پاسخ به:بانک مقالات بینایی
دوشنبه 5 تیر 1391 9:57 PM
9 : بينا زمستان 1390; 17(2 (پي در پي 67)):162-170. |
رويکردهاي رايج در کاهش آستيگماتيسم متعاقب کراتوپلاستي نافذ |
فيضي سپهر*,زارع جوشقاني محمد,منتهايي طليعه |
* تهران، پاسداران، بوستان نهم، خيابان پايدارفرد (خيابان امير ابراهيمي)، پلاك 23، مركز تحقيقات چشم |
پس از پيوند قرنيه، عيب انکساري قابل قبول و شفاف بودن آن از اهميت خاصي برخوردار است. آستيگماتيسم قرنيه شايع ترين عارضه جراحي پيوند نفوذي قرنيه (PK: penetrating keratoplasty) مي باشد که با كاهش حدت بينايي، آنيزومتروپي و ديپلوپي يک چشمي همراه بوده و مي تواند موجب عدم رضايت از يک پيوند قرنيه موفقيت آميز گردد. اگر آستيگمات بالا در يک پيوند قرنيه شفاف موجب محدوديت حدت بينايي گردد، آن پيوند ناموفق تلقي مي شود. اقداماتي که حين عمل جهت كاهش آستيگمات بعد از كراتوپلاستي انجام مي شود شامل تريفاين گرد و مركزي و با اندازه مناسب، بخيه هاي مناسب با كشش يكسان و روبروي هم قرار گرفتن بافت دهنده - گيرنده مي باشد. دستكاري بخيه جهت به حداقل رسانيدن آستيگمات زودرس بعد از عمل نيز مي تواند بطور موثر آستيگماتيسم بعد ازPK را کاهش دهد. در صورتي كه مقدار آستيگمات باقيمانده بعد از برداشتن بخيه ها، قابل ملاحظه باشد و با روش ها اپتيكي مانند عينک و لنز تماسي سخت اصلاح نگردد، مداخلات جراحي بيشتر شامل برش هاي شل کننده(Relaxing) ، بخيه هاي فشاري (Comprossion sutures)، جراحي هاي ليزري رفراكتيو و کارگذاري حلقه هاي داخل استرومايي قرنيه، برداشتن گوه اي (wedge resection) و كارگذاري لنزهاي داخل چشمي توريک ضرورت مي يابد. در صورتي كه آستيگمات با استفاده از يک يا چند روش مذكور كاهش نيابد، انجام كراتوپلاستي نفوذي مجدد اجتناب ناپذير است. هيچ يک از روش هاي ذكر شده به عنوان روش مطلوب مطرح نشده و جراحان قرنيه براي رسيدن به يک نتيجه قابل قبول ممکن است نيازمند به استفاده از دو يا چند روش گردند. اين مقاله مروري به بررسي روش هاي مختلف اصلاح آستيگمات بعد از پيوند نفوذي قرنيه به همراه بررسي معايب و مزاياي هر يک مي پردازد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |