پاسخ به:اخبار ایران و جهان
شنبه 10 اردیبهشت 1390 6:10 PM
|
|||
به گزارش ايرنا، 'جان بولتن'، نماينده سابق آمريكا در سازمان ملل متحد در مقاله اي كه با عنوان' رويارويي اوباما با تصميمي حياتي در قبال افغانستان'در اين نشريه آمريكايي منتشر شد، اين مطلب را بيان كرد.
وي نوشته است: باراك اوباما، بايد هرچه زودتر تصميم مهمي اتخاذ كند كه چه تعداد و كدام يك از واحدهاي نظامي آمريكا ، تابستان امسال آغازگر طرح خروج از افغانستان باشند. نماينده پيشين آمريكا در سازمان ملل تاكيد كرد: اوباما اين طرح را نه براي تامين منافع آمريكا در افغانستان، مطرح كرد، بلكه هدف وي از اعلام چنين تصميمي تامين اهداف سياسي داخلي است. در بخشي از مقاله آمده است: هنگامي كه اوباما در سال 2009 وعده داد، نيروهاي آمريكايي، افغانستان را ترك خواهند كرد و از افزايش شمار نظاميان هم خبر داد، در واقع مي توان گفت كه اين اقدام به نوعي بي تدبيري مي ماند ،كه مي تواند خطر محض باشد. وي مي نويسد: گرچه اعلام خروج نيروها، طرحي ساختگي است، اما راهي كه اوباما در پيش گرفت، حكايت از آن دارد كه يا به شكست گروه طالبان و القاعده متعهد خواهد ماند و يا به دنبال راهي براي اجتناب از نزاعي است كه نه به طور كامل دركي از آن دارد و نه از آن حمايت مي كند كه اين تصميم او پيام گويايي براي دوستان و دشمنان آمريكا در سراسر دنيا خواهد بود. جان بولتن در ادامه مي نويسد: واقعيت اين است كه وضعيت نظامي در درون افغانستان مبهم است،گرچه آمريكا به طور رسمي نسبت به شرايط نظامي در افغانستان ابراز خوش بيني مي كند، اما با اين حال گزارش هاي نگران كننده و بسيار بدبينانه اي از وضعيت نظامي در افغانستان به گوش مي رسد. وي مي گويد: به عنوان نمونه، زماني كه آمريكا در ماه فوريه واحدهاي نظامي خود را از دره 'پيچ' خارج كرد و مسووليت امنيت منطقه را به دولت افغانستان واگذار كرد، مي توان گفت كه شايد در اين اقدام عجله به خرج داده باشد. به گفته جان بولتن، تنها توجيه آمريكا براي خروج از اين منطقه آن بود كه با حضور نظامي در دره پيچ افرادي بيشتر به عضويت طالبان درخواهند آمد، اما پس از خروج نيروهاي آمريكايي از منطقه گروه القاعده بار ديگر بازگشتند و كار آموزش و عمليات خود در منطقه را با ايجاد پايگاه هايي در دره'كرنگل'آغاز كردند . به گفته وي، تلاش هاي مكرر آمريكا براي يافتن افرادي از ميان اعضاي طالبان كه مايل به مذاكره باشند، تا حد زيادي ناموفق بود و حتي گاهي هم توهين آميز. ' سال گذشته فاش شد، فردي كه تصور آن مي رفت كه يكي از رهبران طالبان و مذاكره كننده اصلي اين گروه باشد فرد دغل بازي بود كه پس از ديدار با حامد كرزي، رييس جمهوري افغانستان، پول هاي سازمان ناتو را گرفت و ناپديد شد و با اين اقدام خود روايت هاي نااميد كننده اي از بي كفايتي آمريكا بر جاي گذاشت.' بولتن در ادامه با اشاره به تيرگي روابط واشنگتن و اسلام آباد نوشت: در حاليكه زرادخانه قابل توجه تسليحات هسته اي پاكستان همچنان يك غنيمت واقعي است، اما در عين حال، اين خطر كه افراطيون اسلام گرا كنترل اين كشور را در دست بگيرند نيز وجود دارد. به گفته نماينده پيشين آمريكا در سازمان ملل ،عمليات نظامي و حملات مرزي عليه طالبان و القاعده در پاكستان از اهميت روز افزوني براي ماموريت واشنگتن برخوردار است اما اگر پاكستان به اين باور برسد كه آمريكا در حال عقب نشيني از افغانستان است، مي تواند اين ماموريت را به خطر بيندازد. وي مي گويد: گستره خروج نيروهاي نظامي از افغانستان به عوامل سياسي داخلي در آمريكا بستگي دارد كه به نظر مي رسد براي اوباما شرايط سياسي در كشور مهم است نه شرايط نظامي در افغانستان. بولتن در ادامه مي نويسد: آمريكا، اكنون درگير سومين جنگ خود در ليبي است طوريكه درياسالار، مايك مولن خود بن بست در ليبي را تصديق كرده است. وي اضافه كرد: شايد اوباما مجبور شود براي اثبات ادعاي ضد جنگ خود نيروهاي نظامي را از افغانستان خارج كند و نمي خواهد براي شركت در انتخابات سال 2012 با چالش عمده اي مواجه شود؛ راضي كردن حزب دموكرات مي تواند به ميزان قابل توجهي از خطر چنين چالشي براي وي بكاهد. اين نماينده سابق واشنگتن در سازمان ملل نوشت: با موافقت ناتو براي واگذاري ماموريت به نيروهاي افغان در سال 2014، اوباما شايد به لحاظ سياسي احساس كند كه در تنگنا قرار گرفته،اما اتكا به آن چارچوب زماني مدون به جاي انجام بررسي ها و ملاحظات راهبردي، تنها ضرب الاجل ساختگي ديگري ايجاد مي كند. در مقاله بولتن آمده است: از ديدگاه مردم آمريكا، بهترين كاري كه اوباما مي تواند در پيش بگيرد، محافظت و سرمايه گذاري بر روي پيشرفت است كه با حفظ شمار نظاميان و انجام عمليات تهاجمي در افغانستان اين كار بايد تا زمان پايان ماموريت ادامه داشته باشد. وي در ادامه آورده است به زودي شاهد آن خواهيم بود كه آيا اوباما از اين روش پيروي مي كند يا براي به حداقل رساندن آسيب هاي ناشي از وعده بي تدبيري خود در سال 2009، شماري از نيروهاي نظامي آمريكا را از افغانستان خارج خواهد كرد. جان بولتن مي نويسد: نبايد اشتباه كرد كه انگيزه سياسي كه در پس طرح خارج كردن نيروهاي آمريكايي از افغانستان قرار دارد، پيروزي هاي به دست آمده از زمان افزايش نيروها در اين كشور را ناديده خواهد گرفت. وي ادامه داد: اين كار فقط به گروه طالبان و نيروهاي القاعده پيام خواهد داد كه دوران مشقت آنها رو به پايان است و براي افراطيون در پاكستان و ديگر نقاط جهان اين پيام را خواهد داشت كه آن ها سرانجام مي توانند بدون مواجه با هيچ مجازاتي، به اقدامات خود عليه آمريكا ادامه دهند كه تحقق همه اين نتايج نه تنها آمريكا بلكه صلح و امنيت را به خطر خواهد انداخت. صوير**9154**2047** انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ايرنا) / کد خبر 30363933
|