بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين ارتباط بين هايپرليپيدمي و شدت رتينوپاتي ديابتي در مبتلايان به ديابت نوع  I ارجاع شده به درمانگاه چشم بيمارستان امام خميني اهواز.
روش پژوهش: اين مطالعه مشاهده اي مقطعي بر روي 52 بيمار مبتلا به ديابت نوع I صورت گرفت. همه بيماران بالاي 15 سال سن داشتند و جهت بررسي از نظر رتينوپاتي ديابتي، طي سال 1388 به درمانگاه چشم بيمارستان امام خميني ارجاع شده بودند. سطح ليپيدهاي سرم و HbA1C و درجه رتينوپاتي ديابتي بيماران تعيين شد و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت.
يافته ها: بيماران شامل 27 مرد (52 درصد) و 25 زن (48 درصد) با ميانگين سني 21.6±4.6 سال (32 - 15 سال) بودند. تحليل ANOVA يک سويه نشان دهنده رابطه مستقيم معني داري بين سطح سرمي تري گليسيريد، کلسترول تام و کلسترول LDL با درجه رتينوپاتي و رابطه معکوس معني داري بين سطح سرمي کلسترول HDL با درجه رتينوپاتي بود. در آناليز رگرشن لوجستيک ترتيبي (ordinal logistic regression)، فقط ارتباط بين سطح تري گليسيريد و کلسترول تام سرم با درجه رتينوپاتي معني دار بود. اندازه HbA1C ارتباط معني داري با شدت رتينوپاتي ديابتي نداشت.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد که شدت رتينوپاتي در مبتلايان به ديابت نوع I با افزايش سطح تري گليسيريد و کلسترول تام سرم افزايش مي يابد ولي با ميزان کلسترول LDL، کلسترول  HDL و HbA1C ارتباطي ندارد.

 نسخه قابل چاپ