مصرف قندهاي ساده موجب افزايش كمر درد مي‌شود

آشنايى با فناورى DVD

 امروزه بسيارى از فيلمها پيش از آنکه بر روى نوارهاى ويديويى قرار گيرند بصورت DVD عرضه مى شوند زيرا علاوه بر دارا بودن حجم کافى ، هزينه نهايى استفاده از آنها پايين تر است.از اينرو تحولى که DVD در صنعت فيلم ايجاد کرد را مى توان با انقلابى مقايسه نمود که عرضه CD در دنياى موسيقى بوجود آورد. در اين مقاله ابتدا ساختارDVD و سپس DVD Player معرفى مى گردد تا بيش از پيش با اين فناورى قدرتمند آشنا شويد.

DVD چيست ؟ DVD ديسک هايى هستند همانند CD با اين تفاوت که مى توانند اطلاعات بسيار بيشترى را نسبت به انها ذخيره نند. يک DVD با فرمت معمولى مى تواند تقريبا هفت برابر بيشتر از يک CD اطلاعات را در خود ذخيره کند. برخى از اطلاعاتى که بطور عمول در DVD قرار ميگيرد بصورت زير است : - بيش از 133 دقيقه از فايل ويديويى با کيفيت بالا که معمولا داراى فرمت MPEG2 است.
- فايل هاى صوتى به چندين زبان مختلف که به صورت دالبى ضبط شده اند. - 8 ساعت موسيقى با کيفيت بسيار بالاى CD -

- ساختار داخلى DVD شعاع و ضخامت DVD همانند CD است و به روش مشابهى نيز توليد مى شود اما انچه که حجم ذخيره سازى بالا را در يک DVD سبب مى شود فشرده بودن طراحى آن است . اطلاعات در DVD بصورت برامدگى هايى در سطح ديسک ذخيره           مى شوند . يک ديسک DVD از چندين لايه پلاستيک پلى کربنيت تشکيل شده است که با روش INJECTION بر روى هم قرار             مى گيرند . با اين روش مى توان ديسکى ساخت که برامدگى هاى موجود در سطح ان بر مارپيچى قرار گيرد که از مرکز اغاز شده و تا شعاع بيرونى ديسک ادامه ميابد. بعد از مرحله INJECTION لايه شفافى بر روى برامدگى هاى ديسک قرار مى گيرد و بر روى ان يک لايه طلايى نيز قرار داده ميشود که همانند يک عدسى ليزر DVD Player را بر برامدگى هاى ديسک متمرکز مى کند . بعد از ان در پشت برامدگى ها يک لايه الومينيومى نيز قرار مى گيرد . در پايان لايه اى لاکى شکل بر روى لايه هاى بيرونى قرار داده مى شود و پس از فشرده سازى در زير نور مادون قرمز قرار مى گيرد تا پس از ان بر لايه پشت برامدگى ها برچسب DVD قرار داده شود. بدين ترتيب مراحل طراحى يک DVD يک طرفه کامل مى شود. رمز ذخيره سازى بالاى DVD در فاصله بسيار کوچکى است که هنگام طراحى مارپيچ برامدگى هاى ان ميان دور هاى متوالى در نظر گرفته مى شود که به 740 نانومتر ميرسد. علاوه بر ان برامدگى هاى روى سطح DVD نيز بسيار کوچک اند و ابعادى حدود 320 در 400 نانومتر دارند.

