اشعار اجرا شده توسط جواد مقدم
عالم که به جز جلوه ی دلدار نباشد
بر هرچه نظر می فکنم صورت ساقیست
میخانه پر از باده و میخوار نباشد
تیر مژه و تیغ دو ابروی تو نازم
صیاد توئی جز تو کماندار نباشد
نرخ گل لبخند تو مجنون تو داند
هر بی سر و پایی که خریدار نباشد
راه در میخانه و راز دل ساقی
از بی خبری پرس که هشیار نباشد
با زلف کج و چشم سیاهی که تو داری
آدم نبود هر که گرفتار نباشد
گر خلق جهان در قدمت جان بسپارند
پیش قد رعنای تو بسیار نباشد
روز و شب خود را صنما با چه سر آرم
گر خمر و خم و خانه ی خمار نباشد
راه در میخانه و راز دل ساقی
از بی خبری پرس که هشیار نباشد
با زلف کج و چشم سیاهی که تو داری
آدم نبود هر که گرفتار نباشد
نرخ گل لبخند تو مجنون تو داند
هر بی سر و پایی که خریدار نباشد
تیر مژه و تیغ دو ابروی تو نازم
صیاد توئی جز تو کماندار نباشد
شعری زیبا در مورد امام زمان
من همونم همیشه از همه فراری که جز شما نداره یاری شاید منو به جا نیاری
مهربونم بازم برات غزل سرودم نگی بیاد تو نبودم تویی تمام تار و پودم
منو از خودت نرون بزار عاشقت بمونم بذار تا نفس دارم از تو خوبی هات بخونم
غصه خوردم اگر قلبتو شکستم به پام نشستی و نشستم رو خوبی هات چشامو بستم
اگه مُردم بیا نگن صاحب نداره نذار چشات برام بباره این رسم تلخ روزگاره این رسم تلخ روزگاره
اگه عاشقی حقیرم اگه حقم بمیرم بذار وقت جون دادن دستای گرمتو بگیرم
آقا جون دردت به جونم آقا.........
آسمونی منم زمین خشک و بی آب که بارون می بینه تو خواب کویر قلبمو تو دریاب
خوب می دونی که عاشقت بهونه گیره آخه به نام تو اسیره اگه نیایی زود میمیره
ساختیا با من نساختم دوباره دل به تو باختم چشم گریون تو رو دیدم و بازم نشناختم
برای سلامتی امام زمان صلوات
اگر ختم ناد علی نگيرم
تا پيشم نيايی آقاجون
من از اين دنيا نميرم
بی دم تو نطقم كور ميشه
چشمهام كم نور ميشه
پام لب گور ميشه
آقا با ذكر تو بلايا از ما دور ميشه
يا علی ياحيدر ياحيدر ياحيدر ياحيدر ياحيدر . . .
يه عمره كه من از سر سفره ی عشقت روزی خوردم
در خونه ات امشب ، بی بی زهرا رو واسطه آوردم
يا علی بن ابی طالب
مظهر العجايب
ای احمد را نائب
آقا حقآ كه هستی اسدالله غالب
يا علی ياحيدر ياحيدر ياحيدر ياحيدر ياحيدر ياحيدر . . .
يه اسمه ، كه جسمه منو ميلرزونه،
اون هم حسينه
يه شاه ، كه ماه شب چهارده ،
بين الحرمينه
وای چقدر زيبایی كربلا
رويایی كربلا ، دريایی كربلا
پايتخت دولت
عشق بن زهرایی كربلا
كربلا كربلا كربلا . . .
باز خواب من خواب حرم
دل شده بی تاب حرم
يك گوشه چشم تو بسه
تا برسيم ما به حرم
دل بی قرارم ، سرم و رو پات ميزارم
پيچيده تو مشام جان، آرام جان
باز چه شميم سيبی
برات من با فاطمه ست
پيشت ميآم با يه دعای بی بی
يه عمری داريم آرزو يا كربلا
با پرچم هيئت بيآم تا كربلا
اونجا بگيم كه ما مبتلايم
آقا گدايم، طعنه به حاتم بزنيم
دور ضريحت با گريه كن ها با
سينه زن ها حلقه ماتم بزنيم
سالار زينب سالار زينب سالار زينب يا حسين . . .
سالار زينب سالار زينب سالار زينب يا حسين . . .
