ادامه مطالبی درباره اربعين حسینی

 

2. اربعين امام حسين (علیه السلام)

بايد ديد در كهن‌ترين متون مذهبي ما ، از «اربعين‌» چگونه ياد شده است‌. به عبارت ‌ديگر دليل برزگداشت اربعين چيست‌؟ چنان كه در آغاز گذشت‌، مهمترين نكته درباره اربعين‌، روايت امام عسكري (علیه السلام) است‌. حضرت در روايتي كه در منابع ‌مختلف از ايشان نقل شده فرموده‌اند: نشانه‌هاي مؤمن پنج چيز است‌: 1 ـ خواندن پنجاه و يك ركعت نماز (17 ركعت نماز واجب + 11 نماز شب + 23نوافل‌) 2 ـ زيارت اربعين 3 ـ انگشتري در دست راست 4 ـ وجود آثار سجده ‌بر پيشاني 5 ـ بلند خواندن بسم الله در نماز.

اين حديث تنها مدرك معتبري است كه جداي از خود زيارت اربعين كه درمنابع دعايي آمده‌، به اربعين امام حسين (علیه السلام) و بزرگداشت آن روز تصريح كرده ‌است‌.

اما اين كه منشأ اربعين چيست‌، بايد گفت‌، در منابع به اين روز به دو اعتبار نگريسته شده است‌.

نخست: روزي كه اسراي كربلا از شام به مدينه مراجعت كردند.

دوم : روزي كه جابر بن عبدالله انصاري ‌، صحابي پيامبر خدا (ص‌) از مدينه به ‌كربلا وارد شد تا قبر حضرت اباعبدالله الحسين (علیه السلام) را زيارت كند. شيخ مفيد (م 413) در«مسار الشيعه» كه در ايام مواليد و وفيات ائمه اطهار علیهم السلام است ‌، اشاره به روز اربعين‌كرده و نوشته است‌: اين روزي است كه حرم امام حسين (علیه السلام)، از شام به سوي مدينه مراجعت كردند. نيز روزي است كه جابر بن عبدالله براي زيارت امام ‌حسين (علیه السلام) وارد كربلا شد.

كهن‌ترين كتاب دعايي مفصل موجود، كتاب «مصباح المتهجّد» شيخ طوسي از شاگردان شيخ مفيد است كه ايشان هم همين مطلب را آورده است‌. شيخ ‌طوسي پس از ياد از اين كه روز نخست ماه صفر روز شهادت زيد بن علي بن‌الحسين (علیه السلام) و روز سوم ماه صفر ، روز آتش زدن كعبه توسط سپاه شام در سال‌هجري است‌ ، مي‌نويسد: بيستم ماه صفر (چهل روز پس از حادثه كربلا) روزي است كه حرم سيد ما اباعبدالله الحسين از شام به مدينه مراجعت كرد و نيز روزي است كه جابر بن عبدالله انصاري ، صحابي رسول خدا (ص‌) از مدينه وارد كربلا شد تا قبر حضرت را زيارت كند. او نخستين كس از مردمان بود كه امام حسين (علیه السلام) را زيارت كرد. در چنين روزي زيارت آن حضرت ‌مستحب است و آن زيارت اربعين است‌. (مصباح المتهجد، ص 787) در همانجا آمده است كه وقت خواندن زيارت اربعين ‌، هنگامي است كه روز بالا آمده ‌است‌.

در كتاب «نزهة الزاهد» هم كه در قرن ششم هجري تأليف شده ‌، آمده‌: در بيستم ‌اين ماه بود كه حرم محترم حسين از شام به مدينه آمدند. (نزهة‌الزاهد، ص 241) همين طور در ترجمه فارسي فتوح ابن اعثم (الفتوح ابن اعثم‌، تصحيح مجد طباطبائي‌، ص‌) و كتاب مصباح كفعمي كه از متون دعايي بسيار مهم قرن نهم هجري است‌ اين مطلب آمده است‌. برخي استظهار كرده‌اند كه عبارت شيخ مفيد و شيخ‌طوسي‌ ، بر آن است كه روز اربعين ‌، روزي است كه اسرا از شام به مقصد مدينه ‌خارج شدند نه آن كه در آن روز به مدينه رسيدند. (لؤلؤ و مرجان‌، ص 154) به هر روي‌، زيارت اربعين از زيارت‌هاي مورد وثوق امام حسين (علیه السلام) است كه از لحاظ معنا و مفهوم قابل توجه است‌.