DVD هاى صوتى: DVD هائى که براى داده هاى صوتى استفاده مى شوند ، از قالب کاملاً متفاوتى نسبت به DVD هاى تصويرى برخوردار هستند . تفاوت اين نوع از داده هاى صوتى با انواع قبلى مثلاً در CD ها ، به خاطر کيفيت صداى ذخيره شده در آنهاست . اين تفاوت در کيفيت کاملاً براى شنونده محسوس است . پخش کننده يا Player اين نوع از فايلهاى صوتى بايد داراى اين قابليت باشد که 192khz/24-bit اطلاعات ديجيتال را به آنالوگ تبديل کند . و اين در حاليست که Player هاى رايج فقط قادر به تبديل 96kHz/24-bit اطلاعات ديجيتال به آنالوگ هستند . در جدول زير بين دقت و صحت اطعلات ذخيره شده در DVD ها و CD ها مقايسه اى انجام شده است DVD ها هم مانند CD ها مى توانند در نهايت صخت و دقت خود 74 دقيقه صوت را ذخره کنند ولى اين تفاوت وجود دارد که ميزان کيفيت و نمونه بردارى در DVD بسيار بالاتر از CD است . با دقت پائين تر يعنى حدود 96 khz/24-bit ، DVD مى تواند حدود 7 ساعت صوت را در خود ذخيره کند . هنگامى که CD يا DVD مى خواهند اطلاعات صوتى را در خود ذخيره کنند ، يک سرى نمونه بردارى بيتى صورت مى گيرد که هرچه تعداد اين نمونه ها در واحد زمان بيشتر باشد ، کيفيت صدا به صداى اصلى نزديکتر است . و هنگامى که Player هم در حال خواندن CD يا DVD است ، همان قسمتى که در بالا توضيح داده شد و وظيفه تبديل اطلاعات ديجيتال به آنالوگ را بر عهده دارد ، مشخص مى کند که چه ولتاژى بايد در خروجى قرار بگيرد تا صوت مربوطه توليد شود .
شکل بالا مشخص مى کند که نحوه نمونه بردارى CD و DVD از يک صداى واقعى چگونه است . همانطور که در شکل ديده مى شود ، نمونه بردارى DVD دقيقاً بر صدا تطابق ندارد ولى بسيار به آن نزديک است .

پخش کنندهDVD يا DVD Player : عملکرد player ِ DVD همانند عملکرد Player CD مى باشد . اين هم بايد با استفاده از يک دستگاه اشعه هاى ليزرى به روى صفحه Disk مى تاباند و بر اساس چاله هائى که روى صفحه موجود است مى توان اطلاعات روى آن را بخواند . اطلاعات تصويرى در DVD با فرمت MPEG-2 ذخيره شده است و پس از خواند اين اطلاعات Player آنها را به صورت سيگنالهاى تصويرى تبديل مى کند . به همين ترتيب براى داده هاى صوتى که با استفاده از يک Decoder آن را مى خواند و سپس تقويت مى کند .

تجهيزاتى که براى خواندن داده ها بر روى DVD استفاده مى شوند از سه قسمت اصلى تشکيل شده اند :
• يک موتور براى چرخاندن ديسک ، اين موتور بسته به اينکه در حال خواندن کدام شيار است بين 200 تا 500 دور در دقيقه مى چرخد .
• سيستم ليزر و لنز مربوطه براى اينکه تبتواند روى چاله ها تمرکز کرده و اطلاعات را بخواند . طول موج ليزر در DVD بسيار کمتر از سول موج آن در CD مى باشد ، و به همين دليل است که مى تواند اطلاعات بيترى رادر خود ذخيره کند و بخواند . طول موج ليزر در DVD 640 نانومتر است در حالى که در CD 780 نانومتر مى باشد. و اين دليل عمده برترى DVD بر CD است .
• سيستم پيگيرى يا Tracking که مى تواند ليزر را به شيآر مورد نظر برساند و قادر است با دقت ميکرون حرکت کند .
Player ليزر را به سمت صفحه ديسک مى تاباند و منعکس مى شود ، سيستم پخش کننده قادر به تفکيک دو نوع بازگشت نور يعنى نورى که از چاله ها بازگشته و نورى که از صفحه اصلى بازگشته است را مى تواند بوسيله يک وسيله نورى – الکتريکى تفکيک کند .
مشکل ترين قسمت در خواند اطلاعات از روى DVD ثابت نگه داشتن اشعه روى يک شيار مشخص است که اين وظيفه سيستم پيگيرى است . اين سيستم بايد همانيور که پخش کننده در حال خوانده اطلاعات است ليزر را به سمت بيرون هدايت کند و حرکت دهد . از آنجائى که با حرکت ليزر به سمت بيرون تعداد چاله هايئ که در واحد زمان از زير ليزر رد مى شوند بيشتر هستند ، موتور حرکت دهنده بايد سرعت ديسک را کاهش دهد تا همواره نرخ ثابتى از چاله ها از زير ليزر رد شوند .
نکته جالب توجه اينجاست که اگر DVD داراى دو لايه باشد ، شروع شيار لايه دوم در انتهاى ديسک قرار مى گيرد تا هد براى خواندن از لايه دوم لازم نباشد که ى: بار ديگر به اتدا بازگردد . اين عمل خود باعث ايجاد سرعت در خواندن اطلاعات مى شود .

