بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي سلول هاي بنيادي ليمبوس با استفاده از ايمپرشن سيتولوژي (IC) در بيماران مبتلا به كراتوپاتي مزمن و ديررس ناشي از گاز خردل.
روش پژوهش: در اين مجموعه  موارد توصيفي، 35 چشم از 18 مرد مبتلا به كراتوپاتي مزمن و ديررس ناشي از گاز خردل به روش پي در پي تحت IC قرار گرفتند. وجود سلول هاي جامي در سمت قرنيه اي نمونه ها به عنوان كمبود سلول هاي بنيادي در نظر گرفته شد. شدت درگيري به سه گروه خفيف،‌ متوسط و شديد و بر حسب مناطق مختلف قرنيه تقسيم بندي شد. رابطه بين طبقه بندي باليني و يافته هاي IC تحت بررسي قرار گرفت.
يافته ها: حداقل در يك ربع قرنيه در تمام 35 چشم تحت بررسي، كمبود سلول هاي بنيادي ليمبوس مشاهده گرديد. شدت درگيري قرنيه در ربع نازال و تمپورال (P=0.266) و ربع فوقاني و تحتاني (P=0.263) مشابه بود. شدت درگيري باليني نواحي افقي (ربع نازال و تمپورال) نسبت به نواحي عمودي (ربع فوقاني و تحتاني) شديدتر بود (P<0.001). رابطه آماري بين شدت كمبود سلول بنيادي و شدت درگيري باليني يافت نشد (P=0.893). از نظر نتايج IC (وجود يا عدم وجود سلول هاي جامي) نواحي مختلف قرنيه تفاوت معني داري نداشتند (P=0.378).
نتيجه گيري: درجات متفاوتي از كمبود سلول هاي بنيادي در بيماران مبتلا به كراتوپاتي مزمن و ديررس ناشي از گازخردل وجود دارد. علايم باليني در نواحي نازال و تمپورال شديدتر است. در اين مطالعه شدت كمبود سلول هاي بنيادي و تظاهرات باليني، رابطه معني دار آماري نداشتند.

 نسخه قابل چاپ