پاسخ به:چابهار،
جمعه 11 شهریور 1390 12:48 AM
چابهار، هم آواز با اقيانوس(1)
شهرستان چابهار با مساحتى حدود 17 هزار و 155 كيلومتر مربع در جنوب شرقى ايران در كنار آب هاى گرم درياى عمان و اقيانوس هند قرار گرفته است.
اين شهرستان از جانب شمال به شهرستان هاى ايرانشهر و نيكشهر و از جنوب به درياى عمان و از شرق به پاكستان و از غرب به استان هاى كرمان و هرمزگان محدود است. بندر چابهار، مركز شهرستان با وسعتى بالغ بر 11 كيلومترمربع در ارتفاع 7 متر از سطح دريا قرار گرفته است. فاصله هوايى شهرستان چابهار تا تهران يكهزار و 453 كيلومتر و فاصله زمينى از طريق جاده ايرانشهر به كرمان يكهزار و 961 كيلومتر است. اين شهرستان داراى حدود 300 كيلومتر مرز آبى در درياى عمان است. شرايط آب و هوايى و همجوارى منطقه آزاد چابهار با دريا، نزديكى به مدار رأس السرطان و قرار گرفتن در مسير بادهاى موسمى شبه قاره هند و جبهه هاى استوايى موجب شده كه داراى آب و هوايى گرمسيرى و معتدل با رطوبت نسبى باشد. اين منطقه گرمترين نقطه كشور در زمستان و خنك ترين بندر جنوبى ايران در تابستان است. جاذبه هاى گردشگرى شهرستان چابهار هر ساله گردشگران بسيارى را از داخل و خارج كشور به اين منطقه جذب مى كند.
خليج چابهار با جلوه هاى بى نظير طلوع و غروب خورشيد در دريا كه بدون شك زيباترين منظره طلوع و غروب كشور است يكى از اين جاذبه هاى طبيعى است.
در كناره هاى درياى عمان و قسمت جنوبى شهرستان چابهار صخره هاى بزرگى در اثر پيشروى آب دريا و فرسايش سنگ هاى رسوبى به وجود آمده كه چشم اندازى زيبا را تشكيل داده است. اين بخش از سواحل را به خصوص در هنگام غروب مى توان به عنوان يكى از ديدنى ترين سواحل جنوبى ايران نام برد زيرا ديواره هاى صخره اى و مناظر دلنشين مانند آكواريومى طبيعى با انواع ماهى همواره بينندگان را به شگفتى وا مى دارد.
بندر چابهار داراى 2 اسكله بزرگ شهيد كلانترى و شهيد بهشتى ظرفيت تخليه و بارگيرى 15 تا 20 هزار تن كالا را دارد.
در چابهار چند اسكله صيادى وجود دارد كه 3 اسكله صيادى تيس، رمين و بريس از بقيه ديدنى تر هستند. اسكله تيس در داخل محوطه منطقه آزاد و رمين در 10 كيلومترى و بريس در 60 كيلومترى چابهار قرار دارد تماشاى لنج ها و قايق هاى ماهيگيرى و صيادان دريا دل كه در حال صيد ماهى هاى گوناگون و شاه ميگوها، محصولات دريايى منحصر به فرد منطقه هستند ديدنى و خاطره انگيزاست.
گل فشان ها
در ميان دشت كهير و تنگ و در 20 كيلو مترى روستاى كهير در مسير جاده تنگ گالك به فاصله چند كيلومترى 3 تپه كوچك گل فشان به ارتفاع 10 تا 20 متر وجود دارد كه 2 تاى آنها همانند تپه بوده و از چند سال پيش غيرفعال شده است و سومى شكل يك آتشفشان بوده و در حال حاضر فعال است كه يك پديده منحصر به فرد طبيعى است و نظير آن فقط در 3 نقطه ديگر جهان گزارش شده و همواره از دهانه آن گل سرد طوسى رنگى تراوش مى كند.
