بزرگترین مشاعره آنلاین اینترنتی جهان

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو             تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام

تا بگویم که چه کشفم شد از این سیر و سلوک         به در صومعه با بربط و پیمانه روم

آشنایان ره عشق گرم خون بخورند                  ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم

لطف الهی بکند کار خویش                  مژده ی رحمت برساند سروش

گرچه وصالش نه به کوشش دهند           هر قدر ای دل که توانی بکوش

لطف خدا بیشتر از جرم ماست           نکته ی سر بسته چه دانی خموش

دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات                مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش

تو خفته ای و نشد عشق را کرانه پدید               تبارک الله از این ره که نیست پایانش

کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم           که دل چه می کشد از روزگار هجرانش