 

ادامه دارد .........

ادامه مطالبی درباره اربعين حسینی

 

3. بازگشت اسيران به مدينه يا كربلا

اشاره كرديم كه شيخ طوسي‌، بيستم صفر يا اربعين را، زمان بازگشت اسراي ‌كربلا از شام به مدينه دانسته است‌. بايد افزود كه نقلي ديگر، اربعين را بازگشت اسرا از شام را به «كربلا» تعيين كرده است‌. تا اينجا، از لحاظ منابع كهن‌، بايد گفت اعتبار سخن نخست بيش از سخن دوم است‌. با اين حال‌، علامه مجلسي پس از نقل هر دو اين‌ها، اظهار مي‌دارد: احتمال صحت هر دوي اينها (به لحاظ زماني‌) بعيد مي‌نمايد. (بحار ج 101، ص 334 ـ 335) ايشان اين ‌ترديد را در كتاب دعايي خود «زاد المعاد» هم عنوان كرده است‌. با اين حال‌، درمتون بالنسبه قديمي‌، مانند «لهوف» و «مثيرالاحزان» آمده است كه اربعين‌، مربوط ‌به زمان بازگشت اسرا، از شام به كربلاست‌. اسيران‌، از راهنمايان خواستند تا آنها را از كربلا عبور دهند.

بايد توجه داشت كه اين دو كتاب‌، در عين حال كه مطالب مفيدي دارند ، از جهاتي‌ ، اخبار ضعيف و داستاني هم دارند كه براي شناخت آنها بايد با متون ‌كهن‌تر مقايسه شده و اخبار آنها ارزيابي شود. اين نكته را هم بايد افزود كه ‌منابعي كه پس از لهوف‌ ، به نقل از آن كتاب اين خبر را نقل كرده‌اند، نبايد به‌عنوان يك منبع مستند و مستقل‌، ياد شوند. كتابهايي مانند «حبيب السير» كه به ‌نقل از آن منابع خبر بازگشت اسرا را به كربلا آورده‌اند، (نفس المهموم ترجمه شعراني‌، ص 269) نمي‌توانند مورد استناد قرار گيرند.

در اينجا مناسب است دو نقل را در باره تاريخ ورود اسرا به دمشق ياد كنيم‌. نخست نقل ابوريحان بيروني است كه نوشته است‌:

در نخستين روز ماه صفر ، أدخل رأس الحسين عليه السلام مدينة دمشق‌ ، فوضعه يزيد لعنه الله بين يديه ‌و نقر ثناياه بقضيب كان في يده و هو يقول‌:

لست من خندف ان لم أنتقم‌

من بني أحمد، ما كان فَعَل‌

ليْت‌َ أشياخي ببدرٍ شهدوا

جَزَع الخزرج من وقع الاسل‌

فأهلّوا و استهلّوا فرحا

ثم قالوا: يا يزيد لاتشل‌

قد قتلنا القرن من أشياخهم‌

و عدلناه ببدر ، فاعتدل (الاثار الباقيه‌، ص 422)

وی روز اول ماه صفر را روزی می داند که سر امام حسین (علیه السلام) علیه السلام را وارد دمشق کرده و یزید هم در حالی که اشعار ابن زبعری را می خواند و بیتی هم بر آن افزوده بود ، با چوبی که در دست داشت بر لبان امام حسین (علیه السلام) می زد.

دوم سخن عماد الدين طبري (م حوالی 700) در «كامل بهائي» است كه رسيدن اسرا به دمشق را در16 ربيع الاول دانسته ـ يعني 66 روز پس از عاشورا ـ میداند كه طبيعي‌تر مي‌نمايد.

 

ادامه دارد ............

