متن اشعار اجرا شده توسط حاج محمود کریمی

ارباب من غریبونه

از دست کوفی نامرد آواره تو بیابونه
چشم زهرا پر از خونه

می خونه عشق من برگرد، حال زینب پریشونه



اجرا شده توسط حاج محمود کریمی | شب دوم محرم 1392 - چیذر

خاک اینجا به ما نمی سازد

پسر مادرم بیا برگرد
دل من شور می زند اینجا
ای امید حرم بیا برگرد
نرسیده ست تا که دست کسی
به پر معجرم، بیا برگرد


اجرا شده توسط حاج محمود کریمی | شب دوم محرم 1392 - چیذر

عمو‌جونم‌تا‌تو‌بودی‌سر� ��و‌سامونی‌داشتیم‌

تا‌تو‌رفتی‌دل‌پرخونی‌د� �شتیم

آی‌اهل‌عالم‌بدونیدعمویی� ��دارم‌نمی‌دونید‌که‌‌چق� �ر‌مهربونه

قامتش‌تا‌کهکشونه‌نگاهش‌ رنگین‌کمونه‌

توی‌چشمای‌قشنگش‌هزار‌هز ار‌آسمونه

مهربونه‌مهربونه‌مهربونه� �مهربونه

وقتی‌شبها‌خواب‌ندارم‌رو ی‌شونه‌اش‌سر‌میزارم

تاکه‌خوابم‌ببره‌آروم‌آر وم‌توی‌گوشم‌شعر‌محبت‌م� �خونه

وای‌که‌چقدر‌عموجونم‌مهر بونه‌

شونه‌هاش‌بالاتر‌از‌هر‌� �ی‌بلندی‌روزمین

عموجونم‌می‌گه‌ای‌فرشتة� �روی‌زمین

راه‌نرو‌خسته‌میشی‌روی‌� �ونه‌هام‌بشین

از‌روی‌دوش‌عمو‌جونت‌هم� �‌عالم‌روببین

از‌تو‌چشمهاش‌می‌خونم‌ک� �‌چقدر‌دوستم‌داره

از‌تو‌چشمام‌می‌خونه‌که� ��چقدر‌دوستش‌دارم‌دوستش‌ دارم

به‌خدا‌مهربونه‌به‌خدا‌� �هربونه‌مهربونه‌مهربونه‌ مهربونه‌مهربونه

اگه‌من‌تب‌بکنم‌تاب‌ندا� �ه‌اگه‌خار‌تو‌پام‌بره‌� �واب‌نداره

فکر‌می‌کنم‌اگه‌که‌با‌م ا‌نباشه‌خدا‌اون‌روز‌رو� ��نیاره

خدا‌اون‌روز‌رو‌نیاره

هر‌چی‌ازش‌می‌ترسیدم‌خد� �یا‌اومد‌به‌سرم‌

عموجون‌رفت‌آب‌بیاره‌خبر ش‌اومد‌به‌حرم‌

خبرش‌اومد‌به‌حرم

عمو‌جونم‌تا‌تو‌بودی‌سر� ��و‌سامونی‌داشتیم‌

تا‌تو‌رفتی‌دل‌پرخونی‌د� �شتیم

عموجونم با تو دنیامون قشنگه

عموجونم بی تو دلها تنگ تنگه

عمو جونم با تومثل غنچه بودم

عمو جونم بی تو یک یاس کبودم

عمو جونم چراچشمات روی هم بسته میشه

زبونم لال نکنه گوشت ازصدای‌من خسته میشه

حق داری اما به خدا من که نمی خواستم
من نمی خواستم که بره خاری به پای توعمو

عشق یعنی یه پلاک------- که زده بیرون از دل خاک
عشق یعنی یه شهید------- بالبای تشنه سینه چاک

