ردیف 10و 11

 آیا ( پیروان فرمان شیطان ، پس از این همه نشانه ها و برنامه های روشن ) انتظار دارند که خداوند و فرشتگان ، در سایه هایی از ابرها به سوی آنان بیایند ( و دلایل تازه ای در اختیارشان بگذارند؟! با اینکه چنین چیزی محال است! ) و همه چیز انجام شده ، و همه کارها به سوی خدا بازمی گردد.

رديف 194 كد 1
فضیلت و خواص سوره بروج

هر کس سوره بروج را در نمازهای واجب خود بخواند در محشر و موقف هایی که در پیش خواهد داشت همراه با پیامبران و رسولان و صالحان خواهد بود زیرا سوره بروج سوره پیامبران است.

" بروج " هشتاد و پنجمین سوره قرآن کریم است که مکی  و 22 آیه دارد.

 محتوای سوره :

با توجه به فضاى نزول و محتواى سوره به نظر مى‌رسد هدف اصلى سوره آرامش دادن به پیامبر(صلى الله علیه وآله) و تقویت روحیه مؤمنان و تشویقِ آنان به پایدارى در برابر شکنجه‌هاى مشرکان بوده است. این سوره براى توجه دادن انسانها به عظمت پروردگار و زمینه‌سازى براى مطالب بعدى با سوگند به آسمان داراى ستارگان، روز قیامت و شاهد و مشهود (گواه‌و گواهى شده) آغاز مى‌شود. سپس براى تسلّى دادن به پیامبر(صلى الله علیه وآله)و یارانش که به سبب ایمان‌به خداوند، به دست مشرکان به شدت شکنجه مى‌شدند، داستان اصحاب اُخدود را بیان مى‌کند. بر پایه یک نظر (روایت) اصحاب اخدود گروهى از یهودیان بودند که مسیحیان مؤمن را فقط به سبب ایمانشان به خداوند در گودال هایى از آتش مى‌سوزاندند تا از ایمانشان دست بردارند.

 رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است: قرائت سوره بروج انسان را از ترساننده ها و سختی ها نجات می بخشد

فضیلت سوره :
در فضیلت این سوره از رسول خدا صلی الله علیه و آله  وسلم روایت شده است: هر کس سوره بروج را قرائت کند ده برابر روزهای جمعه و روزهای عرفه ای که او درک کرده است به او پاداش داده می شود.

امام صادق علیه السلام نیز در این باره فرمودند: هر کس سوره بروج را در نمازهای واجب خود بخواند در محشر و موقف هایی که در پیش خواهد داشت همراه با پیامبران و رسولان و صالحان خواهد بود زیرا سوره بروج سوره پیامبران است. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر قرائت این سوره در نمازهای مختلف روزانه سفارش می فرمودند.

آثار و برکات سوره :

1) برطرف کننده ترس و سختی از انسان

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است: قرائت سوره بروج انسان را از ترساننده ها و سختی ها نجات می بخشد.

2) به راحتی کودک را از شیر جدا کنید

امام صادق علیه السلام در این باره فرمودند: اگر بخواهند کودکی را از شیر جدا کنند و شیر را از او بگیرند این سوره را بر او بخوانند. این دو ره برای او آسان خواهد شد و هر کس هنگام خواب این سوره را بخواند تا صبح در امان خدا خواهد بود.

3) برای رفع مسمومیت

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس سوره بروج را بر آب بخواند و به کسی که سم خورده است بنوشاند سم به او آسیبی نمی رساند.

ردیف 12 و 13

فضیلت و خواص سوره بقره

در ابتدا لازم است که اين حقيقت مهم را بيان کنيم ، که ثواب ها و فضيلت ها و پاداش هاى مهمى که براى تلاوت قرآن يا سوره ها و آيات خاصى نقل شده هرگز مفهومش اين نيست که انسان آنها را به صورت اوراد بخواند و تنها به گردش زبان قناعت کند.

