بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي تغييرات قرنيه براساس توپوگرافي، در خويشاوندان افراد مبتلا به قوز قرنيه.
روش پژوهش: اين مطالعه به روش توصيفي برروي 150  نفر (300 چشم از 45 خانواده) از خويشاوندان درجه يك، دو و سه مبتلايان به قوز قرنيه انجام شد. از همه افراد، ابتدا معاينه كامل چشم با اسليت لمپ و سپس رفركشن، رتينوسكوپي و در انتها توپوگرافي قرينه به عمل آمد. ضرايب و نمايه هاي مختلف توپوگرافي قرنيه براساس تعاريف Rabinowitz از نظر قوز قرنيه بررسي شدند.
يافته ها: افراد مورد مطالعه شامل 84 زن (56 درصد) و 66 مرد (44 درصد) بودند. ميانگين سني افراد 32.4±15 (محدوده 16-83) سال بود و 71.8 درصد افراد زير 40 سال سن داشتند. براساس توپوگرافي، در 14 درصد افراد قوز قرنيه وجود داشت و 7.3 درصد افراد مشكوك به قوز قرنيه بودند. موارد تشخيص داده شده قوز قرنيه در 85.7 درصد موارد دو طرفه و در 14.3 درصد موارد يك طرفه بودند. در 174 چشم (58 درصد) آستيگماتيسم رفركتيو وجود داشت. شيوع آستيگماتيسم در گروه مبتلا به قوز قرنيه 42.1 درصد، در گروه مشكوك به قوز قرنيه 66.7 درصد و در افراد سالم 49.6 درصد بود. در 31 چشم ( 10.3 درصد) آستيگماتيسم منظم با شدت بالاتر از 1.5 ديوپتر مشاهده شد كه 54.8 درصد آن ها در افراد مبتلا به قوز قرنيه و 45.2 درصد ديگر در افراد بدون قوز قرنيه بودند. در 33 چشم (11 درصد) آستيگماتيسم مايل مشاهده شد كه شيوع آن در مبتلايان به قوز قرنيه 34.2 درصد، در گروه مشكوك به قوز قرنيه 47.6 درصد و در افراد طبيعي 4.6 درصد بود.
نتيجه گيري: شيوع قوز قرنيه تشخيص داده نشده در خويشاوندان افراد مبتلا به قوز قرنيه بالاست. توپوگرافي قرنيه هنوز يكي از ابزار مهم در تشخيص قوز قرنيه و موارد مشكوك به آن در افراد خانواده مبتلايان به قوز قرنيه مي باشد.

 نسخه قابل چاپ