بانک مقالات بینایی

هدف: مقايسه پارامترهاي سگمان قدامي و بيومتري در چشم مقابل بيماران داراي سابقه حمله قبلي گلوکوم زاويه بسته حاد (AAC)، موارد مشکوک به گلوکوم زاويه بسته اوليه (PACS) و افراد طبيعي و تعيين معيارهاي پيش بيني خطر ايجاد AAC در PACS.
روش پژوهش: در اين مطالعه به روش گزارش موارد مشاهده مقايسه اي آينده نگر، 16 چشم مقابل بيماران داراي سابقه حمله قبلي AAC (گروه 1)، 40 چشم مبتلا به PACS (گروه 2) و 32 چشم طبيعي (گروه 3) مورد بررسي قرار گرفتند. در همه گروه ها تصويربرداري سگمان قدامي به وسيله دستگاه پنتاکم و اکوگرافي A- اسکن انجام و مقادير زاويه اتاق قدامي (ACA)، حجم اتاق قدامي (ACV)، عمق اتاق قدامي (ACD)، ضخامت قسمت مرکزي قرنيه (CCT)، کراتومتري (KR)، ضخامت عدسي (LT) و طول قدامي خلفي چشم (AL) اندازه گيري شد. با استفاده از روش تحليل منحني راک (ROC)، مقاديري از پارامترهاي مهم که با حداکثر حساسيت و ويژگي با خطر ايجاد AAC همراه بودند و حدود اطمينان 95 درصد اين معيارها مشخص گرديد.
يافته ها: سن، CCT و LT در بين گروه هاي مورد مطالعه قابل مقايسه بود (در همه موارد P>0.05). ميانگين ACA در گروه 1، 2 و 3 به ترتيب 24.8، 22.9، 35.4 درجه (P<0.001)، مقادير ACV به ترتيب 72، 76، 172 ميکروليتر (P<0.001) و عميق اتاق قدامي در مرکز و از سطح اندوتليوم به ترتيب 1.80، 1.91 و 3.09 ميلي متر (P<0.001) بود. مقادير 100 ميکروليتر ACV£ با افزايش خطر AAC با حساسيت 91.7 درصد (70 تا 99) و ويژگي 100 درصد (89 تا 100) همراه بود. مقادير حساسيت و ويژگي مربوط به ACA£25^o به ترتيب، 75 درصد (51 تا 90) و 93.3 درصد (79 تا 98) و در 2.1 ميلي متر ACD£ به ترتيب 86.7 درصد (62 تا 96) و 100 درصد (89 تا 100) محاسبه گرديد. در صورتي که دو مورد از سه معيار فوق (100 ميکروليتر ACV£، ACA£25^o و 2.1 ميلي متر ACD£) مثبت بود، چشم در معرض خطر بروز AAC با حساسيت 93.3 درصد (70 تا 99) و ويژگي 100 درصد (89 تا 100) قرار داشت.
نتيجه گيري: چشم هايي با حجم، زاويه و عمق اتاقي قدامي به ترتيب با مقادير کمتر يا معادل 100 ميکروليتر، 25 درجه و 2.1 ميلي متر، در معرض خطر بروز حمله حاد گلوکوم زاويه بسته قرار دارند. در اين موارد ايريدوتومي محيطي با استفاده از ليزر (LPI) به منظور پيش گيري از عواقب بعدي توصيه مي گردد.

 نسخه قابل چاپ