بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي نتايج جراحي كراتورفركتيو براي اصلاح آستيگماتيسم بعد از انجام پيوند قرنيه در چشم هاي مبتلا به قوز قرنيه.
روش پژوهش: در اين مطالعه پرونده 45 چشم از 45 بيمار كه با استفاده از برش هاي شل كننده (relaxing incision) با (compressive suture) جراحي شده بودند، مورد بررسي قرار گرفت. حداقل فاصله برداشتن كامل بخيه تا انجام عمل كراتورفركتيو، يك ماه بود. محل و وسعت برش ها با توپوگرافي تعيين گرديد. براي انجام بخيه ها، از كراتوسكوپي حين جراحي استفاده شد.
يافته ها: سن بيماران در زمان پيوند قرنيه 29.6±9.1 سال، فاصله پيوند تا جراحي كراتورفركتيو18.4±8.8  ماه و مدت پي گيري بعد از جراحي 17.2±12.3 ماه بود. قبل از جراحي اصلاحي، آستيگماتيسم رفركتيو 7.25±1.59 ديوپتر و آستيگماتيسم كراتومتريك 8.33±2.37 قام بعد از جراحي، به ترتيب 4.14±1.67 و 4.42±1.88 ديوپتر رسيدند(p<0.0001) . به طور متوسط 0.43 ديوپتر جابه جايي به سمت نزديك بيني ايجاد شد. قبل از جراحي 76.5 درصد چشم ها و بعد از جراحي 93.3 درصد چشم ها داراي ديد اصلاح شده 20.40 يا بهتر بودند. متوسط بهترين ديد اصلاح شده با عينك از 0.28 لاگمار (40/20) قبل از عمل كراتورفركتيو به 0.17 لاگمار (30/20) بعد از عمل رسيد (p<0.0001) كه معادل متوسط يك خط اسنلن افزايش ديد است.
نتيجه گيري: انجام عمل جراحي با برش هاي شل كننده با يا بدون بخيه، روشي نسبتا موثر و ايمن در كاهش آستيگماتيسم بعد از پيوند قرنيه در چشم هاي مبتلا به قوز قرنيه مي باشد.

 نسخه قابل چاپ