قرنيه در چشم هاي ليزيك شده، به روش اولتراسوند 477.8 ± 38.2 ميكرون و به روش اورب اسكن II برابر 469.5 ± 47.2 ميكرون بود (P<0.02). ضخامت مركزي قرنيه در چشم راست و چپ در هر گروه، به لحاظ آماري يكسان بود. سن و جنس نيز اثري بر روي نتايج نداشتند. در پايان، هم خواني دو دستگاه با آزمون پيرسون مقايسه شد كه در هر گروه، بين دو روش هم خواني مثبت وجود داشت؛ به طوري كه در چشم هاي عادي، (P=0.000) r=0.87 و در چشم هاي ليزيك شده، (P=0.000) r=0.88 بود.
نتيجه گيري: ميزان ضخامت مركزي قرنيه، براساس اورب اسكن II در مقايسه با اولتراسوند، در چشم هاي افراد داوطلب ليزيك بيش تر و در چشم هاي ليزيك شده بدون كدورت قرنيه (Haze)، كمتر است ولي ميزان اختلاف، كم و از نظر باليني، بي اهميت مي باشد.

 نسخه قابل چاپ