مجله پزشکی : کلیه و مجاری ادرار

  افرادی که به میزان کافی آب نمی نوشند، به دلیل بالا بودن غلظت ادرار با احتمال بیشتری به مشکلات مثانه و اختلالات کلیوی مبتلا می شوند. اگرچه مثانه به خارج شدن مایعات از بدن کمک می کند اما خود برای سالم ماندن به آب نیاز دارد. مثانه اندامی توخالی است که از فیبر ماهیچه ای انعطاف پذیری ساخته شده و قابلیت افزایش حجم بدون وارد شدن صدمه را دارد. مثانه بطور طبیعی قادر است تا ۷۵۰ میلی لیتر مایع را در خود نگه دارد که برحسب میزان مایعات موجود، فشار وارد بر دیواره های مثانه نیز تغییر کرده و فرد احساس نیاز به دستشویی پیدا می کند. با نوشیدن شش تا هفت لیوان آب در روز می توان مثانه را فعال نگاه داشته و از ورود باکتری به آن جلوگیری کرد. علاوه بر این باید از مصرف قهوه، چای و نوشیدنی های کافئین دار اجتناب کرد زیرا مثانه را تحرک کرده و باعث خونریزی می شوند که هنگام این خونریزی باکتری ها وارد رگ های خونی شده و عفونت ایجاد می کند.
در صورتی که این عفونت تشخیص داده نشده و یا درمان نشود می تواند به عفونت کلیه تبدیل شود. زیرا مثانه از طریق حالب به دو کلیه مرتبط است. هر دو این عفونت ها با آنتی بیوتیک قابل درمان هستند، اگرچه کلیه ها مانند قلب و ریه مهم نیست، ولی نقش بسیار مهمی در سلامت انسان بازی می کنند. تجمع باکتری و پروتئین می تواند باعث تشکیل کریستال هایی شود که به سنگ کلیه معروفند. دفع این سنگ ها با درد بسیار همراه است. تحقیقات نشان داده اند کم آب بودن بدن احتمال ابتلا به سنگ کلیه را افزایش داده و نوشیدن آب زیاد مانع از شکل گیری آنها می شود.

صبا نویدی     روزنامه ایران