قابليتهاى يک DVD : • تماشاى فيلمهاى با کيفيت بالا به همراه صداى با کيفيت . اکثر فيلمهائى که به صورت DVD عرضه مى شوند داراى صداى Dolby هستند و همان کيفيتى که شما در سينما مى شنويد را به شما عرضه مى کنند .
• کسى که فيلم DVD را طراحى اين قابليت را داراست که براى برخى قسمتهاى فيلم ليبل قرار دهد و شما مى توانيد به راحتى به قسمت مورد نظر پرش کنيد . • Player ها ى DVD اين قابليت را دارا هستند که CD هاى صوتى را نيز پخش کنند. • شما ميتوانيد فرمت نمايش تصوير را مشخص کنيد . • بسيارى از فيلمهائى که با DVD ذخيره شده اند براى زبانهاى مختلفى زيرتويس دارند ، شما مى توانيد در حالى که در خال مشاهده فيلم هستيد ، زيرنويس مورد نظر خود را انتخاب کنيد ، تا در زير فيلم به نمايش در آورده شود .

• برخى ديگر از ويژگيهاى DVD Player ها : • ديکودر ديجيتال دالبى : اين قابليت براى تبديْ اطلاعات صوتى در DVD به 6 کانال صوتى مجزا مى باشد . • ديکودر DTS : (Digital Surround Audio) اين ديکودر اين قابليت را دارد که صدا را به صورت فراگير به 6 کانال خروجى بفرستد . • صداى شبيه سازى شده : اگر شما بخواهيد که DVD Player را به يک سيستم با تنها دو بلندگو متصل کنيد ، پخش کننده مى تواند صدا را به روى دو بلندگو شبيه سازى کند و شما نيازى به 6 بلندگو نداشته باشيد .
• کنترل از راه دور يا Remote : DVD Player ها مى توانند سه نوع مختلف از کنترل را دارا باشند :
1. کنترلى که تنها خود DVD Player را کنترل مى کند . 2. کنترلى که مى تواند برخى از ساخته هاى کارحانچات ديگر را هم کنترل کند . 3. کنترلى با قابليت يادگيرى ، به اين معنى که سيگنالهاى بقيه کنترلها را مى توان به کليد خاصى در اين کنترل نسبت داد .

آشنايي با فناوري DVD

 امروزه بسياري از فيلمها پيش از آنکه بر روي نوارهاي ويديويي قرار گيرند بصورت DVD عرضه مي شوند زيرا علاوه بر دارا بودن حجم کافي ، هزينه نهايي استفاده از آنها پايين تر است.از اينرو تحولي که DVD در صنعت فيلم ايجاد کرد را مي توان با انقلابي مقايسه نمود که عرضه CD در دنياي موسيقي بوجود آورد. در اين مقاله ابتدا ساختارDVD و سپس DVD Player معرفي مي گردد تا بيش از پيش با اين فناوري قدرتمند آشنا شويد.

