امیر عاشقان

یکه تازان سوی میدان می شود
در سپاه کفر طوفان می شود
حیدر است این چونکه خنجر می کشد
قابض الارواح ، حیران می شود
..

جنات اگر گل است،دشتی است علی

طوفان زده را بگو که کشتی است علی

درپیش خدا نشد ندارد حرفش

تو حاجت خود بگو که مشتی ست علی

ای علی تو نشان هدایت این امتی؛

هر که تو را دوست بدارد، رستگار شود و هر که تو را دشمن بدارد، به هلاک افتد.

پیامبر اکرم (ص)

تا صورت پيوند جهـــــــــــــــان بود علي بود
تا نقش زمين بود و زمــــــــان بود علي بود

آن قلعه گشايي که در قلعـــــــــه ي خيبر
برکند به يک حملــــــــه و بگشود علي بود

آن گرد سرافراز که انـــــــــــــــدر ره اسلام
تا کـــــــــار نشد راست نياسود ، علي بود

آن شيــــر دلاور که براي طمـــــــــــع نفس
بر خوان جهـــــــــــــان پنجه نيالود علي بود

شاهي که ولي بود و وصــــي بود علي بود
سلطان سخــــــــــــــا و کرم و جود علي بود

شعر بی نقطه

از حاج ولی الله کلامی زنجان در مدح

امیرالمومنین علی ع

در مکه هَلا حکم اله احد آمد کامال و مراد همه والا ولد آمد
در طارم اعلا ملک سدره صلا داد مولود حرم رهرو راه احد آمد
مرد عمل و محرم اسرار دل ما در معرکه کرار و احد را اسد آمد
معصوم دوم و اول امام همه عالم معموره اسلام و ولا را عَمَد آمد

گردد دگر اعدا همه آواره و رسوا گاه عدم ملحد و حرص و حسد آمد

در طور ولا کرد طلوع ماه دل آرا ماه آمده و اهل حسد را رمد آمد

صدر الامم و مالک ملک ورع و داد سالک که هماره ، ره داور رود آمد

او صالح و او مصلح و او حاکم عادل او آمد و در مهلکه حکام دد آمد

مهر سحر و ماه مسا صحر محمد در حال دعا حامد حمد صمد آمد

او محور ملک دل و دل در گرو مهر گمره دل اعدا که در او مهر رد آمد

در عرصه علمدار رسول الله اکرم او مردم ما را کمک آمد مدد آمد

دل کرده مرور اسم ورا در همه اعداد ده اسم مطهر، که صد و ده عدد آمد

علامه دهر اسوه احرار موحد روح الله عصر او که مرادم دهد آمد

در کل امور آمر و هم مسلک طاها او گوهر دل را محک و حصر و حد آمد

در هر دو سرا او همه را سرور و سالار سر کرده که در سلسله محکم مسد آمد

دل داده ام او را که رسد در دم مرگم امداد گر و همدم ما در لحد آمد

مداحم و مولا صله ام داده و هر دم گل کرده «کلامم» ره دل در صدد آمد 

خورشيد چراغكي ز رخسار علي است
مه نقطه ي كوچكي ز پرگار علي است
هر كس كه فرستد به محمد صلوات
همسايه ي ديوار به ديوار علي است

دلیل آنکه خمارم جمالی از تو ندیدن　　

مگو زچهرة زارو دلیل رنگ پریدن　　

مزن تو سنگ بر این بام، پری نمانده به بالم　　

قفس بیار ندارم تمایلی به پریدن　　

به پیرزن چو ندادند مال و مکنت بسیار　　

ز بهر یوسفش آورد نخی برای خریدن　　

هر آن‌کسی که بلا داد صبرمی‌دهد اما　　

پیاله پر شده آقا بده مجال رسیدن　

تا حبّ علی و آل او یافته ایم

کام دل خویش مو به مو یافته ایم

وز دوستی علی و اولاد علی است

در هر دو جهان گر آبرو یافته ایم

نفس احمد! قلب قرآن! رکن دین!

شهریار آسمان‌ها در زمین!

دست حق! بازوی حق! شمشیر حق!

فاتح خیبر! امیرالمؤمنین!

دین علی، دنیا علی، عقبا علی