بانک مقالات کشاورزی

محدوده ساري - نكا شامل دو رودخانه اصلي تجن و نكا و رودهاي كوچك بين آنها بوده كه دشت ساحلي به ابعاد 30×30 كيلومتر در پا ياب آن قرار دارد. حدود جغرافيايي اين منطقه از شمال به درياي مازندران، از جنوب به سلسله جبال البرز، از شرق به حد شرقي حوزه آبريز رودخانه شورش رستمكلا و از غرب به حد شرقي حوزه آبريز رودخانه سياهرود منتهي مي شود. محدوده مورد مطالعه با مساحت 198 كيلومترمربع بين عرضهاي شمالي 4051500 تا 4071000 و بين طولهاي شرقي 692000 تا 709500 قرار دارد و داراي اقليمي مرطوب و معتدل با ميانگين بارندگي ساليانه حدود 760 ميلي متر و متوسط درجه حرارت 16.6 درجه سانتي گراد است. جهت بدست آوردن آمار و اطلاعات موردنظر در محدوده بيلان وجود يك شبكه پيزومتري با پراكندگي مناسب لازم و ضروري است. بر اساس تراكم منابع بهره برداري آب و وجود رودخانه و زهكش و مناطق تبخيري و عوامل زمين شناسي كه موجب تغييرات موضعي در سطح سفره آب زيرزميني مي گردد، پراكندگي شبكه پيزومتري دشت انتخاب و تكميل گرديد. مقادير قابليت انتقال حداقل 500 و حداكثر بيش از 1000 مترمربع بر روز در محدوده مورد مطالعه مي باشد. در دوره هاي خشكسالي كه افزايش برداشت و عدم نزول بارش بهنگام در آبخوان سبب افت قابل ملاحظه اي شده بود بهره برداري از سد شهيد رجايي سبب آسيب كمتر كشاورزان و به تبع آن سفره آب زيرزميني اين منطقه گرديده است. اثر اين پديده در تغييرات درازمدت سطح ايستابي آبخوان مشهود است. به نحوي كه در طول دوره 70-85 تغييرات سطح ايستابي دشت ساري نكا بررسي و مشخص شد كه افت باقيمانده سالهاي قبل جبران گشته است.