 DVD چيست ؟ DVD ديسک هايي هستند همانند CD با اين تفاوت که مي توانند اطلاعات بسيار بيشتري را نسبت به انها ذخيره کنند. يک DVD با فرمت معمولي مي تواند تقريبا هفت برابر بيشتر از يک CD اطلاعات را در خود ذخيره کند. برخي از اطلاعاتي که بطور معمول در DVD قرار ميگيرد بصورت زير است : - بيش از 133 دقيقه از فايل ويديويي با کيفيت بالا که معمولا داراي فرمت MPEG2 است.
- فايل هاي صوتي به چندين زبان مختلف که به صورت دالبي ضبط شده اند. - 8 ساعت موسيقي با کيفيت بسيار بالاي CD -

- ساختار داخلي DVD شعاع و ضخامت DVD همانند CD است و به روش مشابهي نيز توليد مي شود اما انچه که حجم ذخيره سازي بالا را در يک DVD سبب مي شود فشرده بودن طراحي آن است . اطلاعات در DVD بصورت برامدگي هايي در سطح ديسک ذخيره        مي شوند . يک ديسک DVD از چندين لايه پلاستيک پلي کربنيت تشکيل شده است که با روش INJECTION بر روي هم قرار             مي گيرند . با اين روش مي توان ديسکي ساخت که برامدگي هاي موجود در سطح ان بر مارپيچي قرار گيرد که از مرکز اغاز شده و تا شعاع بيروني ديسک ادامه ميابد. بعد از مرحله INJECTION لايه شفافي بر روي برامدگي هاي ديسک قرار مي گيرد و بر روي ان يک لايه طلايي نيز قرار داده ميشود که همانند يک عدسي ليزر DVD Player را بر برامدگي هاي ديسک متمرکز مي کند . بعد از ان در پشت برامدگي ها يک لايه الومينيومي نيز قرار مي گيرد . در پايان لايه اي لاکي شکل بر روي لايه هاي بيروني قرار داده مي شود و پس از فشرده سازي در زير نور مادون قرمز قرار مي گيرد تا پس از ان بر لايه پشت برامدگي ها برچسب DVD قرار داده شود. بدين ترتيب مراحل طراحي يک DVD يک طرفه کامل مي شود. رمز ذخيره سازي بالاي DVD در فاصله بسيار کوچکي است که هنگام طراحي مارپيچ برامدگي هاي ان ميان دور هاي متوالي در نظر گرفته مي شود که به 740 نانومتر ميرسد. علاوه بر ان برامدگي هاي روي سطح DVD نيز بسيار کوچک اند و ابعادي حدود 320 در 400 نانومتر دارند. 

DVD هاي صوتي DVD هائي که براي داده هاي صوتي استفاده مي شوند ، از قالب کاملاً متفاوتي نسبت به DVD هاي تصويري برخوردار هستند . تفاوت اين نوع از داده هاي صوتي با انواع قبلي مثلاً در CD ها ، به خاطر کيفيت صداي ذخيره شده در آنهاست . اين تفاوت در کيفيت کاملاً براي شنونده محسوس است . پخش کننده يا Player اين نوع از فايلهاي صوتي بايد داراي اين قابليت باشد که 192khz/24-bit اطلاعات ديجيتال را به آنالوگ تبديل کند . و اين در حاليست که Player هاي رايج فقط قادر به تبديل 96kHz/24-bit اطلاعات ديجيتال به آنالوگ هستند . در جدول زير بين دقت و صحت اطعلات ذخيره شده در DVD ها و CD ها مقايسه اي انجام شده است DVD ها هم مانند CD ها مي توانند در نهايت صخت و دقت خود 74 دقيقه صوت را ذخره کنند ولي اين تفاوت وجود دارد که ميزان کيفيت و نمونه برداري در DVD بسيار بالاتر از CD است . با دقت پائين تر يعني حدود 96 khz/24-bit ، DVD مي تواند حدود 7 ساعت صوت را در خود ذخيره کند . هنگامي که CD يا DVD مي خواهند اطلاعات صوتي را در خود ذخيره کنند ، يک سري نمونه برداري بيتي صورت مي گيرد که هرچه تعداد اين نمونه ها در واحد زمان بيشتر باشد ، کيفيت صدا به صداي اصلي نزديکتر است . و هنگامي که Player هم در حال خواندن CD يا DVD است ، همان قسمتي که در بالا توضيح داده شد و وظيفه تبديل اطلاعات ديجيتال به آنالوگ را بر عهده دارد ، مشخص مي کند که چه ولتاژي بايد در خروجي قرار بگيرد تا صوت مربوطه توليد شود . 

