تاپیک جامع دندان پزشکی

پيش از شروع كار بايد از بيمار خواست كه از دهان شويه استفاده كند تا تعداد ميكروب ها يدهان كاهش يابند. اين دهان شويه بايد خاصيت مانايي ( residual activity) داشته باشد تا در طي درمان سطح ميكروبها را پائين نگهدارد.

برروي دستان كادر دندانپزشكي ميكروارگانيسم هاي ثابت و گذرا حضور دارند. اغلب ميكروارگانيسم هاي ثابت موجود روي لايه سطحي پوست چندان بيماريزا نيستند، اما مي توانند سبب عفونت هاي پوستي شوند. تماس كادر دندانپزشكي با بيمارا يكي از منابع وجود ميكروارگانيسم هاي گذرا بر روي دست است. خطر انتقال عفونت توسط ميكروارگانيسم هاي گذرا و ثابت را از بين ميبرد يا مهار مي كند.
كادر دندانپزشكي بايد پيش و پس از پوشيدن دستكش و پس از تماس اتفاقي دست بدون دستكش با سطوح يا اشياء آلوده، دستهايشان را بشويند.
براي اغلب اعمال دندانپزشكي، صرفاً شستن دستها با صابون معمولي كافي است . در اعمال وسيع تر از صابون هاي ضد ميكروبي استفاده كنيد . در صورتي كه دستشويي، حوله كاغذي و صابون در جاي مناسب قرار داشته باشند، كادر دندانپزشكي تشويق مي شوند كه دستهايشان را بشويند. پس يكي از نكات مهم فراهم نمودن فضاي مناسب شستشو در محل مطب است و استفاده از شيرهاي آرنجي و پدالي نيز توصيه مي شود. در شيوه معمول شستن دستها، كافي است كه به مدت ده ثانيه دست هاي آغشته به صابون را زير جريان آب محكم به هم بماليد. پس از آن يايد دست ها را كاملاً آب كشيد. پيش از پوشيدن دستكش، دست ها را كاملاً خشك كنيد.
آن گروهي از كادر دندانپزشكي كه زخم باز يا درماتيت مترشحه دارند بايد تا هنگام بهبودي از تماس مستقيمبا بيمار يا وسايل كار خودداري كنند. در اين موارد استفاده از دستمال هاي ضدعفوني كننده نيز توصيه مي گردد.