بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين علل نابينايي و کم بينايي شديد در مدرسه نابينايان شهر اهواز در سال 1383.
روش پژوهش: اين مطالعه توصيفي در سال 1383، در مدرسه نابينايان شهر اهواز انجام شد. پس از جلب موافقت مسوولين آموزش و پرورش شهرستان اهواز و مديريت مدرسه و اخذ رضايت از والدين، کليه دانش آموزان مشغول به تحصيل در درمانگاه چشم پزشکي بيمارستان امام خميني اهواز توسط دو نفر چشم پزشک معاينه گرديدند. با توجه به تعاريف سازمان جهاني بهداشت (WHO)، مقادير حدت بينايي کمتر از 3.60 و 6.60 در چشم بهتر به ترتيب به عنوان نابينايي و کم بينايي در نظر گرفته شد.
يافته ها: ميانگين سن کودکان مورد بررسي 2.27±10.66 (7 الي 16) سال بود. علل نابينايي يا کم بينايي شديد در 50 کودک (100 چشم) شامل 7 مورد (14 درصد) آتروفي عصب بينايي، 7 مورد (14 درصد) ريتينت رنگدانه دار، 6 مورد (12 درصد) کلوبوم کوريورتينال، 4 مورد (8 درصد) نزديک بيني شديد، 4 مورد (8 درصد) استحاله ماکولا، 1 مورد (2 درصد) دکولمان قديمي شبکيه، 5 مورد (10 درصد) آب مرواريد، 6 مورد (12 درصد) کوچکي قرنيه (ميکروکورنيا)، 4 مورد (8 درصد) کدورت قرنيه، 1 مورد (2 درصد) زجاجيه اوليه هيپرپلاستيک پايدار (PHPV) و 5 مورد (10 درصد) تايزيس (phthisis) بود.
نتيجه گيري: شايع ترين علل کم بينايي شديد و نابينايي در مدرسه نابينايان شهر اهواز، اختلالات ارثي و نادر شبکيه، عصب بينايي و قرنيه مي باشد که با الگوي علل نابينايي در کشورهاي توسعه يافته مطابقت دارد.

 نسخه قابل چاپ