بانک مقالات بینایی

روش: در اين مطالعه مقطعي كليه بيماران مبتلا به انحراف چشم مادرزادي كه طي يك سال به بيمارستان لبافي نژاد مراجعه و تحت عمل جراحي قرار گرفتند، از نظر ضريب هوش كلامي، عملي و كلي مورد بررسي قرار گرفته و با ميانگين بهره هوشي جامعه ايراني (15±100) مقايسه شدند.
نتايج: در مدت انجام مطالعه 109 بيمار با ميانگين سني 10.5±18.4 سال (63-4 سال) بررسي شدند. اغلب بيماران (80 درصد) تحصيلات پايين تر از ديپلم داشته و 79.8 درصد بيماران ساكن شهر بودند. درجات مختلفي از آمبليوپي يك طرفه يا دو طرفه در 46 بيمار (2.2 درصد) وجود داشت. ضريب هوشي كلامي بيماران به طور متوسط 19.6±87.2 (45 تا 127) هوش عملي 15.5±81 ) 44تا111 ( و هوش كلي 18.3±83.5 (40 تا 120) بود كه در مقايسه با متوسط ضرايب هوش عادي، پايين تر مي باشد (P<0.01). ضريب هوش كلي در ساكنين شهر به طور معني داري بيش از ساكنين روستا بود (19.5±85.1 در مقابل (P=0.016, 77.3±10.5. تحصيلات پايين والدين و وجود آميليوپي، به ويژه نوع دو طرفه آن، با ضرايب هوشي پايين تر همراه بودند، هم چنين ضريب هوش در گروه ميوپ كمي بهتر از امتروپ ها و در هر دو گروه بهتر از هيپروپ ها بود. اگر چه اين روابط به لحاظ آماري معني دار نبود.
نتيجه گيري: بيماران مبتلا به استرابيسم مادرزادي كه در مطالعه حاضر تحت بررسي قرار گرفند، از ضريب هوش پايين تري نسبت به جامعه عادي برخوردار بودند. مطالعات بيش تر جهت تعيين علل احتمالي سرشتي و يا اكتسابي توصيه مي گردد.

 نسخه قابل چاپ