اسامی شهدای دفاع مقدس ( ع )

در سال 1336 هجري شمسي، زماني كه ستاره‌ها در شكوه ولادت فرزند كعبه، حضرت علي (ع) نورافشاني مي‌كردند، صداي گريه‌هاي نوزادي در خانواده عارف پيچيد كه نامش را غلامحسين نهادند. وي خاطرات كودكي را در آغوش پدر و مادري رنجديده سپري نمود و در 7 سالگي براي آموختن علم و دانش به مدرسه رفت. هنوز سال دوم دبيرستان را تمام نكرده بود كه طعم تلخ فقر و محروميت را چشيد و به دليل احساس نياز خانواده و تعهد خويش، در كنار پدر به جوشكاري رفت و بدون احساس خستگي از كار و تلاش، در كلاسهاي درس شبانه نيز، حضور يافته و در سال 1355 موفق به دريافت مدرك ديپلم گرديد و در رشته حرفه و فن «دانشسراي مقدماتي شيراز» پذيرفته شد. غلامحسين سال اول دانشسرا را به پايان نرسانده بود كه زندگي مشترك خود را بنيان نهاد. او در مبارزات و فعاليتهاي انقلابي عليه حكومت طاغوت، حضوري گسترده داشت. پس از پيروزي انقلاب، دستهاي مهربان حميد، به عنوان معلمي‌ دلسوز و فداكار، نوازشگر دانش‌آموزان محروم روستاهاي اطراف «داراب» شد. در سال 1358 به دليل پافشاري نيروهاي انقلاب، مسئوليت جهاد سازندگي شهرستان را پذيرفت و پس از 6 ماه خدمت صادقانه، با اصرار مسئولين رده‌هاي بالاتر و علاقه شخصي به سپاه پاسداران پيوست و به سمت فرماندهي طرح و عمليات سپاه داراب، منصوب گشت. شهيد عارف كه در كارآيي و مديريت امور، سرآمد بود از سوي شوراي اجتماعي شهر، به عنوان شهردار داراب برگزيده شد. با آغاز جنگ تحميلي در عملياتهاي مختلف، شكست حصر آبادان، رمضان و غيره حماسه آفريد. در سال 1360 فرماندهي عمليات سپاه بوشهر را بر عهده گرفت و پس از انجام خدمات در يگان مربوطه و مناطق محروم به جبهه رفت و نيروها را براي شركت در عمليات رمضان آماده ساخت. شهيد غلامحسين عارف، زندگي را در سالروز ولادت امير مؤمنان آغاز كرد و سرانجام در عمليات رمضان همزمان با شب 19 رمضان، در حاليكه فرماندهي گردان 939 لشگر المهدي را بر عهده داشت، هنگام عزيمت به منطقه مانور، مجروح شده و در عصر 21 رمضان سال 1402 هجري قمري برابر با 22/4/1361 به ياران شهيدش پيوست. او كه عارف حقيقي مكتب جهاد و شهادت در راه خدا بود با بدني پاره‌پاره به ديدار يار شتافت تا در صحراي قيامت، شرمنده آقا ابا عبدالله نباشد

منبع:كتاب خلاصه خوبيها