پخش کنندهDVD يا DVD Player : عملکرد player ِ DVD همانند عملکرد Player CD مي باشد . اين هم بايد با استفاده از يک دستگاه اشعه هاي ليزري به روي صفحه Disk مي تاباند و بر اساس چاله هائي که روي صفحه موجود است مي توان اطلاعات روي آن را بخواند . اطلاعات تصويري در DVD با فرمت MPEG-2 ذخيره شده است و پس از خواند اين اطلاعات Player آنها را به صورت سيگنالهاي تصويري تبديل مي کند . به همين ترتيب براي داده هاي صوتي که با استفاده از يک Decoder آن را مي خواند و سپس تقويت مي کند . تجهيزاتي که براي خواندن داده ها بر روي DVD استفاده مي شوند از سه قسمت اصلي تشکيل شده اند :
• يک موتور براي چرخاندن ديسک ، اين موتور بسته به اينکه در حال خواندن کدام شيار است بين 200 تا 500 دور در دقيقه مي چرخد .
• سيستم ليزر و لنز مربوطه براي اينکه تبتواند روي چاله ها تمرکز کرده و اطلاعات را بخواند . طول موج ليزر در DVD بسيار کمتر از سول موج آن در CD مي باشد ، و به همين دليل است که مي تواند اطلاعات بيتري رادر خود ذخيره کند و بخواند . طول موج ليزر در DVD 640 نانومتر است در حالي که در CD 780 نانومتر مي باشد. و اين دليل عمده برتري DVD بر CD است .
• سيستم پيگيري يا Tracking که مي تواند ليزر را به شيآر مورد نظر برساند و قادر است با دقت ميکرون حرکت کند .
Player ليزر را به سمت صفحه ديسک مي تاباند و منعکس مي شود ، سيستم پخش کننده قادر به تفکيک دو نوع بازگشت نور يعني نوري که از چاله ها بازگشته و نوري که از صفحه اصلي بازگشته است را مي تواند بوسيله يک وسيله نوري – الکتريکي تفکيک کند .
مشکل ترين قسمت در خواند اطلاعات از روي DVD ثابت نگه داشتن اشعه روي يک شيار مشخص است که اين وظيفه سيستم پيگيري است . اين سيستم بايد همانيور که پخش کننده در حال خوانده اطلاعات است ليزر را به سمت بيرون هدايت کند و حرکت دهد . از آنجائي که با حرکت ليزر به سمت بيرون تعداد چاله هايئ که در واحد زمان از زير ليزر رد مي شوند بيشتر هستند ، موتور حرکت دهنده بايد سرعت ديسک را کاهش دهد تا همواره نرخ ثابتي از چاله ها از زير ليزر رد شوند . نکته جالب توجه اينجاست که اگر DVD داراي دو لايه باشد ، شروع شيار لايه دوم در انتهاي ديسک قرار مي گيرد تا هد براي خواندن از لايه دوم لازم نباشد که ي: بار ديگر به اتدا بازگردد . اين عمل خود باعث ايجاد سرعت در خواندن اطلاعات مي شود .