می خونم از تو هميشه
چيزی به جز اين نميشه
عشق اگه عشق تو پس
آقا منم عاشق پيشه
من ريزه خوارم ، سر اين سفره نگارم
تا می شنوم اسم تو
رو رو گونه هام اشك زلال و پاكه
ارباب تا هفته ی ديگه
كی زنده است و كی اسير خاكه
با خسته حالی اومدم ، ردم نكن
با دست خالی اومدم ، ردم نكن
امشب دوباره در زير دينم ( بيرق)
مولا تصدق ، بر اين فقيران فقيران
يارب حسينی ما رو بدارو
يارب حسينی ما رو بميران بميران
سالار زينب سالار زينب سالار زينب يا حسين . . .
سالار زينب سالار زينب سالار زينب يا حسين . . .
تا كی ميخوان راهم ندن
باز تو كوچه پارچه زدن
گمون كنم آی عاشقا
كربلايی ها اومدن
ای غم گسارم ، غم تو در سينه دارم
روی خاك گرم كربلا غريب آقا
سه روز تنت رها شد
زينب صدا زد تا حرم من خواهرم
داداش با تو چه ها شد
عشق تو باشد زينبی ارباب من
ای زينت دوش نبی ارباب من
توی كتاب عشق و جنونم ، دارم می خونم
بهشت رو گفتن كربلا
آقا درسته، هر چه از دوست ، ميرسه نكوست
ولی می خوام من كربلا
سالار زينب سالار زينب سالار زينب يا حسين . . .
سالار زينب سالار زينب سالار زينب يا حسين . . .
چه حرمی داره حسین ولی حسن آقام حرم نداره
چه گنبدی داره حسین ولی بقیع همش گرد و غباره
ای آسمون ببار آقا حرم نداره
ای دل نگیر قرار آقام حرم نداره
خونه میخوام چیکار آقام حرم نداره
ارباب دلنوازم ایشاا… ایشاا… اگه بدی اجازم ایشاا… ایشا…
انقدر زنده بمونم ایشاا… ایشاا… برات حرم بسازم ایشاا… ایشاا…
یه کربلا داره حسین ولی حسن بقیع تاریک و تاره
چه ضریحی داره حسین ولی حسن سنگ قبرم نداره
میگم به عالمین آقام حرم نداره
تو بین الحرمین آقام حرم نداره
به این امام حسین اقام حرم نداره
بقیع قدم بزاریم ایشاا… ایشاا… پاتو حرم بزاریم ایشاا… ایشاا…
رو قبرام عباس ایشاا… ایشاا… بریم علم بزاریم ایشاا… ایشاا…
چه شلوغه باب الحسین ولی بقیع امشب زائر نداره
ولی داره میاد حسین تا مادرش فاطمه رو بیاره
خاک عالم سرم آقام حرم نداره
شبیه مادرم آقام حرم نداره
همه دارن حرم آقام حرم نداره
هر تپش دلم شی ایشاا… ایشاا… یه روز بی درد و غم شی ایشاا… ایشاا…
با دعای تو مهدی بیاد ایشاا… ایشاا… تو هم صاحب حرم شی ایشاا… ایشاا…
اميری حسين و نعم الامير
و هو بكل شیء قدير
شاه كربلا شاه كربلا
دستم رو بگير
آقا خودت يادم بده
راه و رسم نوكری
جونم رو بگير ، ولی نگو
كربلام نمی بری
كربلام نمی بری
كربلام نمی بری
بالحسين يا الله يا الله
يا حسين يا ثارالله ثارالله ثارالله
روضه ای تو از هر جا بهتره
ميدونی به اين دل چی ميگذره
كربلای ما كربلای ما
يادتون نره
يك چيزی بريز تو كاسه ای
اين گدای هر شبت
يكبار اومدم كرببلا
كاش بيام دو مرتبه
بالحسين يا الله يا الله
يا حسين يا ثارالله ثارالله ثارالله
برای من عشقت بود و نبود
بطلبم آقا ، تو زود به زود
يا حسين ميگم يا حسين ميگم
با همه وجود
نداره فروكش عطشم با سبوی كربلا
ميگه ملك روضه ای تو
پيش به سوی كربلا
پيش به سوی كربلا
پيش به سوی كربلا
بالحسين يا الله يا الله
يا حسين يا ثارالله ثارالله ثارالله
يك حسه عاشقونه داره
ته دل من ميخونه
امشب شب جنونه
يك حس عاشقونه داره
من رو به تو می رسونه
دارم ميشم ديوونه
باز هم هوای عشقه
قلبم برار عشقه
علم همه مكيدونند
آقا خدای عشقه
امشب با تو خدایی ميشم
مرغ صحن و سرایی ميشم
حتمآ كربلایی ميشم
ثارالله ثارالله ابی عبدالله ابی عبدالله ابی عبدالله
