به قدمت خود انسان است

اما تازه بسان همین لحظه یا لحظه ای دیگر

همواره به کار تغییر

و اندکی پیوسته به تداوم

به استحکام فزون ترست

از هر دیواری که ساخته باشند

بر سیاست ها فایق می آیند

به سنت های غریب ، بینایی از کف نمی دهد

و به زبان های بیگانه راه بر او بسته نمی شود

از او نوشته اند ، بسیار

و او را سنجیده اند ، مردان معقول

اما به تعریف نگنجیده است هیچ گاه

و نمی گنجد هرگز .

به دیدار در نیاید و به لمس دستان تو

در همه جا اما یافت تواند شد

جان می برد از ضعف و غفلت

و شایسته و اندیشمند ، به حیات خویش تداوم دهد .

صاحب امکان است به نهایت

و توانش را هیچ مرزی نیست

اوست که آدمی را انسان می کند

اوست که زندگی را ارزش زیستن می دهد

                                             رفاقت این است ......