پایداری مردم بر اصولگرایی و آرمان های انقلاب

تاریخ سیاسی ایران اسلامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ادوار مختلفی را پشت سرگذاشته است. دولت سالاری در نظام پارلمانی دهه اول انقلاب که بخش خصوصی را فلج و اقتصاد کشور را کاملاً دولتی کرد، از درون خود دولت کارگزاران را پدید آورد تا ضمن حفظ شاکله سیاسی دولتمردان سیاست اقتصاد بازار آزاد را دنبال و بسترساز حاکمیت دموکراسی‌خواهان لیبرال و سکولاریزه‌سازان کشور در دوم خرداد گردید.

کاهش ارزش‌های انقلابی و رشد رفاه طلبی و اشرافی‌گری و مصرف‌گرایی و فساد اقتصادی و ریخت و پاش‌های اقتصادی در نظام اجرایی و فرهنگ عمومی جامعه، عدالت و آرمانهای انقلابی امام را کمرنگ و توسعه سیاسی دولت اصلاحات عرصه را برای نیروهای انقلاب و اصولگرایان ارزشمدار تنگ و غیرقابل تنفس نمود.

فروریختن خاکریزهای صیانت از فرهنگ دینی و ارزشی کشور و جامعه به دست سنگربانان وزارت ارشاد شیر خر خورده، تهاجم فرهنگی دشمن را میسر و تلفات ناشی از این تهاجم علیه نسل جوان را به چند برابر تلفات جنگ تحمیلی رساند.

ملت ایران با هدایتهای رهبر فرزانه انقلاب در انتخابات 3 تیر 84 بر علیه سرمایه سالاری و اباحه‌گری و غربگرایی و وادادگی سیاسی در برابر غربیان مستکبر و دموکراسی‌خواهان سکولار منش شورید و به شعارها و آرمانهای اولیه انقلاب بازگشت و دست رد بر سینه تبلیغات رنگارنگ و پرزرق و برق بالا شهری‌ها و مرفهین بی درد و منحرفین از خط اصیل انقلاب زد. به قدرت طلبان و تمامیت‌خواهان «نه» گفت و پرچم عدالت‌طلبی و اصولگرایی و آرمانگرایی را بار دیگر برافراشت.

اگرچه قرعه این پرچمداری بنام احمدی نژاد یعنی تنها نامزدی که شعارها و تبلیغاتش منطبق بر آرمانهای اصولی انقلاب به ویژه عدالت‌خواهی بود افتاد، او هم توانست این شعارها و آرمانها را در دولت نهم حفظ و دنبال کند. ولی تومور حلقه انحرافی این دولت اصولگرا را دچار بیماری کرد و روند عدالت‌خواهی و فسادستیزی و استکبارستیزی و ولایت‌مداری در حرکت دولت را علی‌رغم برخورداری از خستگی‌ناپذیری، مردم‌داری، محروم نوازی، فقرزدایی و ساده‌زیستی، دچار اختلال کرد.در عدالت‌گستری رضایت رهبری انقلاب تأمین نشد.در مبارزه با فساد توفیق لازم بدست نیامد.در آزمون ولایت‌مداری نمره کافی را نگرفت.

اینک می‌توان به واقع گفت که فقط مردم و رهبری بر گفتمان سوم تیر پایدار مانده‌اند و همچنان راه اصولگرایی و تحقق آرمانهای امام و انقلاب را دنبال می‌کنند و هر حرکتی مغایر با آن گفتمان را رد و هر جریان و فردی که بدان پایبند باشد را حمایت خواهند کرد.