 

ادامه مطالبی درباره اربعين حسینی

 

4. ميرزا حسين نوري و اربعين‌

علامه ميرزا حسين نوري از علماي برجسته شيعه‌، و صاحب كتاب «مستدرك الوسائل» در كتاب «لؤلؤ و مرجان در آداب اهل منبر» به نقد و ارزيابي برخي از روضه‌ها و نقلهايي پرداخته كه به مرور در جامعه شيعه رواج يافته و به نظر وي ‌از اساس‌، نادرست بوده است‌. ظاهرا وی در دوره اخیر نخستین کسی است که به نقد این روایت پرداخته و دلایل متعددی در نادرستی آن اقامه کرده است.

ايشان اين عبارت سيد بن طاوس در لهوف را نقل كرده‌است كه اسرا در بازگشت از شام‌، از راهنماي خود خواستند تا آنها را به كربلا ببرد؛ و سپس به نقد آن پرداخته است‌. (لؤلؤ و مرجان‌، ص 152)

داستان از اين قرار است كه سيد بن طاوس در «لهوف» خبر بازگشت اسراء را به‌كربلا در اربعين نقل كرده است‌. در آنجا منبع اين خبر نقل نشده و گفته مي‌شود كه وي در اين كتاب مشهورات ميان شيعه را كه در مجالس سوگواري بوده‌، درآن مطرح كرده است‌.

اما همین سيد بن طاوس در «اقبال الاعمال» با اشاره به اين كه شيخ طوسي در مصباح‌ مي ‌گويد اسرا روز اربعين از شام به سوي مدينه حركت كردند و خبر نقل شده ‌در غير آن كه بازگشت آنان را در اربعين به كربلا دانسته‌اند، در هر دو مورد ترديد مي‌كند. ترديد او از اين ناحيه است كه ابن زياد مدتي اسراء را در كوفه ‌نگه داشت. با توجه به این مطلب و زمانی که در این نگه داشته صرف شده و زماني كه در مسير رفت به شام و اقامت یك ماهه در آنجا و بازگشت مورد نياز است‌، بعيد است كه آنان در اربعين به ‌مدينه يا كربلا رسيده باشند. ابن طاوس مي‌گويد: اين كه اجازه بازگشت به كربلا به آنها داده باشد، ممكن است‌، اما نمي‌توانسته در اربعين باشد. در خبر مربوط به‌ بازگشت آنان به كربلا گفته شده است كه همزمان با ورود جابر به کربلا بوده و با او برخورد کرده اند . ابن طاووس در اين كه جابر هم روز اربعين به كربلا رسيده باشد، ترديد مي‌كند. (اقبال الاعمال‌، ج 3، ص 101).

این ممکن است که ابن طاووس لهوف را در جوانی و اقبال را در دوران بلوغ فکری تألیف کرده باشد. در عین حال ممکن است دلیل آن این باشد که آن کتاب را برای محافل روضه خوانی و این اثر را به عنوان یک اثر علمی نوشته باشد. دلیلی ندارد که ما تردید های او را در آمدن جابر به کربلا در روز اربعین بپذیریم. به نظر می رسد منطقی ترین چیزی که برای اعتبار اربعین در دست است همین زیارت جابر در نخستین اربعین به عنوان اولین زائر است.

اما درباره اعتبار اربعین به بازگشت اسرا به کربلا توجه به این نکته هم اهمیت دارد که شيخ مفيد در کتاب مهم خود در باب زندگی امامان و در بخش خاص به امام حسین (علیه السلام) از کتاب «ارشاد» در خبر بازگشت اسرا، اصلا اشاره‌اي به اين كه ‌اسرا به عراق بازگشتند ندارد. همين طور ابومخنف راوي مهم شيعه هم ‌اشاره‌اي در مقتل الحسين خود به اين مطلب ندارد. در منابع كهن تاريخ كربلا هم مانند انساب الاشراف‌، اخبارالطوال‌، و طبقات الكبري اثري از اين خبر ديده نمي‌شود.

روشن است كه حذف عمدي آن معنا ندارد؛ زيرا براي چنين‌حذف و تحريفي‌، دليلي وجود ندارد.

خبر زيارت جابر، دركتاب بشارة المصطفي آمده‌، اما به ملاقات وي با اسرا اشاره نشده است‌.

مرحوم حاج شيخ عباس قمي هم‌، به تبع استاد خود نوري ‌، داستان آمدن‌اسراي كربلا را در اربعين از شام به كربلا نادرست دانسته است‌. (منتهي الامال‌، ج 1،صص 817 ـ 818) در دهه‌هاي اخير مرحوم محمد ابراهيم آيتي هم در كتاب ‌بررسي تاريخ عاشورا بازگشت اسرا را به كربلا انكار كرده است‌. (بررسي تاريخ‌عاشورا، صص 148 ـ 149) همین طور آقای مطهری که متأثر از مرحوم آیتی است. اما این جماعت یک مخالف جدی دارند که شهید قاضی طباطبائی است.

 

ادامه دارد ..............

ادامه مطالبی درباره اربعين حسینی

 

5. شهيد قاضي طباطبائي و اربعين‌

شهيد محراب مرحوم حاج سيد محمدعلي قاضي طباطبائي رحمة الله عليه‌، كتاب‌ مفصلي با نام «تحقيق درباره اولين اربعين حضرت سيد الشهداء» درباره اربعين ‌نوشت‌که اخیرا هم به شکل تازه و زیبایی چاپ شده است.

هدف ايشان از نگارش اين اثر آن بود تا ثابت كند، آمدن اسراي از شام‌ به كربلا در نخستين اربعين‌ ، بعيد نيست‌. اين كتاب كه ضمن نهصد صفحه‌ چاپ شده‌ ، مشتمل بر تحقيقات حاشيه‌اي فراواني در باره كربلاست كه بسيارمفيد و جالب است‌. اما به نظر مي‌رسد در اثبات نكته مورد نظر با همه زحمتی که مؤلف محترم کشیده ، چندان موفّق‌نبوده است‌.

ايشان درباره اين اشكال كه امكان ندارد اسرا ظرف چهل روز از كربلا به كوفه‌ ، از آنجا به شام و سپس از شام به كربلا بازگشته باشند ، هفده نمونه از مسافرتها و مسيرها و زمانهايي كه براي اين راه در تاريخ آمده را به تفصيل نقل كرده‌اند. دراين نمونه‌ها آمده است كه مسير كوفه تا شام و به عكس از يك هفته تا ده دوازده ‌روز طي مي‌شده و بنابر اين‌، ممكن است كه در يك چهل روز، چنين مسير رفت و برگشتي طي شده باشد. اگر اين سخن بيروني هم درست باشد كه سر امام حسين (علیه السلام) روز اول صفر وارد دمشق شده‌، مي‌توان اظهار كرد كه بيست ‌روز بعد، اسرا مي‌توانستند در كربلا باشند.

بايد به اجمال گفت‌: بر فرض كه طي اين مسير براي يك كاروان‌، در چنين زمان ‌كوتاهي‌، با آن همه زن و بچه ممكن باشد، بايد توجه داشت كه آيا اصل اين ‌خبر در كتابهاي معتبر تاريخ آمده است يا نه‌. تا آنجا كه مي‌دانيم‌، نقل اين خبر در منابع ‌تاريخي‌، از قرن هفتم به آن سوي تجاوز نمي‌كند. به علاوه‌، علماي بزرگ شيعه‌، مانند شيخ مفيد و شيخ طوسي‌، نه تنها به آن اشاره نكرده‌اند، بلكه به عكس‌ِ آن تصريح كرده و نوشته‌اند: روز اربعين روزي است كه حرم امام حسين (علیه السلام) وارد مدينه شده يا از شام به سوي مدينه خارج شده است‌.

آنچه مي ‌ماند اين است كه نخستين زيارت امام حسين (علیه السلام) در نخستین اربعين، توسط جابر بن عبدالله انصاري صورت گرفته است و از آن پس ائمه اطهار علیهم السلام كه از هر فرصتي براي رواج زيارت امام حسين (علیه السلام) بهره مي‌گرفتند، آن‌روز را كه نخستين زيارت در آن انجام شده‌، به عنوان روزي كه زيارت امام‌حسين (علیه السلام) در آن مستحب است‌، اعلام فرمودند.

متن زيارت اربعين هم از سوي حضرت صادق علیه السلام انشاء شده و با داشتن آن مضامين عالي‌، شيعيان را از زيارت‌آن حضرت در اين روز برخوردار مي‌كند.

 

ادامه دارد ...........

ادامه مطالبی درباره اربعين حسینی

 

اهميت خواندن زيارت اربعين تا جايي است كه از علائم شيعه دانسته شده است‌، درست آن گونه كه بلند خواندن بسم الله در نماز و خواندن پنجاه و يك ركعت نماز در شبانه روز در روايات بيشماري‌، از علائم شيعه بودن عنوان شده است‌.

زيارت اربعين در «مصباح المتهجد» شيخ طوسی و نيز «تهذيب الاحكام» وي به نقل از صفوان بن مهران جمال آمده است‌. وي گفت كه مولايم صادق (علیه السلام) فرمود: زیارت اربعین که باید وقت برآمدن روز خوانده شود چنین است..... (مصباح المتهجد، ص 788، تهذيب الاحكام‌، ج 6،ص 113، اقبال الاعمال‌، ج 3، ص 101، مزار مشهدي‌، ص 514 (تحقيق قيومي‌)، مزار شهيد اول (تحقيق‌مدرسة الامام المهدي‌، قم 1410)، ص 185 ـ 186).

اين زيارت‌، به جهاتي مشابه برخي از زيارات ديگر است‌، اما از آن روي كه‌ مشتمل بر برخي از تعابير جالب در زمينه هدف امام حسين از اين قيام است‌، داراي اهميت ويژه مي‌باشد. در بخشي از اين زيارت در باره هدف امام حسين‌(علیه السلام) از اين نهضت آمده است‌:"... و بذل مهجته فيك ليستنقذ عبادك من الجهالة ‌و حيرة الضلالة‌... و قد توازر عليه من غرّته الدنيا و باع حظّه بالارذل الادني‌".

خدايا ، امام حسين (علیه السلام) همه چيزش را براي نجات بندگانت از نابخردي و سرگشتگي و ضلالت در راه تو داده در حالي كه مشتي فريب خورده كه انسانيت ‌خود را به دنياي پست فروخته‌اند بر ضد وي شوريده آن حضرت را به ‌شهادت رساندند.

دو نکته کوتاه:

نخست آن که برخي از رواياتي كه در باب زيارت امام حسين (علیه السلام) در كتاب كامل الزيارات ‌ابن قولويه آمده‌، گريه چهل روزه آسمان و زمين و خورشيد و ملائكه را بر امام‌حسين (علیه السلام) يادآور شده است‌. (اربعين شهيد قاضي‌، ص 386)

دوم این که ابن طاووس يك اشكال تاريخي هم نسبت به اربعين بودن روز بيستم صفر مطرح كرده و آن اين كه اگر امام حسين (علیه السلام) روز دهم محرم به شهادت رسيده‌ باشد، اربعين آن حضرت نوزدهم صفر مي‌شود نه بيستم‌. در پاسخ گفته شده ‌است، به احتمال ماه محرمي كه در دهم آن امام حسين (علیه السلام) به شهادت رسيده‌، بيست و نه روز بوده است‌. اگر ماه كامل بوده ‌، بايد گفت كه روز شهادت را به ‌شمارش نياورده ‌اند. (بحار الانوار، ج 98، ص 335).

نويسنده:رسول جعفریان

منبع:سایت تخصصی امام حسین علیه السلام

 

فلسفه قیام امام حسین علیه السلام :

در زیارتی از زیارت های امام حسین علیه السلام که در روز اربعین خوانده می شود جمله ای بسیار پر معنی وجود دارد و آن این است: «و بَذَلَ مُهجَتَهُ فیک لِیَسْتَفیدَ عِبادَکَ مِنْ الجَهالَة». فلسفه فداکاری حسین بن علی علیه السلام در این جمله گنجانده شده است. زائر [امام حسین علیه السلام ] به خدای متعال عرض می کند که این بنده تو، این حسین تو، خون خود را نثار کرد تا مردم را از جهالت نجات بدهد و [از] «حیْرةُ الضَّلالَةِ»؛ [هم چنین تلاش کرد] مردم را از سرگردانی و حیرتی که در گم راهی است نجات بدهد…

 

سلام

می تونید از این آدرس صوت زیارت اربعین رو دانلود کنید.

http://www.uploadco.ir/uploads/wbtsybwi85ofadl34u.mp3

آدرس رو کپی کنید و  تو نوار عنوان بالای صفحه پیست کنید کادر دانلود باز می شود.

ببخشید جور دیگه ای بلد نبودم بفرستم.

زیارتی از جنس حماسه !

بنا به نقل تاریخ، جابر بن عبدالله انصاری در چهلمین روز بعد از واقعه عاشورا، به همراه عطیه، خود را به کربلا رساند و مشرّف به عنوان اولین زائر امام حسین علیه السلام گردید. در روایتی از امام حسن عسکری علیه السلام نیز به زیارت اربعین توصیه شده است. بنابراین اربعین هر سال فرصت مغتنمی است که درباره زیارت اولیای خدا به طور کلی و زیارت امام حسین علیه السلام به طور خاص بیندیشیم.

 

سفری پر از ترس و سختی برای زیارت دوست

زیارت امام حسین علیه السلام از همان ابتدا تا کنون با مشکلات فراوانی همراه بوده است. جابر بن عبدالله به رغم سالخورده بودن و با وجود خطر فراوان از ناحیه حکومت یزید قدم در راه زیارت گذارد. بعد از او نیز سختی و ترس قرین راهپویان قبر آن حضرت بوده است.

در کتاب کامل الزیارات آمده که امام صادق علیه السلام از محمد بن مسلم پرسید: آیا به قبر حسین علیه السلام می‌روی؟ گفتم آری، اما با ترس فراوان. امام فرمود: چه کاری از این کار برتر می‌تواند باشد؟ ثواب این کار به اندازه ترس آن است و هرکس در حال انجام این کار متحمل ترس شود، خدا در آن روز که مردم نزد رب العالمین به پا می‌خیزند (قیامت) وحشت او را آرام می‌کند و با مغفرت خدا از سفرش باز می‌گردد و ...(1)

از این حدیث در می ‌یابیم که زیارت امام حسین علیه السلام حتی در زمان امام صادق علیه السلام که دشمنان بنی امیه بر سر کار آمده بودند نیز پر از سختی و ترس سیاسی بوده است. آقای عبدالجواد کلیدار، خلاصه‌ای از وقایع پرفراز و نشیب شهر کربلا را در کتاب "تاریخ کربلا و حائر حسینی" گرد آورده است که در این نوشته از آن بهره بسیار برده‌ایم.

حرم در آتش کینه کوردلان

بنی امیه که خود سبب واقعه عاشورا شده بودند از ترس فروریختن پایه‌های حکومتشان به قبر امام حسین علیه السلام  تعرض نکردند، لذا قبر مطهر دارای بارگاه گردید. بعد از آنها، منصور دوانیقی نخستین کسی بود که دستور ویرانی حرم حسینی را صادر کرد. بعد از او هارون الرشید و متوکل عباسی نیز چنین ننگی را برای خود خریدند.

به جز این موارد، از گذشته تا کنون زائران بسیاری در راه زیارت کشته شده اند. غارتگران مختلفی به اموال و خزانه حرم دستبرد زده‌اند و نیز وقایع مشکوکی مثل آتش سوزی و فروریختن سقف نیز در حرم حسینی رخ داده است.

در دوران نزدیک به ما کربلا توسط وهابیون محاصره شد. در آن روز بسیاری از مردم برای زیارت نجف خارج شده بودند که وهابیون به شهر و به حرم حمله کردند. بسیاری از مردم را کشتند و به حرم آسیب رساندند و با انبوهی از اموال که از خزانه حرم غارت کرده بودند، به زادگاه خود در عربستان بازگشتند.

تعرض به حرم مطهر تا دوران خیلی نزدیک نیز ادامه پیدا کرده است. در قرن اخیر در جریان انتفاضه مردم عراق، کربلا خاطره حمله صدام به حرم را به یاد دارد. هرچند در بازسازی‌های حرم، این خرابی ها بازسازی شده است، آثاری از این جنایت هنوز در داخل حرم باقی و نشان گذاری شده ‌است.

بعد از سقوط صدام و ورود آمریکا تا حال حاضر بمب‌گذاری در مسیر و نیز در اطراف حرم حسینی وجود دارد؛ اما عزم زائران آن حضرت در آن راه را سست نکرده ‌است.

 

دشمنی با زیارت باعث دوری دوستان نشد

با نگاهی به تاریخ کربلا در می‌یابیم که حرم حسینی از همان ابتدا مورد توجه خاص دوستان و دشمنان اهل بیت علیهم السلام بوده است. دوستانی که حاضر می‌ شدند و می ‌شوند که خطرها و هزینه ‌های فراوانی تا سر حدّ جان خود در راه زیارت اباعبدالله علیه السلام بپردازند و دشمنانی که هرچه تلاش کردند نتوانستند شعله محبت زیارت را خاموش کنند.

جالب آنکه محبت زیارت امام حسین علیه السلام حتی در میان اطرافیان آن ظالمان نیز وجود داشت و این امر نشان دهنده عمق تمایل جامعه اسلامی به حرم مقدس حسینی است. مثلاً هارون الرشید که از توجه مردم به کربلا و نظم و سامان داشتن آن حرم جانش به لب آمده بود، مدیر حرم را احضار کرد. سرانجام معلوم شد که او از طرف امّ موسی (مادر مهدی خلیفه عباسی) به خدمت در آنجا گماشته شده بود و حقوقی هم برای او تعیین گردیده بود!(2)

حکایت دیگر آنکه متوکل عباسی در شعبان سال 233، در زمانی که مست بود، سراغ آوازه خوانش را گرفت. او را نیافتند. بعد از پیگیری و بازجویی معلوم شد که مخفیانه به زیارت امام حسین علیه السلام رفته بوده‌است. این واقعه سبب اولین تخریب حرم حسینی در زمان او گردید.(3)

متوکل حتی دستور داد که آن حوالی را شخم بزنند و کشاورزی راه بیندازند (تا از حالت زیارتگاه خارج شود). او بر تمام راه- ‌های ورود به آن منطقه نگهبان گمارد تا زائران دستگیر و به نزد او ببرند. او سه بار دیگر نیز گستاخی کرد و در طول سلطه خود در سالهای233و 236و 237و 247 جمعا چهار مرتبه حرم حسینی را تخریب نمود.

جالب توجه آنکه این تخریب ها نشان می‌دهد که مردم هر بار که حرم تخریب می ‌شد، آن را از نو می‌ ساخته و آباد می ‌کرده ‌اند.

یکی از زائران امام حسین علیه السلام در آن ایام می‌گوید:

روزها خود را مخفی می‌کردیم و شب ها حرکت می‌کردیم. نیمه شب از میان دو نفر نگهبان مسلح که در خواب بودند گذشتیم تا به حدود قبر رسیدیم ولی آن را پیدا نمی‌کردیم تا اینکه بالاخره قبر برایمان معلوم شد و صندوق آن را سوخته یافتیم و بر قبر آب بسته بودند به گونه‌ای که محل سنگ قبر در آب رفته بود و آنجا دارای چنان عطری بود که من و دوستم هرگز مانندش را استشمام نکرده بودیم. بر روی آن چند نشانه قرار دادیم و بعد از اینکه متوکل کشته شد با سادات و شیعیان آمدیم و آنجا را آباد کردیم.(4)

متوکل عباسی بغض شدیدی به امام علی علیه السلام و خاندان او داشت (5) اما فشار مردم برای زیارت امام حسین علیه السلام گاه امثال او را نیز تسلیم می‌کرد. در زمان او خبر رسید که جمع زیادی از مردم در سرزمین نینوا برای زیارت جمع شده‌اند. لشکری نظامی برای پراکنده کردن آنها فرستاد اما مردم گفتند بدون زیارت برنخواهیم گشت حتی اگر تا آخرین نفرمان هم کشته شویم. سرانجام متوکل عقب نشینی کرد.(6)

زیارت به مثابه یک حماسه

 

نگاه به تاریخ زیارت امام حسین علیه السلام تا به حال در می‌یابیم که نه تنها قیام آن حضرت، بلکه زیارت آن حضرت نیز یک حماسه است. زائران از راه‌های دور و نزدیک، خود را به کنار قبر ایشان می‌رسانند و برخی نیز به احترام امام و برای رعایت تواضع به پای پیاده این راه را طی می‌کنند. برای کسانی که نیتشان از زیارت، حسینی شدن است، زیارت همواره با سختی‌ها و ترس هایی همراه بوده است اما هرگز آنان را از راه خود منصرف نکرده است. نیتی حماسی در راهی آکنده از سختی و ترس برای هدفی خدایی.

 

از زیارت حسینی تا نهضت مهدوی

قیام امام حسین علیه السلام مانند روز غدیر و ظهور امام مهدی علیه السلام، نقطه عطف تاریخ اسلام است. در حقیقت شهادت امام حسین علیه السلام است که سرانجامی از جنس ظهور مهدی موعود دارد و میان نهضت حسینی و نهضت مهدوی پیوند محکمی برقرار است.

همه گیر شدن زیارت حسینی در دوران ما و توجه به واقعه عاشورا توسط رسانه‌های جمعی دنیا نوید بخش نزدیک بودن دوران ظهور است. دورانی که فرزند حسین علیه السلام خود را معرفی و با فرزندان معنوی یزیدیان خواهد جنگید و یاورانی از جنس یاوران حسین علیه السلام او را یاری خواهند کرد.

 

پی نوشت:

1) کامل الزیارات،‌ص275.

2) تاریخ طبری، ج8، ص356.

3) مقاتل الطالبیین، ص478.

4) همان،‌ص479.

5) الکامل فی التاریخ، ج7، ص55.

6) امالی شیخ طوسی، ص 328.

اگه تونستید به این آدرس ها هم یه سری بزنید:

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=266223

http://film.tebyan.net/film/category/12777

http://sound.tebyan.net/newindex.aspx?pid=150300&categoryid=15118

 

بسم رب الحسین

ليست امتيازات مبحث 77  طرح صالحين: «اربعین؛ تاریخچه و تأثیرات آن در زنده نگه‌داشتن عاشورا» 

 

 با عرض  تسلیت اربعین حسینی خدمت همه همراهان و دوستان گرامی

با تشکر از همه دوستان عزیز تالار صالحین که در این هفته با موضوع اربعین همراه ما بودند  و تشکر از همه انها که برای نخستین بار در تالار  تعداد بازدید مباحث را به  3880 رساندند.

.

امتيازات دوستان شرکت کننده در مبحث 77، با توجه به قوانین جدید امتیازدهی  به شرح زير میباشد :

 

ملاکهای امتیازدهی:

               1.      پاسخگویی به سئوالات آغازین بحث (اهداف مبحث)

2.      حضور مستمر در مباحث؛

3.      مشارکت در مباحث و پاسخگویی به نقل قول سایر کاربران؛

4.      پاسخگویی به سئوالاتی که در خلال مبحث، به عنوان "سئوال با امتیاز ویژه" مطرح شده بودند؛

5.      نحوه انتقاد از سایر کاربران و انتقاد پذیری متقابل آنها؛

6.      پُستهای مفید و دست نویس.

 

 

**دوستان عزیز به هرکدام از شما بخاطر بالابردن تعداد بازدید تالار، 5 امتیاز اضافه بر امتیازات مکسوبه تعلق گرفت.

**دوستان برای دریافت ریز امتیازات خود میتوانند درخواست خود را بصورت پیام خصوصی ارسال نمایند.

 

با عرض سلام و احترام و همچنین تسلیت اربعین حسینی خدمت شما دوستان عزیز؛

 

از اینکه مطابق هفته‌های گذشته، این مبحثِ طرح صالحین را نیز پیگیری و همراهی نمودید، بسیار ممنون و سپاسگزاریم. امید است با بهره گیری از نکات و مطالب ارزشمند مطروحه در این مبحث، توانسته باشیم شناختی برتر و بیشتر پیرامون اربعین و هدف والای امام حسین(علیه السّلام) کسب نماییم.

 

جا دارد از مدیر و دوست عزیز جناب ria1365 که مبحثی بسیار کاربردی و ارزشمند را برای این هفته ایجاد و مدیریت کردند، تشکّری بسیار ویژه داشته باشیم. مطابق قوانین تالار صالحین، به ایشان در خصوص ایجاد و مدیریت مبحث هفتاد و هفتم و پیگیری بسیار عالیِ ایشان در پیشبُرد این مبحث، 500 امتیاز تعلّق خواهد گرفت.

 

سلامتی و بهروزی شما عزیزان را از درگاه ایزد منّان خواستاریم.

 

الــتــمــاس دعـــا