خواص گیاهان دارویی
بسیاری از مردم به علل مختلف دچار فتق می شوند. فتق در اندام های مختلف دیده می شود به عنوان مثال در روده یا معده که در پی آن بخشی از بافت بیرون می آید. در برخی موارد، خطر محدود شدن خون رسانی وجود دارد، زیرا آن قسمت درگیر بدن می تواند روی ر گ های خون فشار وارد کند.
با قطع شدن جریان خون، فرد به مراقبت پزشکی نیاز پیدا می کند. شایع ترین علت فتق، اضافه وزن، بیماری ریوی و سرفه های مداوم است. گیاهان مفیدی برای درمان انواع فتق وجود دارد که به آن اشاره شده است.
شیرین بیان: این گیاه درمان دیواره معده و مری بر اثر فتق را تسریع می کند. یک قاشق مرباخوری پودر شیرین بیان حل شده در نصف پیمانه شیر را هفته ای یک بار مصرف کنید.
ریشه زنجبیل: یک پیمانه چای ریشه زنجبیل را ناشتا میل کنید تا درد تسکین پیدا کند. اما توجه داشته باشید مصرف زیاد این چای می تواند ناراحتی معده ایجاد کند.
بابونه: به طور منظم چای بابونه مصرف کنید.
گیاهان زیادی برای درمان سرماخوردگی وجود دارد که به صورت جوشانده یا روغن طبیعی از آن استفاده می شود. در این مطلب به چند نوع از این گیاهان اشاره می کنیم.
نعناع: جوشانده این گیاه تازه کننده دهان و رفع کننده احتقان مجرای تنفسی است. ناراحتی معده را برطرف می کند. دارای خواص ضدآنفلوآنزا و ضدباکتریایی است. برای کودکان زیر ۱۲ سال توصیه نمی شود.
آویشن: دارای خاصیت ضدسرفه و ضدآنفلوآنزاست.
دارچین: مالیدن آن به پیشانی گرفتگی سینوس ها را کاهش می دهد.
زردچوبه: خاصیت ضدعفونی و ضدباکتریایی دارد و با افزودن کمی از آن به شیر ولرم حاوی عسل، سرفه را التیام می بخشد.
پیاز: یک عدد پیاز له شده را به همراه یک قاشق مرباخوری آب لیمو به یک لیوان آب اضافه کنید و بگذارید بجوشد. یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی به آن اضافه کنید و بگذارید خنک شود. مایع به دست آمده را روزی ۴بار مصرف کنید تا علایم سرماخوردگی رفع شود.
زنجبیل: به عنوان کاهش دهنده خلط و رفع کننده احتقان ریه و سینوزیت عمل می کند.
لیموترش: جوشانده ولرم آن، سرشار از ویتامین C است و در رفع احتقان موثر است.
ارس: هنگام سرماخوردگی، سیستم ایمنی بدن ضعیف می شود و مقابله کردن با آن یا عفونت ها سخت تر می شود. استنشاق بخور روغن این گیاه روند سوخت و ساز بدن را تسریع و به سیستم دفاعی نیز کمک می کند تا زودتر ویروس را از بین ببرد.
میخک: بخور آن، بلافاصله راه تنفسی را باز و نفس کشیدن را آسان تر می کند.
هنری ژوایو توصیه می کند هر روز صبح چای آویشن را با عسل آویشن میل کنید زیرا برای سوء هاضمه و معده مفید است.
به گزارش فارس، آویشن یک گیاه شگفت انگیز با خواص دارویی اثبات شده که در زمین های خشک رشد می کند. رومی ها برای تصفیه هوا از آویشن استفاده می کردند و قبل از حمام کردن مقداری آویشن در حمام می گذاشتند تا معطر شود.
دکتر هنری ژوایو توصیه می کند هر روز صبح چای آویشن با عسل آویشن میل کنید زیرا برای سوء هاضمه و معده مفید است. او می گوید حتی بوی آویشن درمان گر است. این دارو حس بویایی از دست رفته را بر می گرداند و برای تقویت حافظه و بیماری های عصبی و پارکینسون و آلزایمر مفید است. وی می گوید بوئیدن آویشن جلوگیری از سرماخوردگی می کند و خنثی کننده آنژین است.
او می گوید: هر روز از اسانس آویشن برای نفس کشیدن استفاده کنید زیرا معطر است و جلوگیری از بیماری می کند. این گیاه کوچک بیماری هایی مانند جذام، فلج و عفونت مفید و سکسکه و گزش جانوران سمی را درمان می کند. ویتامین های کا، کلسیم، آهن منگنز و روی دارد و ویتامین آ که برای بینایی و چشم و ویتامین ای آن برای بارداری مفید است.
