عشق دردناک است چون دگرگون میکند،عشق دگرگونی ست

و هر دگرگونی دردناک است.این درد همان دردی ست که پرنده آن گاه که

بکوشد برای نخستین بار پرواز کند، احساس میکند.

این به سبب درد عشق است که میلیون ها انسان یک زندگی بی عشق

را تجربه میکنند.آنها نیز رنج میبرند اما رنج آنها بیهوده است. رنج بردن در عشق ، رنج بردنی بیهوده نیست...عشق یک

نردبام است، با یک نفر آغاز می شود، با تمامیت به پایان میرسد.عشق آغاز است.از عشق در هراس

بودن ، از دردهای بالنده عشق در هراس بودن، محصور ماندن در یک سلول تاریک است.عشق با درد همراه است چون

رشد را موجب میشود.
عشق با درد همراه است چون عشق چینن میطلبد...این خاصیت عشق است.