بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين بهترين روش درماني ادم ماکولا از ميان روش هاي تزريق داخل زجاجيه اي بواسيزوماب به تنهايي و يا به همراه تريامسينولون در مقايسه با روش درمان اوليه فوتوکوآگولاسيون ليزري ماکولا به عنوان درمان ابتدايي اين عارضه بر حسب داده هاي يک کارآزمايي باليني.
روش پژوهش: تحقيق حاضر با استفاده از مدل سازي آميخته نامتقارن با روش جديدي در تحليل داده هاي کارآزمايي باليني درمان ادم ماکولاي ديابتي از ميان روش هاي تزريق داخل زجاجيه اي بواسيزوماب، تزريق اين دارو به همراه تريامسينولون و روش فوتوکوآگولاسيون ليزري، بر اساس اطلاعات حاصل از ?? بيمار ديابتي انجام گرفته است. اثرگذاري گروه هاي درماني، با بررسي همزمان ميزان تغييرات بهترين ديد اصلاح شده و همچنين ميزان ضخامت مرکزي ماکولا، بدون حذف هيچ از يک داده هاي دور افتاده بررسي گرديده است.
يافته ها: مدل دو متغيره آميخته نامتقارن، برتري اثر درماني دو گروه تزريق داخل زجاجيه اي بواسيزوماب و تزريق توام اين دارو و تريامسينولون را نسبت به گروه فوکوآگولاسيون ليزري، در افزايش بهترين ديد اصلاح شده و نيز کاهش ضخامت مرکزي ماکولاي آنان نشان داد.
نتيجه گيري: مدل دو متغيره آميخته نامتقارن علاوه بر اثرگذاري دو متغير طول مدت ابتلا به ديابت و جنسيت، اثر متفاوت روش هاي درماني ارايه شده را بر تغييرات بهترين ديد اصلاح شده و ميزان ضخامت مرکزي ماکولا نشان داد.