اشعار اجرا شده توسط جواد مقدم

وقتی که دل پر میزنه تو صحن بین الحرمین
گل میکنه روی لبم یا کاشف الکرب الحسین

بچه شیر شیر خدا با تو حسین غم نداره
این زور و بازوی تو رو کسی تو عالم نداره

دل قوی تو آقا در تب و تاب زینبه
وقتی که زانو میزنی پاهات رکاب زینبه

تیغت که جای خود داره چه میکنه برق نگات
وقتی که یا علی میگی زمین می لرزه زیر پات

وقتی به میدون میزنی جلوه رزم حیدری
پهلونه پهـــــــلونا از همه یل ها سری

از بچگی تا به حالا گل میکنه روی لبم
با تو ابوالفضلیم و با تو حسینی مذهبم

پشت و پناه عالمی ای تک سوار فاطمه
دست علم گیر تو شد دار الشفای فاطمه

حرف عاشق یه کلامه که حسین خیر الانامه
خاک کربلای ارباب برتر از بیت الحرامه

سگ تو پر از خروشه عاشقی حلقه به گوشه
بس که غصه هات عظیمه کعبه هم سیاه میپوشه

بس که هستی کج مداره تن گل زخمی خاره
سر دشمنای روضه زیر پای ذوالفقاره
اشک چشم آب حیاته دلم تشنه فراته
معلومه از این هیاهو خدا عاشق چشاته

عشق تو نور امیده به دل خسته دمیده
زیر بار غصه و غم قد خواهرت خمیده

یا حسین با یک اشارت دل ما رفته به غارت
ای خدا ناموس هیچ کس نبینه رنگ اسارت

یا حسین دوای درده دل به دور غم می گرده
نکنه مارو ز خیمت رد کنی خدا نکرده

به نگات که مست و پاکه دل آسمون هلاکه
بمیرم برات که جسمت سه شبانه روز و خاکه

قاتلت که بزر خون کاشت پا رو سینه تو میگذاشت
تو بهشت احمد مختار از سر عمامه رو برداشت

حرف عاشق یه کلامه که حسین خیر الانامه
خاک کربلای ارباب برتر از بیت الحرامه

سگ تو پر از خروشه عاشقی حلقه به گوشه
بس که غصه هات عظیمه کعبه هم سیاه میپوشه

بس که هستی کج مداره تن گل زخمی خاره
سر دشمنای روضه زیر پای ذوالفقاره
اشک چشم آب حیاته دلم تشنه فراته
معلومه از این هیاهو خدا عاشق چشاته

عشق تو نور امیده به دل خسته دمیده
زیر بار غصه و غم قد خواهرت خمیده

یا حسین با یک اشارت دل ما رفته به غارت
ای خدا ناموس هیچ کس نبینه رنگ اسارت

یا حسین دوای درده دل به دور غم می گرده
نکنه مارو ز خیمت رد کنی خدا نکرده

به نگات که مست و پاکه دل آسمون هلاکه
بمیرم برات که جسمت سه شبانه روز و خاکه

قاتلت که بزر خون کاشت پا رو سینه تو میگذاشت
تو بهشت احمد مختار از سر عمامه رو برداشت

به نام نامی کرببلا
به نام نهضت خون خدا

به نام حضرت عشق حسین
به صاحب بین الحریمن

به نام علم و صفا و یقین
به نام تک یل ام بنین

با نام نامی حضرت عشق
به نام بانوی شهر دمشق

به نامه فاطمه مادر اوم
به نام نامی دختر او
به نام حضرت اصغر او
به نام شبه پیمبر او