 قابليتهاي يک DVD : • تماشاي فيلمهاي با کيفيت بالا به همراه صداي با کيفيت . اکثر فيلمهائي که به صورت DVD عرضه مي شوند داراي صداي Dolby هستند و همان کيفيتي که شما در سينما مي شنويد را به شما عرضه مي کنند .
• کسي که فيلم DVD را طراحي اين قابليت را داراست که براي برخي قسمتهاي فيلم ليبل قرار دهد و شما مي توانيد به راحتي به قسمت مورد نظر پرش کنيد . • Player ها ي DVD اين قابليت را دارا هستند که CD هاي صوتي را نيز پخش کنند.
• شما ميتوانيد فرمت نمايش تصوير را مشخص کنيد . • بسياري از فيلمهائي که با DVD ذخيره شده اند براي زبانهاي مختلفي زيرتويس دارند ، شما مي توانيد در حالي که در حال مشاهده فيلم هستيد ، زيرنويس مورد نظر خود را انتخاب کنيد ، تا در زير فيلم به نمايش در آورده شود .

• برخي ديگر از ويژگيهاي DVD Player ها : • ديکودر ديجيتال دالبي : اين قابليت براي تبديْ اطلاعات صوتي در DVD به 6 کانال صوتي مجزا مي باشد . • ديکودر DTS : (Digital Surround Audio) اين ديکودر اين قابليت را دارد که صدا را به صورت فراگير به 6 کانال خروجي بفرستد • صداي شبيه سازي شده : اگر شما بخواهيد که DVD Player را به يک سيستم با تنها دو بلندگو متصل کنيد ، پخش کننده مي تواند صدا را به روي دو بلندگو شبيه سازي کند و شما نيازي به 6 بلندگو نداشته باشيد .
• کنترل از راه دور يا Remote : DVD Player ها مي توانند سه نوع مختلف از کنترل را دارا باشند :
1. کنترلي که تنها خود DVD Player را کنترل مي کند . 2. کنترلي که مي تواند برخي از ساخته هاي کارحانچات ديگر را هم کنترل کند . 3. کنترلي با قابليت يادگيري ، به اين معني که سيگنالهاي بقيه کنترلها را مي توان به کليد خاصي در اين کنترل نسبت داد .

با انواع DVD آشنا شويد: از سال 1996 که ديسکهاي ذخيره اطلاعات با فرمتي به نام DVD وارد بازار شدند ، تاکنون پسوند هاي متعددي بر اين فرمت اضافه شده که از جمله آنها مي توان به پسوندهاي -R,+R,-RW,+RW,+R DLاشاره کرد.
در واقع افزوده شدن اين پسوند ها از زماني آغاز شد که ديسکهاي دي وي دي با قابليت رايت کردن وارد بازار شدند.
متاسفانه بر خلاف سي دي ها ، استانداردهاي متفاوتي براي ساخت يک ديسک دي وي دي وجود دارد و گوناگوني اين استانداردها تا حدودي باعث سر درگمي مشتريان براي خريد دستگاهي مناسب مي شود. اين هفته مي خواهيم اين پسوند هاي متفاوت را براي شما رمز گشايي کنيم. براي اين منظور بد نيست ابتدا به معرفي دو اتحاديه عظيم که در زمينه دستيابي به استاندارد هاي پيشرفته تر با يکديگر رقابت دارند ، بپردازيم. DVD FORUM نام اتحاديه اي شامل بيش از 200 کمپاني بزرگ است که در زمينه پيشرفت تکنولوژي ديسکهاي دي وي دي همکاري دارند. از جمله اين کمپاني ها مي توان به هيتاچي ،ميتسوبيشي ، سوني و پايونير اشاره کرد. اين اتحاديه وظيفه ثبت استاندارد هاي جديدي که از طرف شرکت هاي عضو ارائه مي شودرا بر عهده دارد.استانداردهايي که اين اتحاديه ارائه مي کند همگي داراي يک علامت منفي در کنار پسوند دي وي دي هستند.از طرف ديگر DVD+RW Alliance نام اتحاديه ديگري است که در رقابت شديد با DVD FORUM است. اعضاي اين اتحاديه نيز بالغ بر 200کمپاني بزرگ هستند که از جمله آنها مي توان به ياماها، سوني ، DELL و hp اشاره کرد. در اين ميان نکته جالب حضور کمپاني سوني در هر دو اتحاديه است. استانداردهاي ارائه شده اين اتحاديه همانطور که از نام آن مشخص مي شود با يک علامت مثبت همراه است. در واقع مي توان وجود اين استانداردهاي متفاوت را نتيجه رقابت اين دو اتحاديه دانست که سعي دارند با وضع اين استانداردها فروش محصولات جانبي مربوط را نيزانحصاري نمايند.

