آیه نورانی شب هفدهم ماه مبارک رمضان

این ایه به نوعی به روز معاد اشاره داره که در ان همه چیز عیان میشود در نزد خداوند متعال

فماله من قوة و لا ناصر:
برای انسان هیچ نیروئی از درون و یاوری از بیرون وجود ندارد.

نیروئی که بر زشتیهای اعمال و نیات او پرده بیفکند و یاوری که او را از عذاب الهی رهائی بخشد. این معنی در بسیاری از آیات قرآن آمده است که در آن روز نه یار و یاوری وجود دارد، نه فدیه و فدائی پذیرفته می شود، نه راه فرار و بازگشتی در برابر انسان قرار دارد.

وقتي كه ما در امور مختلف دقت مي‌كنيم درمي‌يابيم كه تفكيك ظاهر از باطن نسبت به انسان محدود، مطرح است. ولي [اين تفكيك] نسبت به خداوند متعال كه آگاه از عالم غيب و شهادت و عالم سر و خفاست، [معنا ندارد] زيرا خود فرموده است:
إن تجهر بالقول فإنّه يعلم السرّ و أخفي.
اگر سخن به آوازگويي، او نهان (سرّ) و نهان‌تر (اخفي) را مي‌داند.
و مي‌فرمايد:
و أسرّوا قولكم أو اجهروا به إنّه عليمٌ بذات الصدور
و [اگر] سخن خود را پنهان داريد، يا آشكارش نماييد، در حقيقت وي به راز دل‌ها آگاه است.
بنابراين ظاهر و باطن جزء امور نسبي هستند. اما معناي رايج «سرّ» عبارت از چيزي است كه پيچيده و در نتيجه پوشيده باشد. چنين چيزي وجود [خارجي] ندارد، زيرا تمام آن‌چه در عالم طبيعت است، ظاهر مي‌باشد يا حداكثر آن كه غالب انسان‌ها به دنبال آن نيستند؛ مانند معادني كه بيش از ميليون‌ها سال در درون زمين مخفي بود و مردم به آن توجهي نداشتند اما همين كه متوجه آن شدند و درباره‌اش به جست‌وجو و كاوش پرداختند به آن دست يافتند. اين وصف دربارة ساير امور علمي و فكري نيز وجود دارد و تنها تفاوت در رسيدن يا نرسيدن افراد [به حقيقت سرّ] است. بنابراين ممكن است مطلبي نسبت به شخص زيد كه به واقع امر آگاه نيست، سرّ باشد اما نسبت به عمرو كه نسبت به آن امر آگاهي يافته است، سرّ نباشد. هم‌چنين ممكن است مسئله‌اي براي يك شخص در يك زمان معين سر باشد اما در زمان ديگر نباشد.

نزد خداي تعالي اسراري است كه آن را براي هيچ يك از مخلوقاتش ـ در هر درجه و مرتبه‌اي كه باشند ـ آشكار نمي‌سازد. و بر اين مبناست كه گفته شده: «ربوبيت را سرّي است كه چنان‌چه آشكار شود، ربوبيت باطل مي‌گردد».

به باور پاره‏اى منظور اين است كه: خداى فرزانه در روز رستاخيز عملكرد هر انسانى را براى همگان آشكار مى‏سازد تا آنان بدانند كه او به خاطر چه عملى در خور پاداش يا كيفر گرديده است تا بر شادمانى و اندوه نيكان و ستمكاران افزوده شود. و واژه «سرائر» به معنى چيزى است كه هر انسانى از كارهاى شايسته و يا ناشايسته و يا ايمان و كفر در دل نهان مى‏دارد.

اين سوره مباركه با سوگندهايى انديشاننده آغاز مى‏گردد تا به همه انسان‏ها توّجه دهد كه هان اى مردم! همه انديشه‏ها و گفتار و عملكرد زشت و زيبا و عادلانه و ظالمانه شما ثبت و ضبط مى‏گردد و بر هر كدام شما فرشته‏اى نگهبان گمارده شده است؛ بنابراين مسئولانه بگوييد و بنويسيد و برنامه بريزيد و مسئولانه عمل كنيد كه سخت بازخواست خواهيد شد

در منظر عارف،در جهان خلقت،یعنی کتاب تکوینی حق ‏تعالی،اسراری نهفته که با کوشش و تهذیب می‏توان از ظواهر آن که«عالم شهادت»است به کنه و بطن آن که«عالم غیب»است راه‏ یافت.خداوند در قرآن کریم می‏گوید:
«یعلمون ظاهرا من الحیوة الدّنیا و هم عن الآخرة هم‏ غافلون»
معنای این آیه آن است که آخرت در بطن دنیاست و شرط پی بردن به آن،گذر از ظواهر دنیا براساس نظر عارفان،همه موجودات در جهان هستی و عوالم مختلف،صورتی‏ دارند و معنایی

ماه هیچ وقت پشت ابر نمیمونه شاید یه جورایی مصداق این ایه باشه خدا میخواد به بنده اش بگه من تو رو افریدم و در مسیر زندگی با تو بودم تا پیری و مرگ و در تمام این دوران ناظر بر اعمال بنده اش حالا که تدبیر بنده و کل جهان هستی در دست خداست چرا انسان کار اشتباه انجام میده و چرا در پی جبرانش نیست

قرآن در راه تربيت و آفرينش مسؤليت در زندگى انسان، به او توجه مى‏دهد كه روز رستاخيز روز آشكار شدن درون‏ها و باطن‏ها، زشتى‏ها و زيبايى‏ها، رازهاى زندگى و اسرار نهفته در دل‏ها و جان‏ها، و روز فاش و برملا شدن شقاوت‏ها و جنايت‏هاى هولناكى است كه در دخمه‏ها و دهليزهاى مرگ و شكنجه و زندان‏هاى نشاندار و بى نام نشان به دست جلادان مسخ شده استبداد و اختناق بر آزادى خواهان و ستم‏ستيزان روزگاران مى‏رود و سانسور مى‏شود.آرى، روز رستاخيز، روز آشكار شدن زيبايى‏هاى زشت‏نمايش داده‏شده و زشتى‏هاى بزك شده وزيبا جلوه داده شده است.

اصل ظاهر و باطن در تفسیر عرفانی یک مبنای مهم و اساسی به شمار می‏رود.جهان، انسان و قرآن از نظر متضمن بودن بر جنبه‏ های ظاهری و باطنی از نوعی همانندی‏ برخوردارند.در نگاه عارفان این جهان ظاهری دارد و باطنی(صورتی در زیر دارد آنچه در بالاستی).انسان نیز از این قاعده مستثنا نیست و از این نظر،عارفان به حواس ظاهری و باطنی‏ برای انسان قائلند.در چشم‏ انداز عرفان،نقش معرفت باطنی یا همان معرفت قلبی و شهودی در مقابل معرفت و علم ظاهری جایگاه بس مهمی را به خود اختصاص می‏دهد.

من که خیلی از این ایه میترسم 

میشه گفت این ایه یه هشدار 

یه هشدار بسیار جدی