آویشن در درمان موارد زیر نیز موثر است:
گلو درد چرکی، بوی بد دهان، عفونت گوش، برونشیت، دفع انگل، دندان درد، شبکوری، ناراحتی کبدی، چاقی، ورم کلیه، تصفیه کننده خون، اختلال های مغزی، آسم، درد سیاتیک، آرتروز و واریس موثر است.
استحمام با آب جوشیده آویشن در تسکین درد رماتیسم شفا بخش بوده و در رفع لاغری موضعی نیز موثر می باشد. از جوشانده غلیظ آویشن در تقویت پیاز مو استفاده می شود از دمکرده آن مخلوط با عسل در صبحانه به چای استفاده کنید.
برای بی خوابی مفید است و در درمان اسهال موثر است و برای جلوگیری از ریزش مو 20 گرم آویشن را در یک لیتر آب جوشانده ریخته و هرچند روز یک بار به سر بمالید.
زنجبیل از جمله گیاهان دارویی است که استفاده از آن برای مصارف پزشکی و درمانی به بیش از 2000 سال پیش در چین بازمیگردد.
به گزارش ایسنا، از جمله خواص دارویی این گیاه مفید میتوان به درمان حالت تهوع، کمک به درمان مشکلات گوارشی و رفع اسهال اشاره کرد. زنجبیل مصارف دارویی فراوانی دارد.
نتایج یک مطالعه که در سال 2009 میلادی انجام گرفت، نشان داد که مصرف مکملهای زنجبیل در کنار داروهای ضداستفراغ علائم حالت تهوع را در بیمارانی که شیمیدرمانی میشوند تا 40 درصد کاهش میدهد.
از دیگر کاربردهای دارویی این گیاه تاثیر آن در تسکین کمردرد و بهبود گردش خون است. همچنین طبق بررسیهای انجام شده تسکین دردهای عضلانی، برطرف کردن التهاب، درمان دردهای قاعدگی و میگرن و از بین بردن سلولهای سرطانی روده و تخمدان با مصرف این گیاه امکانپذیر است.
همچنین به زنانی که در سه ماه نخست بارداری هنگام صبح حالت تهوع دارند مصر نوشیدنی حاوی زنجبیل توصیه میشود.
علاوه بر این طبق بررسیهای انجام شده مصرف زنجبیل در کاهش سطح پروتئین ادرار و میزان آب دریافتی بدن موثر است. همچنین مصرف این گیاه از سیستم اعصاب افراد دیابتی حفاظت کرده و سطح چربی خون را پایین میآورد.
پزشکان همچنین به مقایسه دو گروه که به عارضه التهاب مفصل زانو مبتلا بودند پرداخته و به گروهی از آنان زنجبیل و به گروه دیگر دارونما دادند که مشخص شد مصرف زنجبیل در کاهش درد ناشی از التهاب مفصل زانو به مراتب موثرتر است.
پزشکان چینی در عین حال از زنجبیل برای درمان علائم سرماخوردگی و آنفلوآنزا استفاده میکنند.
از هزاران سال پیش تا کنون، در آسیا و اروپا، از گیاه سنبل الطیب به عنوان دارویی آرامش بخش استفاده می شود.
تعداد زیادی از افراد در اقصی نقاط جهان از این گیاه برای درمان دلشوره و بی خوابی استفاده می کنند.
دلیل مصرف سنبل الطیب
نتایج بررسی های دانشمندان نشان داده، با مصرف سنبل الطیب می توان به درمان بی خوابی کمک کرد. به نظر می رسد، کیفیت خواب افرادی که دم کرده این گیاه را می نوشند افزایش می یابد.
میزان مصرف سنبل الطیب
دوز استانداری برای مصرف سنبل الطیب وجود ندارد. برای درمان بی خوابی، دو ساعت پیش از این که به تخت خواب بروید، 400 تا 900 میلی گرم سنبل طیب را دم کرده و بنوشید.
گیاه سنبل الطیب در مواد غذایی وجود دارد؟
غذایی با این گیاه تهیه نمی شود. با این وجود، برخی از تولید کنندگان مواد غذایی از این گیاه در محصولات شان استفاده می کنند.
خطرات مصرف سنبل الطیب
عوارض جانبی
مصرف گیاه سنبل الطیب عوارض جانبی ندارد. با این وجود، برخی از افراد پس از مصرف این گیاه خواب آلوده و خمار می شوند و از سردرد، افزایش ضربان قلب، ناراحتی معده و ... شکایت می کنند.
