بانک مقالات بینایی

هدف: معرفي بيماري كه در يك چشم تحت عمل ليزيك و در چشم ديگر تحت عمل كراتكتومي فوتورفركتيو(PRK)  قرار گرفت و با وجود شرايط نسبتا مساوي قبل از عمل در هر دو چشم، تنها چشم ليزيك شده دچار كراتكتازي شد.
معرفي بيمار: مرد 30 ساله اي كه 3 سال قبل از مراجعه، جهت اصلاح عيب انکساري? 48×1.5- 1.75- در چشم راست، تحت ليزيك و يك سال پس از آن جهت اصلاح عيب انكساري? 100×1.75- 1.00- در چشم چپ، تحت PRK قرار گرفته بود؛ باكراتكتازي چشم راست مراجعه نمود. ضخامت مركز قرنيه قبل از عمل در چشم راست 447 ميكرون و در چشم چپ 446 ميكرون بود. پس از ليزيك، ديد چشم راست به 10.10 رسيد ولي با گذشت زمان دچار كراتكتازي پيش رونده شد (ضخامت مركز قرنيه 341 ميكرون) و ديد آن به 20.400 كاهش يافت. چشم چپ بيمار در آخرين معاينه، با ضخامت مركزي قرنيه معادل 384 ميكرون، علايمي از كراتكتازي نداشت و ديد آن بدون اصلاح كامل بود.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه احتمال ايجاد كراتكتازي پس از عمل PRK به دليل عدم نياز به برداشتن فلپ و آسيب كم تر به ساختار بيومكانيك قرنيه، كمتر از ليزيك باشد و احتمالا جهت اصلاح نزديك بيني هاي خفيف، روش مناسب تري است. البته توصيه مي گردد كه از انجام هر گونه جراحي رفركتيو در قرنيه هاي نازك با ضخامت مركزي كم تر از 500 ميكرون اجتناب شود.

 نسخه قابل چاپ