ایمان افزایی نماز
پنج شنبه 1 بهمن 1394 8:32 AM
از مهمترین کارکردهای نماز، ایمان‌افزایی و ترفیع درجات، ایمان[1]است. ایمان را می‌توان دارای دو بعد درونی و بیرونی دانست. حقیقت ایمان، ارتباط قلبی و مبتنی بر معرفت، با خالق جهان است و اثر بیرونی و ظاهری آن عمل براساس آن ارتباط است.[2] قلب، منبع معارف و عواطف و موطن اصلی ایمان است.[3]در بعد درونی و قلبی ایمان است که مؤمن به فطرت توحیدی خویش باز می‌گردد؛ به ربوبیت الهی و عبودیت خویش اقرار می‌کند؛ آرامش قلبی می‌یابد؛ عبادت غیرخدا را کنار می‌زند؛ به مقام اخلاص و توکّل دست می‌یابد؛ امور خود را بهخدا وامی‌گذارد و در برابر قضای او راضی و تسلیم محض می‌گردد. مرکز تغییر وتحول انسان قلب او است. در قلب است که نور حق تابیده، دل به یاد خدا زنده می‌شود.
[1]. رسول خداd:"بِالصَّلَاة یَبْلُغُ الْعَبْدُ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْیَا لِأَنَّ الصَّلَاةَ تَسْبِیحٌ وَ تَهْلِیلٌ وَ تَحْمِیدٌ وَ تَکْبِیرٌ وَ تَمْجِیدٌوَ تَقْدِیسٌ وَ قَوْلٌ وَ دَعْوَة"؛ بنده بهوسیله نماز به بالاترین درجه میرسد؛ زیرا نماز یاد کردن خدا است به پاکى و یگانگى و سپاس و بزرگداشت و آقائى و پاکیزگى و گفتگو با خدا و دعا نمودن است(شیخ صدوق، خصال، ج 2، ص 522 ).
[2]. گرچه عمل جزیی از ایمان نیست؛ اما همان ارتباط شناختی و عاطفی کافی است تا خود انگیزه عمل گردد. امام صادقjمیفرمایند: "الایمان لایکون الا بعمل و العمل منه و لا یثبت الایمان الا بعمل"؛ ایمان جز به عمل نیست، و عمل بخشى از آن است. و ایمان جز به عمل ثابت نمىشود(محمدبن یعقوببناسحاق کلینى، الکافی، دار الحدیث قم، چاپ اول، 1429ق. ج2، ص 38).
[3]."قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا یَدْخُلِ الْإیمانُ فی قُلُوبِکُمْ"؛ عربهاى بادیهنشین گفتند: «ایمان آوردهایم» بگو: «شما ایمان نیاوردهاید، ولى بگویید اسلام آوردهایم؛ امّا هنوز ایمان وارد قلب شما نشده است. (حجرات: 14).