واکنش ها
پیش از مصرف مکمل این گیاه به همراه داروهای دیگر باید با پزشک مشورت کنید. مصرف مکمل سنبل الطیب همراه داروهای ضد افسردگی، آرام بخش، ضد تشنج و ... خطرناک است.
خطرات
افرادی که رانندگی می کنند نباید دم کرده و مکمل این گیاه را بنوشند یا مصرف کنند. مصرف بیش از اندازه مکمل این گیاه سبب بی خوابی می شود. افراد مبتلا به نارسایی کبد باید از مصرف این گیاه دارویی اجتناب کنند. پزشکان توصیه می کنند، کودکان، زنان باردار و شیرده باید از مصرف سنبل الطیب بپرهیزند.
بابونه به عنوان دارویی گیاهی از هزاران سال پیش تا کنون برای تسکین اضطراب و دردهای معده تجویز می شود. گیاه بابونه در ایالات متحده آمریکا به عنوان چای گیاهی شناخته می شود.
در کتب طب سنتی کشورهای مختلف - به خصوص چین - از گیاه بابونه به عنوان داروی درمان اضطراب و ناراحتی معده نام برده شده است.
نتایج برخی بررسی ها نشان می دهد، ترکیب گل بابونه با گیاهان دیگر خواص درمانی بی نظیری دارد و می تواند ناراحتی معده، سوزش سر دل، تهوع و استفراغ را تسکین دهد.
همچنین، شست و شوی دهان با عصاره گل بابونه می تواند زخم های ناشی از درمان سرطان را کاهش دهد.
برخی از پزشکان معتقدند با مصرف گل بابونه می توان علایم و نشانه های اسهال، بواسیر اضطراب و بی خوابی را از میان برد.
افرادی که پوست حساسی دارند باید از تماس گل و عصاره بابونه با پوست شان جلوگیری کنند. تماس مشتقات بابونه با پوست می تواند سبب خارش و بروز جوش های ریز روی پوست شود.
میزان مصرف بابونه
دوز مشخصی برای مصرف بابونه وجود ندارد. دانشمندان معتقدند، هر یک از افراد می توانند روزانه بین 400 تا هزار و ششصد میلی گرم - یک فنجان - بابونه مصرف کنند.
رایج ترین شکل مصرف بابونه به صورت چای است. برخی از افراد روزانه بین یک تا چهار فنجان چای بابونه می نوشند.
مواد غذایی حاوی بابونه
گل بابونه را به عنوان چای دم کرده و می نوشند. برخی از افراد از گل این گیاه برای معطر و مزه دار کردن غذا استفاده می کنند.
عوارض جانبی
بسیاری از کارشناسان معتقدند مصرف بابونه عوارضی جانبی ندارد. اما یافته های برخی دانشمندان نشان داده، مصرف دوزهای بالای این گیاه دارویی سبب خواب آلودگی و استفراغ می شود. افرادی که به حساسیت مبتلا هستند باید از مصرف گل بابونه، کرفس، گل جعفری، گل داوودی اجتناب کنند.
خطرات
بابونه حاوی مقادیر اندکی ماده شیمیایی کومارین است که سبب رقیق شدن خون می شود. پیش از مصرف این گیاه با پزشک مشورت کنید.
واکنش ها
اگر آسپرین، داروی رقیق کننده خون، ایپوبروفن و ... مصرف می کنید باید از گیاه بابونه و مشتقات اش فاصله بگیرید. مصرف ترکیب بابونه با سیر، سنبل الطیب و ... حساسیت زا است.
صمغ کندر از درخت همیشه سبز به دست می آید که دارای پوست درخت کاغذ مانند است. در فصل بهار، خوشه های بزرگ با قطرات ریز سفید رنگ و دانه های قرمز پر رنگ روی آن ظاهر می شود.
از این رزین معطر برای تهیه عود و عطر استفاده می شود. رزین، کاربردهای دارویی نیز دارد که به شرح ذیل است.
خلط آور است و عفونت برونشیت را از بین می برد.
اثر مسکن دارد و برای تسکین درد قاعدگی مفید است. علاوه بر آن برای درمان عفونت ادراری مفید است.
از آن به عنوان داروی جوان سازی استفاده می شود.
استفاده های موضعی:
استفاده موضعی از آن، ناراحتی آرتریت را تسکین می دهد.
شست و شوی واژن با دم کرده این گیاه عفونت را از بین می برد.
استنشاق بخار آن خلط آور است و عفونت های برونشیت را از بین می برد.
به عنوان دهان شویه، درمان کننده بیماری های لثه و گلو است.
در تهیه انواع کرم و لوسیون های ضد چین و چروک از آن استفاده می شود.