اسرار قیامت

 
 افکار نیوز- از سخنان برجسته رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) است که فرمود:«أنا و السّاعة کهاتین»¹ من و قیامت مثل این دو انگشت که در کنار یکدیگرند نزدیک هستیم(دو انگشت را جفت کردند).
وقتی سخن از قیامت می شد، رنگ صورت مبارک حضرت(صلّی الله علیه و آله و سلّم) تغییر می کرد، گویا از خطر خانمان براندازی که در شرف تحقق است خبر می دهند. معمولاً کسی که بخواهد خبر تلخ و سنگینی را ابلاغ کند صورتش متغیر می شود. به مردم نگاه کردند و فرمودند: من و قیامت مانند این دو انگشت هستیم. بین من و قیامت فاصله ای نیست. شریعت و دین و کتابی نیست که بعد از من بیاید. فرمود: من می دانم قیامت چیست. صورت حضرت برای این سرخ می شود که با قیامت همراه است و از آن دور نیست. 

امیرالمؤمنین(علیه السّلام) فرمود:«لو کُشف الغطاء ماازددتُ یقیناً»² برای من پشت و روی پرده یکسان است. گویا من قیامت را می بینم؛ اما رسول خدا بالاتر از این را می فرماید: که من و قیامت این چنین هستیم. دو انگشت به هم نزدیک از یکدیگر باخبرند، گرمی و سردی یکدیگر را احساس می کنند: من می دانم قیامت چه خبر است و شما همچنان غافل هستید. 

گروهی در قیامت کور محشور می شوند. برای اینکه چشمانشان عادت کرده چیزهایی را ببیند که در قیامت نیست، چیزهایی که در قیامت است نیاز به چشم مناسب دارد که آن را تهیه نکرده اند. لذا چیزی را نمی بینند، کور و گنگ و کرند. چون نظام آنجا نظام دیگری و بازار آنجا بازار دیگری است. امّا شما آرام نشسته اید!

منبع: 
1. امالی شیخ مفید، ص 234، ح2.
2. ارشاد القلوب، ج2، ص 14. 
3. حکمت عبادات، ص 63-64.