فرمت هاي اتحاديه DVD FORUM عبارتند از: DVD-R: در اينجا حرف R مخفف کلمه RECORDABLE است. به اين ترتيب شما ميتوانيد با استفاده از يک دستگاه رايتر دي وي ي اطلاعات را بر روي اين ديسک ذخيره نماييد.
فناوري بکار رفته دراين استاندارد بسيار شبيه به فناوري استاندارد CD-R است که در آن ديسک يک بار رايت مي شود و مي توان آن را بارها خواند. دستگاههاي که داراي اين استاندارد هستند تنها مي توانند بر روي سي دي هاي DVD-R رايت نمايند.
(DVD-RW :(DVD-R/W ديسک هاي داراي اين استاندارد نيز قابل رايت هستند وفن آوري به کار رفته در آنها بسيار شبيه ديسک هاي CD-RWاست. دستگاههايي که داراي اين استاندارد هستند قابليت پخش و رايت بر روي ديسک هاي DVD-RW و DVD-R را دارند.در مقابل ، ديسک هاي اتحاديه DVD+RW Alliance با فورمت هاي مثبت قرار دارند که مي توان گفت از چند جهت بر مدلهاي منفي برتري دارند ، ازجمله مي توان به امکان اضافه کردن ، پاک کردن وهمچنين جابجا کردن اطلاعات بر روي ديسک رايت شده - بدون تاثير گذاشتن براطلاعات ديگر- اشاره کرد. همچنين عمل فايناليزه کردن ديسک نيز به نحوي انجام مي شود که سرعت خواندن اطلاعات از روي ديسک بالا مي رود. DVD+R: ديسک هاي اين استاندارد نيز قابل رايت هستند. دستگاههايي که داراي اين استاندارد هستند تنها مي توانند اطلاعات را بر روي ديسک هايي با فرمت DVD+R رايت کنند. DVD+RW: دستگاهي که داراي اين فرمت باشد مي تواند بر روي ديسک هايي با استاندارد DVD+R و DVD+RW اطلاعات را رايت کند و ديسک هاي اين استاندارد نيز از نظر عملکرد تفاوتي با مدل DVD+R ندارند. اين نکته لازم به ذکر است که تمامي ديسک هاي با استانداردهاي بالا در رده اي از dvd با نام dvd 5 يا dvd 10 قرار دارند dvd 5 ديسکهايي با يک لايه و يک لبه و ظرفيت 4.7GB هستند و ديسک هاي dvd10 داراي يک لايه ودو لبه و 9.4GBظرفيت هستند. DVD+R DL: اين نوع ديسک ها از همان فن آوري ديسک هاي DVD+RW بهره مي برند با اين تفاوت که داراي دو لايه مي باشند. به اين ترتيب ظرفيت اين ديسک ها نسبت به مدل هاي قبلي دو برابر شده است. اين ديسک ها جزو رده اي از ديسک ها با نام DVD 9 و DVD 18 هستند. ديسک هاي DVD 9 داراي دو لايه و يک لبه و ظرفيت 8.5GB هستند و ديسک هاي dvd 18 داراي دو لايه و دو لبه وظرفيت 15.9GB اند. تمامي ديسک هاي ذکر شده در بالا دراکثر دستگاههاي پخش دي وي دي رايج در بازار قابل خواندن هستند. استاندارد ديگري که توسط اتحاديه آليانس ارائه شده است DVD-RAM است که مزيت اين نوع ديسکها بر مدلهاي قبلي امکان چند بار رايت اطلاعات بر روي آنها است. از طرف ديگر اين نوع ديسک ها در دستگاههاي موجود دربازار قابل پخش نيستند و براي استفاده از آنها تياز به دستگاهي متفاوت است.