رشحهاى از رشحات مواعظ حضرت جواد (عليهالسلام)
جمعه 5 فروردین 1390 1:00 AM
|
|
| قال عليهالسلام: «عزّ المؤمن غناه عن النّاس؛ يعنى عزت مؤمن بى نيازى او از مردم است.» |
| مؤمن از آنجا كه عزت نفس دارد هيچگاه در بين مردم خود را ذليل نميكند و چنان نشان ميدهد كه احتياجى به كسى ندارد. هر نيازى كه دارد از خدا ميخواهد و اگر به كسى در حاجت خود مراجعه نمايد سعى ميكند كسى باشد كه دست رد به سينهى او نزند. مؤمن عزيز است و عزت خود را براى متاع قليل دنيا از دست نميدهد. قال عليهالسلام:« كيف يُضيع مَنِ الله تعالى كامله؟ و كيف ينجو من الله تعالى طالبه؟ و من انقطع الى غير الله و كله الله اليه،و من عمل على غير علم افسد اكثر مما يصلح» [24] حضرت فرمودند:« كسى كه خداوند كفيل اوست چگونه ضايع ميشود؟ و كسى كه خداوند در طلب اوست چگونه نجات مييابد و كسى كه خود را از خدا بريد و به ديگرى تكيه كرد خداوند او را به همان واگذار ميكند و كسى كه از روى جهالت و عدم دانش و علم عملى انجام داد آنچه را كه فاسد و تباه كرده بيشتر است از آنچه اصلاح كرده.» 4 جمله از امام (عليهالسلام) كه هر جمله گوهرى گرانمايه به انسان نشان ميدهد و درهاى خير را بر روى او باز ميكند. در جملهى اول ميفرمايد: كسى كه خود را به خدا بسپارد و كار خود را به خدا تفويض كند و خدا كفيل او باشد هرگز ضايع و تباه نميشود. يعنى اگر كسى بخواهد در حصن حصين الهى از شرور و فتنهها و گرفتاريها در امان و محفوظ بماند بايد به گونهاى باشد كه خداوند كفيل او شود و كارهاى او را به دست بگيرد و چنين چيزى در سايهى توكل بر خدا و ملتزم بودن به شرع و شريعت براى انسان حاصل خواهد شد. » در جمله دوم ميفرمايد: كسى كه خداوند در صدد انتقام از اوست هيچ راه فرارى ندارد و هرگز نجات پيدا نخواهد كرد پس انسان به جاى اينكه بعد از خطا و اشتباه بگريزد بسوى خدا برگردد و آنچه را در جبران گذشته لازم است انجام دهد تا مورد عفو و گذشت خدا قرار گيرد. در جمله سوم ميفرمايد: كسى كه تكيه بر غير خدا كند خدا هم او را به همان كس وا ميگذارد و البته چه كسى است كه بتواند مشكل او را حل كند جز خدا، به عبارت ديگر كسى كه در مشكلات و حوائج خود بر غير خدا توكل كند بداند كه هرگز به مقصد خود نخواهد رسيد چون تنها اوست كه گرهها را باز كرده و مشكلات را حل ميكند و اگر او نخواهد احدى قادر بر چنين كارى نيست. در جملهى چهارم ميفرمايد: عمل بايد بر طبق دانش و معرفت باشد عمل كردن از روى جهالت و نادانى بيشتر از اينكه نفعى داشته باشد ضرر دارد و مايهى فساد و تباه شدن انسان و ضايع شدن عمر انسان ميشود. يعنى اعمال انسان آنموقع ارزشمند ميشود كه از روى دانش و علم باشد نه چشم بسته و كوركورانه . |
کریمی که جهان پاینده دارد تواند حجتی را زنده دارد
دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی
