دلنوشته های اربعینی شما تقدیم به سر قافله عشق
در نماز ظهر خود من را دعا کن یا حسین
منتظر هستم که شاید کربلاییم کنی
جان زهرا مادرت من را صدا کن یا حسین
خسته ام از رو سیاهی و گرفتاری خود
گوشه ی چشمی به احوال گدا کن یا حسین
خاک پای حاجی ششماهه ات هستم فقط
خاک قلبم را بگیر و کیمیا کن یا حسین
تحت درمان توام دارالشفایت روضه ها
در میان روضه ات من را شفا کن یا حسین
خسته ام از پشت در ماندن تو را جان رباب
اربعین سال بعد من هم سوا کن یا حسین….
دستای تو رو سرم از فکرت نمی گذرم تو دادی بال و پرم یا ثارالله
از یادم نمی برم تویی اربابم حسین
با یاد تو می پرم هر شب تا حرم حسین
سرگردون پی رد پای تو
حیرونم تو حال و هوای تو
دستامو بگیر آقا راهیم کن
تا ابد می مونم برای تو
«آقامی همه دنیامی ارباب»
این قلم با غم تو که نیست مثل محتشم تو که نیست
هر کی رفته اینو می دونه هیچ کجا حرم تو که نیست
آرزوم اینه نشون من بدی راهم یه روز
آرزوم اینه بیام که کنار تو شاهم یه روز
کربلا پیاده دسته جمعی همه با هم یه روز
رویای حرم بازم به سرم
آقای منی من را ببرم
«حسین وای»
عزت در بدست آوردن دنیا نیست ؛
در از دست دادن و فدا کردن همه ی دنیاست ،
برای او و برای رضای او ...
آری حماسه ی او ثابت کرد:
عزت در بدست آوردن دنیا نیست ...
دنیا تیره و تار شد
و شهر سیاه پوش ؛
میدانی ؛ آخر آفتاب را به خاک و خون کشیده بودند ...
چهل روز، نه ؛ چهل شب از آن واقعه گذشت. اربعین حسینی بر همگان تسلیت باد
کربلا نشان داد که با شکیبایی در عطشی کوتاه؛
می توان همیشه ی تاریخ را سیراب کرد ...
السلام علیک یا أباعبدالله الحسین
فریاد بزن که کربلا ماتم نیست
میراث حسین، درد و داغ و غم نیست
جان مایه نهضت حسینی این است:
هر کس که به ظلم تن دهد، آدم نیست
برخلاف آنچه که تصور می شود:
یاد امام حسین علیه السلام فقط مخصوص یک روز ، یک دهه و یک ماه نیست ...
یک زندگی، او را در قلب و ذهنت داشته باش ؛
بگذار پیام و عطر گل سرخی بی نظیر ، یک عمر معطرت کند ...
راز جاودانگی امام حسین علیه السلام در آن است که تمام عشقهای کوچکتر را به پای بزرگترین عشقی که می توان متصور شد ریخت ...
خدا
در نزدیکی کربلا روی تپه ها نشسته بودند
و می گریستند و برای سلامتی و پپروزی امامشان دعا میکردند
اما هیچکدامشان به سمت سپاه امام نرفتند...
چه فرقی میکند که درمقابل امام شمشیر زده باشی
یا دشمن امام را با سکوت یاری کرده باشی؟
کربلایت بار دیگر منزل زینب شده
در عزای اربعینت جان او بر لب شده
او که شمع محفل شمس و قمر، وان غنچه بود
بعد از این پروانه ی هجده گل و کوکب شده
اربعین حسینی تسلیت باد
حسین جان تا اربعین راهی نیست، تا کربلا راهی نیست، اما تو خود قسمت کن، چون این نوکرت لایق نیست .
سلام بر حسین و یاران مظلومش
هیچ پیراهنی مثل پیراهن سیاه عزای ارباب به عشاقش نمیاد...
چی داره این عشق که اینهمه عاشقاشو دلبر میکنه؟
صلی الله علی الباکین علی الحسین.
ای وای دوباره غم دلم تازه میشود.....
اي واي كه نسيم نرفتن زمزمه مي كند در خيالم باز.....
کمی بیش نیست که اشک بر روی گونه ام خشکیده...
.دوباره صدای ضجه در آسمان می پیچد.....
چه زود اربعين مي شود انگار.....
امان از دل آقا ......
چه زود غم دوباره بر دلش ميشيند.......
خدايا خودت كمك كن......
اي واي كه هر سال حسرت به دل مانده ام ......
اي واي كه فقط براي كربلايي اب و جارو كرده ام.....
اما خود كربلايي نشدم.....
.