نماز صبح امام (علیه السلام) با اصحاب عالی مقام

نماز صبح امام (علیه السلام) با اصحاب عالی مقام
سه شنبه 6 بهمن 1394  6:42 PM

 نماز صبح امام (علیه السلام) با اصحاب عالی مقام

 

 

دمیدن فجر روز عاشوراء و نماز صبح امام (علیه السلام) با اصحاب عالی مقام

 

 شب پر تعب و پرماجراى عاشوراء به آخر رسید و سفیده صبح صادق روز عاشوراء دمید و بدین ترتیب مقدارمهلت امام (علیه السلام) تمام شد در چنین وقتى آن حضرت با دلى آکنده از اضطراب و حزن و اندوه پیوسته نظر به افق مى نمود و کلمه استرجاع و... بر زبان جارى مى ‏کرد ناگاه صداى اذان شاهزاده على اکبر (سلام الله علیه) به گوش امام (علیه السلام) رسید حضرت خود را براى اداء فریضه صبح آماده کرده واز خیمه بیرون آمدند همینکه آفتاب دین و سلطان حجاز بجهت نماز از خیمه طلوع نمود اصحاب و انصار و شهزادگان جملگى یکان یکان از خیام و سراپرده‏ها بیرون آمده پشت سر امام (علیه السلام) صف کشیده تا نماز را با آن قبله عالمیان بجا آورند، بارى در آن دشت پر بلاء و بیابان پر آشوب نمازى خوانده شد که تمام فرشتگان آسمانها به گریه در آمدند زیرا تمام آحاد این جماعت مى ‏دانستند که این نماز آخر و وداع با حق تبارک و تعالى مى ‏باشد و پیدا است کسیکه امید نماز خواندن دیگر نداشته باشد چگونه آنرا به انجام مى ‏رساند.
مرحوم ابن قولویه قمى  در کتاب کامل الزیارات از حلبى و او نیز از حضرت امام صادق (علیه السلام) روایت کرده که آن جناب فرمود:
ان الحسین (علیه السلام) صلى باصحابه صلواة الغداة ثم التفت الیهم، فقال ان الله قد اذن فى قتلکم فعلیکم بالصبر.
حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمودند: پس از آنکه حضرت امام حسین با یاران با وفایش نماز صبح را خواندند متوجه ایشان شده و فرمودند: حق تعالى اذن و اجازه در قتل شما داده برخیزید آماده قتال شده و صبر را شعار خود سازید.
و جبرئیل هم در میان آسمان و زمین فریاد بر آورد یا خیل الله ارکبى یعنى اى لشگر خدا و اى انصار حق سوار شوید.
مرحوم صدر قزوینى در کتاب حدائق الانس فرموده:
روز عاشوراء جبرئیل دو مرتبه صیحه کشیده:
الف: در صبح که اذن جهاد صادر شد.
ب: زمانیکه عزیز فاطمه (سلام الله علیه) از اسب سرنگون گردید، در این هنگام جبرئیل فریاد برکشید:
الا یا اهل العالم قد قتل الامام، و ابن الامام اخو الامام و ابو الامام الحسین بن على ابن ابیطالب.

نام کتاب: مقتل الحسین (علیه السلام) از مدینه تا مدینه‏
نام نویسنده: مرحوم آیت الله سید محمد جواد ذهنى تهرانى (ره)