آيات و روايات پيرامون {آخرت }

منبع :  كتاب ميزان الحكمة

قرآن .
((و آنان كه به آنچه بر تو و پيش از تو فرو فرستاده ايم ايمان مى آورند و به روز واپسين يقين دارند)) .
((بـراى هـيـچ پيامبرى نسزد كه اسيرانى داشته باشد تا (كاملا پيروز شود) و جاى پاى خود را در زمـيـن مـحـكم كند شما متاع ناپايدار دنيا را مى خواهيد و خدا سراى ديگر را مى خواهد و خداوند پيروزمند و حكيم است .
((برخى از شما دنيا را مى خواهند و برخى خواهان آخرتند)).
((هـر كس كشت آخرت را بخواهد به كشته اش مى افزاييم و هركس كشت دنيا را بخواهد از همان به او عطا مى كنيم و در آخرت بهره و نصيبى ندارد)).
ـ امـام عـلـى عـلـيه السلام هلا اى مردمان ! دنيا متاعى است آماده كه هر نيكوكار و بدكارى از آن مى خورد و آخرت وعده اى است راست كه فرمانروايى توانا در آن روز داورى مى كند)).
ـ اوضاع و احوال دنيا تابع اتفاق است و اوضاع و احوال آخرت تابع استحقاق و شايستگى .
ـ دنـيـا پـشـت كرده و بدرودگويان است و آخرت روى آورده و آشكار شده است امروز روز آماده شدن است و فردا روز پيشى گرفتن .
ـ هر كس آزمند آخرت باشد آن را به دست آورد و هر كه براى دنيا حرص زند نابود شود.
ـ دنيا آرزوى بدبختان است و آخرت پيروزى نيكبختان .
ـ از دنياى خود براى آخرتت بهره اى برگير.
ـ خود را به كار آخرت كه ناگزير از آنيد سرگرم داريد.
ـ به آخرت چنگ درزن , دنيا خود با خوارى پيش تو خواهد آمد.
ـ امروز عمل است نه حسابرسى و فردا حسابرسى است نه عمل .
ـ بـراى روزى آمـاده شـويد كه چشمها در آن روز خيره ماند وخردها از دهشت و هراس آن از كار بيفتد و هوش و ذكاوتها به كودنى گرايد.
ـ همانا دنيا از تو جدا شدنى و آخرت به تو نزديك است .
ـ همانا شما به سوى آخرت روانيد و در پيشگاه خداوند حاضر خواهيد شد.

قرآن .
((بنگر كه چگونه برخى از ايشان را بر برخى ديگر برترى داده ايم ودرآخرت درجات وبرتريها, برتر و بالاتر است )).
((و هـيـچ كـس , از آن مـايـه شادمانى كه به پاداش كارهايى كه مى كرده برايش اندوخته اند, خبر ندارد)).
ـ امام على عليه السلام وهر چيز دنيا, شنيدن آن بزرگتر از ديدن آن است , و هر چيز آخرت , ديدن آن بـزرگتر از شنيدن آن است پس , به جاى ديدن آخرت و مشاهده آنچه از ديدگان شما پنهان و در پس پرده غيب است , به همان شنيدن و خبر يافتن (توسطپيامبران ) اكتفا كنيد.
ـ امـام سـجادعليه السلام هر كه به اميد پاداش آخرت در برابر دنيا شكيبايى ورزد براى رسيدن به امـرى مـهـم در برابر امرى خرد وناچيز صبورى كرده است و بالاتر از آن كسى است كه آنچه را از دنيا از دست داده است سلامتى بداند كه بدان رسيده و غنيمتى بشمارد كه به دست آورده است .
ـ امـام على عليه السلام و فريفته اى كه از دنيا به بالاترين مقصود خود رسيده چونان كسى نيست كه از آخرت به كمترين نصيب دست يافته باشد.

