بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين نتايج درمان هاي غيرجراحي و جراحي در فلج عصب ششم در بيماراني که طي 10 سال به مرکز لبافي نژاد مراجعه نموده اند.
روش پژوهش: اين بررسي گذشته نگر بر روي پرونده 33 بيمار (35 چشم) انجام شده به دليل فلج عصب ششم بين سال هاي 1375 تا 1385 تحت درمان با تزريق بوتولينوم يا جراحي قرار گرفته بودند.
يافته ها: بيماران به 3 گروه تقسيم شدند: در يک گروه، جراحي ماهيچه ها بدون جابه جايي انجام شد. در گروه ديگر جراحي ماهيچه ها همراه با جابه جايي انجام شد. در گروه سوم فقط تزريق سم بوتولينوم صورت گرفته بود. در گروه جراحي بدون جابه جايي، انحراف از 16.8±50.3 پريزم ديوپتر به 9.8±6.0 پريزم ديوپتر در جراحي اول و به 5.0±2.5 پريزم ديوپتر در جراحي دوم کاهش يافت. در گروه جراحي با جابه جايي، انحراف از 24.3±56.9 پريزم ديوپتر به 16.0±5.5 پريزم ديوپتر در جراحي اول و تقريبا به صفر در جراحي دوم کاهش يافت. در گروه بوتولينوم، پس از 6 ماه، انحراف از 10.5±44.3 پريزم ديوپتر به 15.0±20.0 پريزم ديوپتر کاهش يافت. گردش سر و محدوديت حرکتي نيز در هر 3 گروه به طور معني داري کاهش يافت. فراواني نياز به عمل مجدد در کل حدود 21 درصد بود.
نتيجه گيري: درمان هاي مختلف در فلج عصب ششم مرکز ما مانند مراکز ديگر، روش هاي موثري بوده اند و توانسته اند گردش سر، انحراف چشم و محدوديت حرکتي را بهبود بخشند. فراواني نياز به عمل مجدد در صورت انتخاب درست بيمار، اندک خواهد بود.

 نسخه قابل چاپ