تاپیک جامع دندان پزشکی

گذاشتن سيلنت براي دندانپزشك كار مشكلي نبوده و براي هر دندان فقط چند دقيقه وقت مي گيرد. نياز به بي حس نمودن دندان نيست و ميزان تراش لازم صفر و يا در حداقل است.
دندانها قبل از گذاشتن سيلنت، تميز مي شوند، سطح آنها با يك محلول اسيدي آماده مي گردد تا سيلنت به دندان بچسبد، سپس سيلنت روي دندان گذاشته شده و اغلب به كمك يك پرتو نوري خاص سخت مي شود.
تا زماني كه سيلنت سالم باقي بماند، سطوح دندانها از پوسيدگي محافظت مي شوند. سيلنت ها به راحتي در برابر نيروهاي جويدن مقاوم بوده و چندين سال روي دندان باقي مي مانند. هنگام معاينات منظم و دوره اي، دندانپزشك وضعيت آنها را بررسي كرده و در صورت نياز به آنها اضافه ميكند.






مهمترين دندانهايي كه استفاده از سيلنت براي آنها توصيه مي شود، دندانهاي آسياي بزرگ دائمي اول و دوم (ششمين و هفتمين دندان در هر ربع فك) مي باشد. با توجه به اهميت دندانها در جويدن و حفظ تماميت قوس دنداني كودك و در صورت وجود شيارهاي عميق در سطح جونده اين دندانها، معمولاً در اولين فرصت پس از رويش كامل دندان، دندانپزشك توصيه به قرار دادن سيلنت روي اين دندانها مي نمايد.





با توجه به لزوم ايزوله كردن دندان هنگام قرار دادن سيلنت، همكاري كودك در اين درمان كاملاً ضروري است. در صورت همكاري كودك، وجود شيارهاي عميق در دندانهاي خلفي شيري و ريسك بالاي ابتلا به پوسيدگي در كودك، ممكن است دندانپزشك، قرار دادن سيلنت در دندانهاي شيري را نيز توصيه نمايد.