تالاب ليپار
در15 كيلومترى شهر چابهار بعد از روستاى رمين در مسير جاده ساحلى گواتر و در تنگه صخره هاى مشرف به دره اى سبز و زيبا قرار دارد كه از بالاى آن روستاى ليپار در ميان سبزه زارها پيداست. در ميان 2 كوه كه فاصله چندانى با هم ندارند آب بندى ايجاد شده كه آب هاى سرگردان اطراف را در خود جمع كرده است و به آبگيرى به طول 14 كيلومتر تبديل شده است. در اين آبگير چشم نواز انواع بوته ها و درختچه ها از نوع گز و كلير و چش با چشم اندازى زيبا، منطقه اى بكر با اكو سيستم خاصى را به وجود آورده است. پرندگانى چون چنگر، فلامينگو، كشيم، انواع حواصيل، طاووس كن، باقرقره، تيهو، عقاب دشتى و خوتكا در اين اكوسيستم زندگى مى كنند.
يكى از درختان بزرگى كه در نوار ساحلى چابهار مى رويد انجير معابد(لورلول) و به زبان محلى ها كرگ است كه در تمام اعضاى آن شيره سفيد رنگى جريان دارد و از درختان تيره كائوچويى به شمار مى آيد. تاج اين درخت بزرگ و پهن و از انشعاب هاى آن ريشه هاى نا بجا مى رويد. پوست درخت صاف و خاكسترى، برگ هايش بيضى شكل، ساده و درشت است. ميوه هايش نارنجى رنگ و به درشتى فندق و قابل خوردن است. اين درختان داراى قدمتى بالاى صد سال هستند و اكثراً در نزديكى زيارتگاه ها قرار دارند. در حال حاضر در روستاهاى رمين، تيس كوپان، ماشى، ليپار، كوپان سر و. .. از اين درخت ها وجود دارد.
در ناحيه ساحلى خليج گواتر بويژه در خور باهو و در نزديكى محلى كه رودخانه باهو كلات به درياى عمان مى ريزد، جنگلى بسيار زيبا و قابل توجه از گونه حرا پديدار مى شود. حرا درختچه اى است كه در مرداب هاى نواحى گرم كرانه هاى عربستان، مصر و جنوب ايران از جمله شهرستان چابهار مى رويد. از مشخصات حرا اين است كه دانه اش روى درخت مادر رشد اوليه را طى كرده و سپس نهال جوان حاصل از درخت جدا شده و به مرداب مى افتد. برگ هاى حرا بادوام است و ظاهر بيضى شكل و منتهى به يك خامه باريك است. قسمت مورد استفاده پوسته شاخه آن است و در حال حاضر اين جنگل يكى از زيباترين منظره هاى موجود در چابهار و منطقه گواتر است.
رودخانه باهو كلات
باهوكلات يكى از پر آب ترين رودخانه هاى استان و عامل اصلى حيات و زندگى در جنوب بلوچستان به حساب مى آيد. اين رودخانه آب هاى مناطق وسيعى از مناطق جنوبى شهرستان ايرانشهر و شهرستان چابهار را جمع آورى و به درياى عمان سرازير مى كند رودخانه باهوكلات در 90 كيلومترى شرق چابهار به خليج گواتر درياى عمان سرازير مى شود. اين رودخانه بويژه به دليل زيستگاه تمساح ايرانى از نظرگردشگرى اهميت فراوانى دارد شرايط و عوامل زيست محيطى در اين رودخانه در مقايسه با ساير اكو سيستم هاى آبى از ثبات و پايدارى كمترى برخوردار است به طورى كه مى توان گفت در اينجا زيستگاه آبى به نوعى با زيستگاه خاكى در هم آميخته است. درباره آبگير هاى كم عمق و موقت در امتداد سرتاسر رودخانه هاى اين منطقه نيز همين مطالب صادق است. در اين زيستگاه ها كه گاه تا چند ماه بدون آب باقى مى ماند جانورانى كه حيات آنها به آب وابسته است نيز بهگونه اى حيرت انگيز خود را با شرايط محيطى وقف داده اند.
اللّهمّ عرّفنی نفسک فانّک إن لم تعرّفنی نفسک لم أعرف رسولک اللّهمّ عرّفنی رسولک فانّک ان لم تعرّفنی رسولک لم اعرف حجّتک
حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح / ور نه طوفان حوادث ببرد بنیادت