به نام فاتح بدر و حنین
بگو به ذکر جلی و حسین

حسین حسین حسین حسین
حسین حسین حسین حسین

کربلا میخونمه کربلا ایمونمه
کربلا یه جا واسه این دل دیوونمه

به من از بهشت نگو کربلا بهشتمه
تربت کرببلا تو گل و سرشتمه

جای پای عشقمه همه دنیای منه
واسه ی دیدنشه اگه قلبم میزنه

پای نخلای حسین توی بین الحرمین
بریم و بخونیم از پادشاه عالمین

به من از حسین بگو که حسین دین منه
کربلا خونه ی این دل غمگیــــــــــن منه

یه طرف اربابه و یه طرف امیرشه
یه طرف یه شاهه و یه طرف وزیرشه

کربلا چه شهریه داره غوغا میکنه
شب جمعه خودشو فرش زهرا میکنه

مرغ دل هوای کربلا داره
می خواد که سر روی پاهات بزاره
از دردفراقت شده بیچاه
حسیــــــــــــــــــــــ ـــــــــن حسین
حسیــــــــــــــــــــــ ـــــــــن حسین

دوباره تو قلبم میاد صدایی
که این دل مجنون میشه هوایی
کی مشم دوباه کربلایی

قربون هوای کرببلایت
قربون ضریح و گنبد طلایت
خونمو میریزم یه روز به پایت

حسیــــــــــــــــــن حسین
حسیــــــــــــــــــن حسین

من همونم ارباب همون دیونه
که یه عمره داره واست میخونه
درس اول عشق درس جنونه

همیشه و هرجا به شور و شینیم
ما تا به قیانت به زیر دینیم
ما به زیر دین ارباب حسینیم

باید بپذیری که بی نظیری
به به عجب شاهی عجب وزیری
ذکر شب و روزم حسین امیری

می نالم از این زمونه
از دست زمونه دل پر خونه
از غم تو اشک از دیده روونه

دل به زیر پاته مست نگاته
قبله ی نمازم خال سیاته

ما سوا و محور مینا علیست
شهسوار تاج کرمنا علیست

معنی و الشمس نور روی اوست
معنی والیل مشکین موی اوست

یا علی و یا علی و یا علی
یا علی و یا علی و یا علی

دین حق با نام او کامل شده
هل اتی در شان او نازل شده

چون خدا ایجاد غرب و شرق کرد
قبل از آن نور علی را خلق کرد

عشق با نام علی آغاز شد
یا علی گفتیم و عشق آغاز شد
با علی درهای رحمت باز شد

یا علی و یا علی و یا علی
یا علی و یا علی و یا علی

این حدیث دل بود تصنیف نیست
شیعه در محشر بلا تکلیف نیست

شیعه پایش در مسیر اولیاست
شیعه مولایش علی المرتضاست

هر کسی را اسم اعظم داده اند
بر لبش نام علی بنهاده اند

او به بیت الله رکن و قائمه است
تاج احمد افتخار فاطمه است

یا علی و یا علی و یا علی
یا علی و یا علی و یا علی

کاش مثل دریا نبودی اینقدر زیبا نبودیتا کسی چشمت نمیزد

کاش که اینقدر ابوالفضل خوش قد و بالا نبودیتا کسی چشمت نمیزد

کاش نمیرفتی دم آب کاش که تو سقا نبودی تا کسی چشمت نمیزد

عباس وقتی که از خیمه می رفتی علقمه
عباس از دور می دیدم منتظر بود فاطمه

عباس دریا دلش مثل دلم آروم نبود

عباس تو رفتی و برگشتنت معلوم نبود

عباس دل رباب، از غم در تب و تاب، داداش اصغرو دریـــــــــــاب

عباس دل شده خون، پاشو ای پهلوون، داداش دلمـــــــــو نشکون

ابوالفضل بیا بریم به خیمه
ابوالفضل بیا بریم به خیمه

رنگ از رخم پریده جون من به لب رسیده اومدم با اشک دیده

وقتی فریادت شنیدم تا کنار تو دویدم تا رسیدم قد خمیدم

پرسیدم از کس و ناکس هیچ کس آیا این طرف ها ندیده دست بریده

عباس سقای من مقطع الاعضا شدی
کل علقمه رو گشتم تا که پیدا شدی

عباس برات بمیرم کشته غیرت شدی
عباس باهات چیکار کردن به چند قسمت شدی

پاشو تورو خدا از من نشو جدا نگذار حسین رو تنها
کشتیم به گل نشست بدجور پشتم شکست پاشو سقای بی دســــت

ابوالفضل پاشو بریم به خیمه
ابوالفضل پاشو بریم به خیمه

پاشو ای دلبرم ای علی اکبرم
پاشو یه اذون بگو آروم بگیرم

پاشو بی طاقتم خم شده قامتم
پسرم حرفی بزن دارم میمیرم

منو تنها نزار رو دلم پا نزار
به خدا بی تو دلم بیچاره میشه

نمیدونم چرا تن پاکت شده
مثل تسبیحی که داره پاره میشه

اکبرم به خدا از داغ تو خون شد دل زهرا
اکبرم تو رو جون من یه بار دیگه بگو بابا
اکبرم تشنه لب جون دادی و شرمنده شد سقا

عــــلی ولدی علی علی
عــــلی ولدی علی علی

نیمه جون اومدم قد کمون اومدم
لونه کرده کنج قلبم غم عالم
پیش چشمان من قوت جان من
اربا اربا شدی و پاشیدی از هم

پاشو پیشم بشین پاشو از جا ببین
دیگه طاقتی نداره دل عمه

خسته جونم علی نمی تونم علی
بدنت رو ببرم به سوی خیمه

از حرم ای جوانان بنی هاشم بیایید کمک
همچو من اشک و خون میبارد از چشمان اهل فلک
اکبرم رفت و داغش روی زخم دل من ریخت نمک

عــــلی ولدی علی علی
عــــلی ولدی علی علی

حیدر لشکرم علی ای دلبرم
خون فرقت شده جاری از سر و روت

غرق درد و محن تازه شد داغ من
وقتی نیزه اومد و نشست تو پهلوت

بیقرارم علی ناله دارم علی
دست و پا نزن هراسون شده قلبم

گل لیلا بابا جون لیلا بابا
پا نکن روی زمین خون شده قلبم

اکبرم قاتلانت قاتل یاس کبودند علی
اکبرم کوفیان به خون فرقت تشنه بودند علی
با غمت تو کشتن تو پاره ای از جگر مرا ربودند

عــــلی ولدی علی علی
عــــلی ولدی علی علی

وقتی رفتی آروم آروم
من شدم غریب و مظلوم
غم میبارید از سر و روم

دخترم گفت برمیگردی
من به زیر لب میگفتم
بیچاره این طفل معصوم

وقتی دستاتو بریدن
صدای مادرم اومد
یهو گفت آخ زخم بازوم

عباس دیدی چطور دست به کمر گرفته بود
عباس چادر نخ نماشو سر گرفته بود

عباس دستی نداشتی اشکاشو زود کنی پاک
عباس واسه همین بازوتو میزدی رو خاک

عباس نفس بزن
حرفم رو پس نزن
پاشو به خاطر من

کو مشک چی شد علم
دستـات شــــــده قلــــم
داداش پاشیدی از هم

ابوالفضل پاشو بریم به خیمه
ابوالفضل پاشو بریم به خیمه

بعد تو دلم حزینه بزار زینب و سکینه به خدا غمم همینه

جون مادرم نزار تو کوچه های شام و کوفه دیگه تکرار شه مدینه

نمیخوام دیگه به روی صورت ناموس حیدر دست نامحرم بشینه

عباس از بعد تو ای قوت و نیروی من
حاجت به استخاره نداره گلوی من

عباس پامو که بیرون بزارم از علقمه
عباس تو دشمنا حرف از سر و بریدنه

پاشو اب الادب قلبم در تاب و تب ای وای از دل زینب

عباس تنهام نزار اشکم رو در نیار عباس پاشو علمدار

دل دیوونه من اسیر چشمای شماست
پریده از تو سینه و نشسته رو تن ماست

پاتو بزار رو صورتم که فرش زیر پات کنم
تموم هستیمو آقا نذر دو تا چشمات کنم

قشنگترین لحظه من دیدن کربلای توست
جون دادن و فنا شدن صد دفعه پیش پای توست

یه دل دارم دیوونته خدا خودش خوب میدونه
نگاه بکن به قلب من که فقط از تو بخونه

یه تار موی اربابو به کل عالم نمیدم
یه ذره خاک تربتو به صد تا خاتم نمیدم

دلم میخواد پر بگیرم تو صحن بین الحرمین
زل بزنم به گنبد خوشکله اربابم حسین

سوره غم داره یه آیه لعن الله بنی امیّه
هر کسو بهر کاری ساختن کار ما گریه به رقیّه

کوثر مولایی خَلقاً و خُلقاً شبیه زهرایی
با دل دریایی میوه دل ریحانه بابایی

سَیِّدَتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه

به ابوالفضل نور عنی چشم روشنی حسینی
با همو دستای کوچیکت کلید بین الحرمینی

گوهر نایابی تو اولین روضه خوان اربابی
نگین مهتابی کی گفته تشنه تو دختر آبی

سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه

تشنه اشک چشات دریا خجل ز آبله هات صحرا
تا چادرت رو سر میکنی زینب میگه جانم زهرا

رشک ملک داری فاطمه ای اما نه فدک داری
با سر بابایت قباله ی کل این فلک داری

سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه

سه ساله شهره ارباب زهرایی و زهره ارباب
نمک سفره خدا حسین تو نمک سفره ارباب

لاله ترین یاسی ای که برادر زاده عباسی
گریه ات نه از ترسه به ناسزا بر پدرت حساسی

سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه
سیدتی یا رقیه سیدتی یا رقیه

بـیقرارم تو دلــم یه دنیا درد و ماتمه
ناله دارم هر چی از غمم بگم بازم کمه
دل فکارم جگرم میسوزه خیلی تشنـمه

واویلا وای وای وای واویلا

بارون اشکای چشمام میچکه به روی گونــه ام
چی بگم از غصه هام که قتلگاهم شده تو خونه ام

دیگه طاقت ندارم دعام اینه پر بزنم زود
همه دردم اینه قاتلم شریک زندگیم بود

واویلا وای وای وای واویلا

ای دل ای دل به خدا از همه دنیا سیر شدم
ای دل ای دل تو حصار درد و غم اسیر شدم
ای دل ای دل مثل مادر تو جوانی پیر شدم

واویلا وای وای وای واویلا

میدونم درد منو جدم امام حسن میدونه
اوج غربته حتی اگه غریب باشی تو خونه

دلخونم کی میرسه لحظه شیرین رهایــی
پشت در به زیر لب همش میگم مادر کجایی

واویلا وای وای وای واویلا

تک و تنها هر نفس ذکر لبم خدا خداست
صحن چشمام خیس و بارونی سوز روضه هاست
خودم اینجا ولی روح و دل من تو کربلاست

دست و پا میزنم از عطش شکسته پر و بالم
پیش چشم فاطمه زنده میشه روضه گودال

زیر لب زمزه ام شده حسین مادر نداره
همه خون گریه کنید جد غریبم سر نداره
واویلا وای وای وای واویلا

دل من مست بوی کربلا شد
اسیر گنبد خون خدا شد

اگر حیدر بود شیر خداوند
بدان عباس شیر مرتضی شد

خدا معنایه عبـاسه
حسین مولای عباسه

تمام فخرش این باشد
علی بابای عباسه

شدم مست و خراب جام عباس
دل عالم رو برده نــام عباس

اگر رستم یل روی زمین است
بود رستم به زیر گام عبــاس

دل من مست عباسه جهان در دست عباسه
وجود و هستی عالم همه از هست عباسه

دو عـالم واله جام ابوالفضـل
دلم شد بسته در دام ابولفـضل

درون درس و مشق دل نوشته
الفبای خدا نام ابوالفضـــل

فدای عطر و بوی یاس
شدم پر شور و پر احساس

که جبریل امین کرده
خودش را بیمه عباس

من بیچاره اندر شور و شینم
سگ مستان بین الحرمینـم

به روی پرچم مهدی نوشته
منم مجنون عباس حسینـم

بود مهدی امیر دل
شده در بحر غم ساحل

اگر خواهید ببینیدش
بگویید یا ابوفاضل