پاسخ به:مبحث هفتاد و هفتم طرح صالحین: «اربعین حسینی؛ تاریخچه و تأثیرات آن در زنده نگهداشتن عاشورا»
جمعه 21 آذر 1393 6:59 PM
«دوستان عزیز میتوانند احساسات و دلنوشته های خود را بهنگام تماشای تصاویر پیاده روی اربعین حسینی بعنوان بزرگترین تجمع جهانی که از شبکه های کشور پخش میشود را برای ما و دیگر عزیزان بنویسند »
«دوستان عزیزی که تصاویری از پیاده روی اربعین دارند هم میتونند عکس ها رو برای ما بزارند تا همه پی به این حرکت عظیم و همچنین عشق و ارادت به سالار شهیدان رو ببینیم»
سلام
راهپیمایی
همیشه برای یه کار خیلی مهم دسته جمعی راهپیمایی می کنن. یادمه مدرسه که می رفتیم تو روزهای مهم راهپیمایی می کردیم. همه دسته جمعی. معلما و مدیر و ناظم مدرسه تأکید می کردن که حتماً بیاید. هرچی بیشتر باشیم بهتره. شعار هم می دادیم مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل، مرگ بر انگلیس و ........ . بعدشم یه سخنرانی که اگه اشتباه نکنم قطعنامه میگن بهش بعدش همه متفرق میشن هرکی میره سر کار خودش. منظورم اینه که هر روز راهپیمایی نمی کردیم که، تو روزهای مهم برای اینکه مهم بودن اون روز رو نشون بدیم، مناسبت اون روز رو نشون بدیم. نشون بدیم که اون مسیر رو دنبال می کنیم و اون کارو فراموش نکردیم و نمی کنیم. هر سال تو اون روزهای خاص و مهم راهپیمایی می کنیم مثل روز قدس با زبون روزه بعدشم نماز جمعه. یا روز 22 بهمن. هر کدوم یه مناسبت مهم دارن که ارزش راهپیمایی رو دارن. حالا می رسیم به راهپیمایی روز اربعین. درست مثل همون، برای نشون دادن اهمیتش، برای اثبات حقانیتش، برای اینکه نشون بدیم ما همواره به یاد امام حسین هستیم و رهرو راهش و پیرو اهدافش. برای اینکه بگیم عاشورا و کربلا هیچ وقت فراموش نمیشه و همه جا کربلا و همیشه عاشوراست تا زمانی که اهداف امام حسین محقق نشده. انشاالله که موفق بشیم.
