در ارتباط با پرسش باید گفت، روایتی در زمینه آداب استحمام وجود دارد که با توجه به وضعیت فیزیکی حمام‌های گذشته توصیه‌هایی در آن ارائه شده است(و البته برخی از آنها را می‌توان در زمان کنونی نیز اجرا کرد).
متن روایت چنین است:
امام صادق(ع) فرمود:
زمانی که داخل حمام شدی، هنگام بیرون آوردن لباس، بگو: «اللَّهُمَّ انْزِعْ عَنِّی رِبْقَةَ النِّفَاقِ وَ ثَبِّتْنِی عَلَى الْإِیمَان» خدایا گردن‌بند نفاق را از گردنم بیرون کن و مرا بر ایمانم ثابت‌قدم نگهدار.
چون به بخش اول حمام رسیدی بگو:« اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسِی وَ أَسْتَعِیذُ بِکَ مِنْ أَذَاه» خدایا به تو پناه می‌برم از بدى خودم و تو را پناه می‌گیرم از آن.
سپس هنگامی به بخش دوم رفتی؛ بگو:« اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّی الرِّجْسَ النِّجْسَ وَ طَهِّرْ جَسَدِی وَ قَلْبِی» خدایا از من پلیدى و نجاست را دور کن و تن و دلم را پاک کن.
آن‌گاه آب داغ بردار و بر سر و پاهایت بریز. و اگر مىتوانى جرعهاى از آن بنوش که مثانه را پاک می‌کند. و در خزینه ساعتى بمان.
و چون به خزانه بعدی(اطاق سوم) رسیدى؛ بگو: « نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ وَ نَسْأَلُهُ الْجَنَّة» پناه می‌بریم به خدا از آتش و از او بهشت را درخواست می کنیم و تا از خانه گرم آن بیرون آئى آن را تکرار کن.
مبادا در حمام آب سرد یا نوشابه سرد دیگر بنوشى که معده را بیمار می‌کند. آب سرد بر سر مریز که تن را ضعیف کند، بلکه هنگام خروج از حمام آب سرد بر پاها بریز که بیماری را از بدن خارج می‌کند. و چون لباس پوشیدى بگو: «اللَّهُمَّ أَلْبِسْنِی التَّقْوَى وَ جَنِّبْنِی الرَّدَى»خداوندا لباس تقوا بر من بپوش و از پستى و سقوط نگهدار.
و اگر این کارها را رعایت کنى از هر بیمارى در امان خواهى بود.[1]
[1]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 113، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق.