عشق یعنی یه جوون------- یه جوون بی نام و نشون
عشق یعنی یه نماز ------- با وضو گرفتن توی خون
عشق یعنی یه پدر------- که شبا بیداره تا سحر
عشق یعنی یه خبر------- خبر یه مفقودالاثر
عشق یعنی یه پیام------- تا بقیه الله و قیام
عشق یعنی یه کلام------- پا به پای فرزند امام

دارم این ترانه بر لب
دست آفرینش امشب
می کند هنر نمایی
چشم من شبیه چشمه
یار اومد به صد کرشمه
با لطافت خدایی
آروم و قرارم تا ابالفضله
سر و کارم با ابالفضله
نوشته ی روی مزارم یا ابالفضله
من و هوای می خونه
لبا رو لب پیمونه
خرابم از این عاشقی
من دیوونه ی دیوونه
خوش به حال اون که میون میخونه بمیره
مست مست مست مستم
یکی زیر بغلمو بگیره


یاس و لاله گرم لبخند
بر جمال یار دلبند
وه چه بزم با صفایی
کاشف الکروب ارباب
روی سینه ی علی خواب
رفته با چه خنده هایی
گهواره خوابش آغوش اکبر
لالایی لاییش نفس خواهر
علی دیگر اومده برای حیدر
یه نگاه این مه جبین
مدار و قرار زمین
یه عالمی پای سفره ی
پسرک ام البنین
از عطای اون که به شاه کربلا
ارباب با وفا
دلبر دلبرا
سرور سرورا وزیره
مست مست مست مستم
یکی زیر بغلمو بگیره


یار و این همه سعادت
از ولادت و سیادت
تا رشادت و شهادت
خیلی پیش حق عزیزه
آسمون به هم می ریزه
وقتی می کنه عبادت
معتکفم امشب سر راه تو
با خیال روی ماه تو
گدایی می کنم برای یه نگاه تو
هر کی تو رو لایق می شه
شبیه شقایق می شه
توی سحری نور تو
می بینه و عاشق می شه
امشب انگاری همه چی لطیفه مثل حریره
مست مست مست مستم
یکی زیر بغلمو بگیره


فیض رویش بهاره
تا به سجده سر می ذاره
عصمت از چشاش می باره
معتبر می شه به نامش
هر کسی که شد غلامش
نوکرش نشونه داره
میون قنوت نماز
دلم هوایی می شه باز
حال خرابم رو ببین
با دل دیوونه م بساز
در سرم هوای خونه ی حضرت امیره
نگو برو آخه دلی که شراب تو رو نوشیده به خدا جایی دیگه نمیره
مست مست مست مستم
یکی زیر بغلمو بگیره

هرجا برات گریه کنم بهشته یا اباالفضل
زهرا به روی قلب من نوشته یا اباالفضل

به بیقراری ام مینازم میسوزم از عشق و می سازم
هرجا که اسمتو بیارن بی اختیار دلمو می بازم

ای کاش دل درمونشو ازت بگیره امشب
بین همین سینه زنی برات بمیره امشب

حرم قشنگت آرزومه نوکری تو آبرومه
به عشق تو زنده می مونم بدون تو کارم تمومه

چشمهای بی مقدارمو به پرچمت می دوزم
تقدیر من اینه آقا از عشق تو بسوزم

هر جا برات گریه کنم بهشته یا اباالفضل
زهرا به روی قلب من نوشته یا اباالفضل

تو روضه ی زخم مدینه گریه برات چه دلنشینه
چشام توی دریای اشکه وقتی که خوابتو می بینه

از دولت عشق تو شد دلم غلام زهرا (س)
به دست تو زندگیمو زدم به نام زهرا (س)

نشد که تو بگیری آخر تقاص دادهای حیدر
هنوز منتظر نشستی برای انتقام مادر

با یاد ظلم کوچه ها بیاد حسرتی تو
از داغ زهرا مادرت زخمی غیرتی تو

هر جا برات گریه کنم بهشته یا اباالفضل
زهرا به روی قلب من نوشته یا علی مدد

مثل یک کبوترم پر میزنم پر میزنم امشب
گفته بابام که بهت سر میزنم امشب

دیگه از همسفران دل میکنم امشب
چه خوشه پیش بابام جون کندنم امشب

دیگه جون خسته بر لبهام میاد امشب
به دلم برات شده بابام میاد امشب

دختر شاه می شنید حرفهای من امشب
تو بابات قشنگه یا بابای من امشب

مثل بارون بهار اشکهام میاد امشب
به دلم برات شده بابام میاد امشب

دست روی دست نگذارید بابام میاد امشب
لباس نو بیارید بابام میاد امشب

خونه رو جارو کنید بابام میاد امشب
موهامو خوشبو کنید بابام میاد امشب

دل و دیوونه کنید بابام میاد امشب
موهامو شونه کنید بابام میاد امشب ....

عمه سادات بي قراره
غصه و غم هاش بي شماره
تموم غصش غم ياره
تنها اميدش بي پناه
روزاي سختي توي راهه
رو خاک سوزان پا مي زاره
ذکر آسمونا واي زينب
ذکر کهکشونا واي زينب
ذکر خاک صحرا واي زينب
ذکر سينه زنها واي زينب
شعله مي کشه خورشيد
زمين مي سوزه از تب
ابرا همه مي بارن
توي چشاي زينب
ميون سينه دلي که تنگ
غم غروب روياشه
شان نزول سوره ي بارون
توي فرات چشماشه
کبوترا بي تابن
تو آغوش محمل ها
توي نگاها پيداست
بي قراري دلها
از انعکاس خبر تلخي دل شريعه بي تاب
رو نيزه هايي که بي شمارن يه سرخي مي تابه
حالت صحرا که عجيبه
غرق سکوتي پر فريبه
پر از نسيم بوي سيبه
غروب سردش پر رازه
مثل شبايي که درازه
سينه ي خورشيد بي شکيبه
بيا توي آغوشم
داداش پريشونم
توي نگاه تلخت
درد تو رو مي خونم
عزيز خواهر تب نفسهات دل منو مي لرزونه
اگه نباشي حتي يه لحظه
تموم دنيا زندونه
دل شوره ي من بي حسابه
بگو که اينها همه خوابه
لشگر دشمن يه سرابه
بقض غريبي تو گلومه
بارون چشمام ناتمومه
پر از سوال بي جوابه
عمه ي سادات بي قراره
غصه و غم هاش بي شماره
تموم غصش غم ياره
شعله مي کشه خورشيد
زمين مي سوزه از تب
ابرا همه مي بارن
توي چشاي زينب
ميون سينه دلي که تنگ غم غروب روياشه
شان نزول سوره ي بارون توي فرات چشماشه
تنها اميدش بي پناهه
روزاي سختي توي راهه
رو خاک سوزان پا مي زاره
کبوترا بي تابن
تو آغوش محمل ها
توي نگاها پيداست
بي قراري دلها
از انعکاس خبر تلخي دل شريعه بي تاب
رو نيزه هايي که بي شمارن يه سرسرخي مي تابه
حالت صحرا که عجيبه
غرق سکوتي پر فريبه
پر از نسيم بوي سيبه
غروب سردش پر رازه
مثل شباي که درازه
سينه ي خورشيد بي شکيبه
حرم فقط حرم حسين
بادها نوحه خوان
بيدها سربه زير
لاله هاسينه زنانحرم باغچه
خيمه خورشيد سوخت
حسين

مزار اين جسم بي جون رو خاک اين سرزمينه
شکافي در دل زينب به عمق يک اربعينه
آبي بر اين تربت زنيد قبري برايم بکنيد
در کنار اين مشت خاکي که مونده از نام اميرم
اين چهل روز و زنده موندم تا در کنار او بميرم
حسين عزيزفاطمه
خودم ديدم روي نيزه که لبهاتو مي فشردي
خودت ديدي که مي مردم با هر سنگي که تو خوردي
من بودم و سر نيزه ها يک زينب و يک کربلا
آسمون اين دشت خشکيده غرق شد در موج حيرت
از روي نيزه دنبال ما بود چشماي خداي غيرت
غروب روزي که رفتي حريم عشق و دريدن
گروهي آتيش آوردن گروهي سر مي بريدن
اون که جدا کرده سرت
شدهمسفر با خواهرت
خنجري را که بر گلوي تو بوسه زد به من نشون داد
هي به من ميگفت که داداشت رو ديدي چه جوري جون داد

يک سال و نيم بعد تو سالار تشنه لب
زينب به آب دست نزده يار تشنه لب
يک سال و نيم بعد تو سوخت جان زينبت
شانه نخورده موي پريشان زينبت
يک سال و نيم گريه براي تو کرده ام
تاعالمي که غرق عزاي تو کرده ام
يک سال و نيم ناله زدم اي حسين من
ياد قديم ناله زدم اي حسين من
يک سال و نيم خنده به زينب شده حرام
جز نام دوست نشنود از من کسي کلام
يک سال و نيم روضه ي گودال خوانده ام
از دست وپاي زخمي اطفال خوانده ام
يک سال و نيم ياد گلوي تو بوده ام
وقت نمازمحو وضوي تو بوده ام
يک سال و نيم ياد لبت از دلم نرفت
ياد نماز نيمه شبت از دلم نرفت
يک سال و نيم بعد تو سينه زدم حسين
آتش به جان اهل مدينه زدم حسين
يک سال و نيم بعد تو فرياد مي زدم
در مسجد النبي ز دلم داد مي زدم
يک سال و نيم با پدر خسته گفته ام
از محمل برهنه وکت بسته گفته ام
يک سال و نيم با حسن از کوفه گفته ام
يک کوچه نه از غم صد کوچه گفته ام
يک سال و نيم نيمه شب بهر مادرت
گفتم حکايت ثم اسبان و پيکرت
يک سال و نيم بعد تو خوابم نبرده است
زينب طعام سير پس از تو نخورده است
يک سال و نيم زينب تو بود و زمزمه
خجلت ز روي مادر سردار علقمه
يک سال و نيم ناله ي ام البنين حسين
مي زد مرا کنار بقيع بر زمين حسين
يک سال و نيم پيرهنت اشک من گرفت
شيب الخضيب زخم تنت اشک من گرفت
يک سال و نيم فکر سرت روي نيزه ها
يک لحظه هم نکرده برادر مرا رها
يک سال و نيم ياد سرت در ميان تشت
از قلب پاره پاره ي خواهر جدا نگشت
يک سال و نيم زينب تو بود و اضطراب
يک خاطره هست کشته مرا مجلس شراب

.

 

یه گل یاس شکسته شاخه هاش از هم گسسته



باغبون خسته خسته کنار گلش نشسته



گل یاس ، یاس بهشته روی گلبرگهاش نوشته



که فقط تو این زمونه عشق حیدر منو کشته



فاطمه آروم جونم گل یاس قد کمونم



دعا کن اگه تو رفتی دیگه من زنده نمونم



تو همیشه همنشینم ای امیرالمومنینم



دعا کن تا من بمیرم اشک چشمات نبینم



بعد تو سیاهی بخته زندگی بی تو چه سخته



بمیرم که از لب تو خون می ریزه لخته لخته

سه ماهه که چشمای من روی مادر ندیده



چادری که رنگ خاکه روی صورتش کشیده



سه ماهه واسه عیادت در این خونه نخورده



سه ماهه با دست مادر به موهام شونه نخورده



سه ماهه تنور خونه دیگه خاموش و سرده



تا نفس می کشه مادر نفسش بر نمی گرده



هنوزم به زیر چادر بدنش داره می لرزه



می بینم تو خواب هنوزم حسنش داره می لرزه



وقتی خواب بیاد به چشمام شبهایی که غم میارن



می بینم موهام بافته دستهایی که جون ندارن