دلم رو دست دريا بده
عشق منی و عشق دلها
عشق علی و زهرا
به عشق بی بی زهرا بده
برات زيارت ما
باشيم حرمت آقا
ذكر دم مسيح ها
شور دلهای شيدا
هستم هميشه مجنون
وقتی تو هستی ليلا
پای عشق شما ميميرم
توی كرببلا ميميرم
پای ايوون طلائی ميميرم
ثارالله ثارالله ابی عبدالله ابی عبدالله ابی عبدالله
می بينی باز ستاره داره
می باره حرم دوباره
به به چه حالی داره
دلی كه بی قرار من رو
سر شوق ميآره
اين دل خونه ياره
اين دل حرم تونه
اين از كرم تونه
شكر خدا كه قلبم
زير علم تونه
قبل از شروع هيئت
خوردم يك ذره تربت
مستم ، دوباره دارم
ميرم برای زيارت
باز می خوردم و نيت كردم
امشب عرض ارادت كردم
شش گوشه ات رو زيارت كردم
ثارالله ثارالله ابی عبدالله ابی عبدالله ابی عبدالله
ضربان قلب عالم یا زهراست
ای که مجنون لیلاست
ای که حرمت تو دلهاست
شب ثریایی پیچیده تو عام عطر مسیح هایی
بر مشام احمد نسیم زهرایی
شب شب رویایی شب تولد مادر زیبایی
مادر یعنی واسم تکیه گاه مادر یعنی واسم پشت وپناه
یعنی فرشته مهربونی آرامشم میده با یک نگاه (۲)
کی میتونه مثل اون یارم باشه یارودلدارم باشه ماه شب تارم باشه
هدیه روز مادر میتونه یک شاخه ی گل باشه
هدیه روز مادر میتونه یک باغ از ستبل باشه
هدیه روز مادر می تونه یک دوست دارم باشه مادر دوست دارم من(۳)
نفس و دلبر منی همه ی باورمنی سایه ی رو سر منی آخه بال و پر منی به خدا نیست
دست خودم که می گم مادر منی مادر دوست دارم من مادر(۳)
ای آبروی من
عشقت کردتاثیر تو خلق و خوی من
اشکم سر شوق
قطرات اشکم می و سبوی من
یه آرزو دارم خاک چادرت
رو بریزی روی سر من
آرامش جان و روح نبی
ضربان قلبی ذکر لبی
بانوی خورشیدی ماه شبی روحی لک الفدا ام ابی (۲)
دل من به پای عشقت می مونه
میده قول مردونه
دوباره دلم می خونه
حاجتمو گرفتم حالا یه گوشه آروم میگیرم
حاجتمو گرفتم حالا یه گوشه راحت جون میدم می میرم
همین برام بسنده است که امشب امام حسن خندونه مادردوست دارم من (۳)
باتو من شاه عالمم
بی تو من در اوج غمم
باتو بالاست پرچمم
بی تودرگیر ماتمم
ارزومه بیام بقیع ببینم توی حرمم مادر دوست دارم من (۴)
عشق رسول الله
تپش تپش های قلب ولی الله
پرچم به دوش حق نوای قلب لا الا الله
چادر تو بی بی شده بادبان کشتی ثارالله
عام مست نور منجلیت
پر می گیرم باذکر علیت
قبر خودراکنده به دست خود
هرکی در افتاده با علیت(۲)
خدا افریده شب رو از گلهای پیروهنت
خدا افریده از گوشه ی عبای حسنت
بیرق و پرچمی که تو دست علمدار کربلاست مادردوست دارم من(۳)
همه ی هستیم فدات
دلامون مدیون نگات
هرچی دارم میدام به پات
تا بدم جونمو برات
اگه قبر تو مخفیه
بی بی معصومه هست بجات
مادر دوست دارم من(۳)
رسيد آن تيغ ديشب تا به ابروت
دل زهرات شد بی تابه ابروت
دل محراب كوفه تنگ گشته
برای ديدن محراب ابروت
----------------------------------------
تن که بیمار طبیبان شد دچارش بهتر است
دل که نذر کربلا شد بی قرارش بهتر است
بردن چیزی به دربار کریمان خوب نیست
سائل آقا شدن اصلا ندارش بهتر است
ما چرا؟ بی چاره، آنها که حسینی نیستند
هر که شد وقف تو آقا روزگارش بهتر است
فاطمه با گریه اش ما را اسیر خود نمود
آری آری گریه اصلا گریه دارش بهتر است
نوکری آسوده میمیرد که بیند بعد او
در غلامی از خودش ایل و تبارش بهتر است
روز روشن بود آقا کشته شد پس بعد از این
گریه ما گريه كن ها، آشکارش بهتر است