پاسخ به:برشی_از_یک_کتاب
سه شنبه 27 تیر 1396 8:17 PM
همیشه چای برایم بیشتر از یک نوشیدنی ساده بوده!
چای بهانه ای ست برای هم صحبت شدن با کسی.
چای میتواند دلیل پیش پا افتاده ای باشه برای تازه کردن یک دیدار که خیلی وقت است باید اتفاق میافتاده و به هر دلیلی نیافتاده.
چای میتواند واحد اندازه گیری رفاقت و صمیمیت باشد!
هرچه تعداد فنجانهای خورده شده بیشتر، شوق کنار هم بودن بیشتر.
هرچقدر چای یخ کند نشان میدهد چقدر حرف دارید برای گفتن که چای فراموش میشود!
اگر نظر من را بخواهید چای باید همیشه قندپهلو باشد، که یادمان نرود با یک شیرنیه کوچک هم میشود از تلخی ها لذت برد!
اکنون دلم چای میخواهد...
قندپهلو! با یک رفیق ناب که چای را به چای ببندیم و گاهی استکان را سر بکشیم و بگوییم "ای بابا بازم یخ کرد"
چای را جدی بگیرید! روزی دلتنگ این بهانه ی کوچک خواهید شد.
سهراب سپهری