قرآن .
((اى قوم من ! اين زندگى دنيا كالايى بيش نيست و اين آخرت است كه سراى بقاست )).
ـ امام على عليه السلام كسى كه خانه ماندگارى خود را آباد سازد , خردمند است .
ـ دنيا تمام شدنى است , آخرت هميشگى است .
ـ آخرت جايگاه استقرار شماست , پس آنچه براى شما ماندنى است براى آخرت فراهم آوريد.
ـ بـكـوشـيـد تا از دنيا كه دوره آن كوتاه است براى آخرت كه دوره اش دراز و طولانى است , توشه برگيريد, چه دنيا جاى كار و عمل است و آخرت سراى ماندن و پاداش ديدن .
ـ هـمـانا دنيا سراى گذراست و آخرت جاى ماندن , پس , از گذرگاه خود براى ماندگاه خويش توشه برگيريد.
ـ مبادا از سراى باقى غافل مانى .
ـ پايان آخرت , هستى و بقاست .
ـ هر چيز آخرت جاودانه وماندگاراست .
ـ هر كه براى خانه ماندگارى خويش بكوشد , عملش خالص شود و ترسش (از خدا) بسيار گردد.

قرآن .
((ايـن زنـدگـانـى دنـيـا چـيـزى جز لهو و لعب نيست زندگانى واقعى سراى آخرت است , اگر مى دانستند!)).
ـ پـيـامبر خدا صلى اللّه عليه و آله وه چه شگفت است از كسى كه سراى زندگانى را باور دارد و با اين حال براى سراى فريبنده (دنيا) مى كوشد.
ـ امام سجاد عليه السلام دنيا غنودن است وآخرت بيدارى و ما در ميان آن دو خوابهايى آشفته ايم .

قرآن .
((بگو: كالاى دنيا اندك است و آخرت براى كسى كه تقواداشته باشد بهتر است )).
((بلكه زندگى دنيا را بر مى گزينند در حالى كه آخرت بهتر و ماندگارتر است )).
ـ امـام عـلـى عـلـيه السلام كسى كه آخرت خويش را در قبال دنياى خود بخرد هر دو را به دست آورده و هر كه آخرت خود را به دنيايش بفروشد هر دو را از دست داده است .
ـ پـيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خداوند متعال دنيا را به نيت آخرت مى دهد اما از دادن آخرت به نيت دنيا ابا دارد.
ـ امـام عـلـى عـلـيه السلام همه كوشش خود را براى آخرتت به كار بند تا جايگاهت درست شود و آخرت خويش را به دنيايت مفروش .
ـ آخرت هيچ جايگزينى ندارد و دنيا بهاى جان آدمى نيست .
ـ هر كه دنياى خويش را آباد سازد, آخرت خود را ويران كند و هر كه آخرت خويش را آباد سازد به آرزوهاى خود برسد.

ـ امام على عليه السلام ياد آخرت داروست ودرمان , ياد دنيا بدترين درد و بيمارى است .
ـ هر كس كه زياد به ياد آخرت باشد, گناه و نافرمانى او كم شود!.
ـ در بـاره عـمـرو بـن عـاص فـرمود: به خدا سوگند ياد مرگ مرا از شوخى و بازى باز مى دارد و فراموشى آخرت او را از گفتن حق بازمى دارد.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خداوند بزرگ كسى را كه دنيا را بشناسد و نسبت به آخرت جاهل و نادان باشد دشمن مى دارد.

ـ امام على عليه السلام با نفس خود بستيز و توان و كوشش خود را براى آخرت به كار گير.
ـ به آخرت روى آور و توان و كوشش خود را براى خدا مصروف كن .
ـ تـو بـراى آخـرت آفـريده شده اى پس براى آن كار كن براى دنيا آفريده نشده اى پس از آن روى برتاب .
ـ شـمـا بـه هـمـت گـمـاردن دربـاره چـيـزى كـه تا آخرت همراهيتان مى كند, نيازمندتريد تا به تمام چيزهايى كه دردنياملازم وهمراه شماست .
ـ پـيشرو وبلد   ((1)) بايد به افراد خود راست بگويد و خرد خويش را به كار گيرد و بايد از فرزندان آخرت باشد, زيرا از آن جا آمده وبدانجا باز مى گردد.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله براى دنياى خود چنان كار كن كه گويى جاودانه مى زيى و براى آخرتت چنان كار كن كه گويى فردا خواهى مرد.
ـ امام على عليه السلام با پيكر خويش در دنيا باش و با دل وعمل خود در آخرت .
ـ كسى كه سرگرم دنياست , چگونه مى تواند براى آخرت كار كند؟
.
ـ با وجود ميل و خواهش به دنيا, كار براى آخرت بى فايده است .
ـ كوشش و همت خود را مصروف آخرتت گردان , اصلاح مى شوى .
ـ تمام كوشش خود را براى معاد خويش به كارگير, قرارگاهت درست مى شود.

ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر آن كس كه در طول شبانه روز بزرگترين همش آخرت باشد , خـداوند بى نيازى را در دل او جاى وكارش را سامان دهد و از دنيا نرود مگر وقتى كه روزى اش را كامل دريافت كرده باشد و هر آن كس كه در طول شبانه روزبزرگترين همش دنيا باشد, خداوند (مهر) فقر و نادارى بر جبينش زند و كارش را پريشان سازد و از دنيا به چيزى بيش از قسمت خود نرسد.
ـ هر كس كه آخرت هم او باشد خداوند امور او را به سامان آورد و (مهر) توانگرى بر جبينش زند و دنـيـا على رغم ميل خود نزداو رود و هر كس كه دنيا هم او باشد خداوند امورش را از هم بپاشد و (مهر) فقر و نادارى بر جبينش زند و از دنيا جز آنچه خداوندبراى او مقدر داشته نصيبش نشود.
ـ امام على عليه السلام هر كه تمام هم خود را مصروف آخرتش كند به اين آرزو(آخرت ) برسد.

قرآن .
((آن سـراى واپـسـين را از آن كسانى مى كنيم كه در اين جهان خواهان برترى جويى و تباهكارى نيستند)).
ـ حفص بن غياث مى گويد: ابو عبداللّه (امام صادق عليه السلام ) فرمود: اى حفص ! دنيا در نظر من چـونان مردار است كه هرگاه ناچارشدم از آن مى خورم آن گاه آيه ((آن سراى آخرت )) را تلاوت فرمود و شروع به گريستن كرد و گفت : سوگند به خدا كه با اين آيه همه آرزوها بر باد رفت .
ـ امـام عـلى عليه السلام چون خلافت را به دست گرفتم , گروهى پيمان شكستند و گروهى از دين خارج شدند و دسته اى ديگر ستم پيشه كردند, گويى اين سخن خداى سبحان را نشنيدند كه ((آن سـراى آخـرت را بـراى كـسانى قرار مى دهيم كه )) آرى , سوگند به خدا كه آن را شنيدند و فهميدند, اما دنيا در چشم آنها زيبا شد و زيب و زيورهاى آن خوشايندشان گرديد.
ـ پـيـامـبر خدا صلى اللّه عليه و آله شما را به پرواى الهى سفارش مى كنم و سفارش شما را به خدا مـى كـنـم ((من به شما آشكارا هشدارمى دهم )) كه در ميان بندگان و سرزمينهاى خداوند بر او برترى نجوييد, زيرا خداوندتعالى به من و شما فرموده است : ((آن سراى آخرت را )).
ـ امام على عليه السلام درباره آيه ((آن سراى آخرت )) , فرمود : اين آيه درباره حكمرانان دادگر و فروتن و ديگر مردمان قدرتمند نازل شده است .
ـ اگر حتى بند كفش آدمى او را سرخوش كند, مشمول آيه ((آن سراى آخرت )) مى شود.
ـ اگـر انسان از اينكه بند كفش او از بند كفش دوستش بهتر است سرخوش شود, مشمول اين آيه مى شود.
ـ امـام صـادق عـلـيه السلام , در باره آيه ((علوا فى الارض ولا فسادا)) , فرمود: منظور از ((علو)) بزرگى و ارجمندى است و منظور از((فساد)) زنان .