شماره سوره :2 

انسان ها گل سر سبد آفرینش خداوند می باشند و آنقدر ارزش و احترام دارند که حتی پیامبران هم با آن ها با احترام برخورد می کردند،در این جا ممکن است سوالی مطرح شود که راه های حفظ احترام دیگران چیست؟
راهکارهای حفظ احترام دیگران:
1:دیگران را مسخره نکنیم:سرچشمه مسخره کردن همان حس خود برتربینى و کبر و غرور است که عامل بسیارى از جنگ هاى خونین در طول تاریخ بوده است.
خود برتربینى بیشتر از ارزش هاى ظاهرى و مادى سرچشمه مى‏ گیرد،مثلا فلان کس خود را از دیگرى ثروتمندتر،زیباتر،یا از قبیله ‏اى سرشناس تر مى‏ شُمرد،و احیانا این پندار که از نظر علم و عبادت و معنویات از فلان جمعیت برتر است،او را وادار به مسخره کردن دیگران مى‏ کند،در حالى که معیار ارزش در پیشگاه خداوند تقوا است،و این بستگى به پاکى قلب و نیت و تواضع و اخلاق و ادب دارد.
هیچ کس نمى‏تواند بگوید:من در پیشگاه خدا از فلان کس برترم،و به همین دلیل تحقیر دیگران و خود را برتر شمردن یکى از بدترین کارها،و زشترین عیوب اخلاقى است و خداوند دوست ندارد به وسیله مسخره کردن به بندگانش بی احترامی بشود و لذا مومنان را این گونه مورد خطاب قرار داده است:
اى کسانى که ایمان آورده ‏اید!نباید گروهى از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند،شاید آن ها از این ها بهتر باشند و نه زنانى زنان دیگر را،شاید آنان بهتر از اینان باشند«1»
2:با اسم های بد دیگران را خطاب نکنیم:بسیارى از افراد بى بند و بار در گذشته و حال اصرار داشته و دارند که بر دیگران القاب زشتى بگذارند،و از این طریق آن ها را تحقیر کنند،و شخصیت شان را بکوبند،و یا احیانا از آنان انتقام گیرند،و یا اگر کسى در سابق کار بدى داشته سپس توبه کرده و کاملا پاک شده باز هم لقبى که بازگو کننده وضع سابق باشد بر او بگذارند.
خداوند صریحا از این عمل زشت نهى مى‏ کند،و می فرماید
 با القاب زشت و ناپسند یکدیگر را یاد نکنید،بسیار بد است که بر کسى پس از ایمان نام کفرآمیز بگذارید و آن ها که توبه نکنند،ظالم و ستمگرند!«2»
این روزها بازار تبلیغات کاندیدا ها بسیار گرم است،هم این بزرگوران و هم طرفدارنشان باید مواظب باشند که خدایی نکرده رقیب خود را مسخره نکنند و یا سعی نکنند با القاب زشت او را سرکوب نمایند..

د
منابع:
1 و 2 :یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسى‏ أَنْ یَکُونُوا خَیْراً مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسى‏ أَنْ یَکُنَّ خَیْراً مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإیمانِ وَ مَنْ لَمْ یَتُبْ فَأُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُون«سوره حجرات آیه 11»

والاترین صفات انسانی، برترین عبادت، خوی نیکان، نهایت نیکوکاری، ایثار می باشد همان گونه که در روایت بسیار زیبا و شگفت این گونه نقل شده است که:
حضرت موسی علیه السلام عرض کرد:پروردگارا بعضی از درجات حضرت محمد صل الله علیه و آله و امتش را به من بنما.
خداوند فرمود:ای موسی توان دیدن آن را نداری.اما یکی از مقامات بزرگ او را که به سبب آن او را برتو و تمام آفریدگانم برتری داده ام به تو می نمایانم. راوی گفت:خداوند باطن آسمان ها را بر او گشود. پس به مقامی از مقامات آن حضرت نگریست که نزدیک بود از انوار آن و نزدیکی اش به خدا جان بدهد. پس عرض کرد: پروردگارا به چه چیز او را به این بزرگواری رساندی؟ فرمود: به اخلاقی که آن را درمیان آفریدگانم به آن حضرت اختصاص دادم و آن اخلاق ایثار است، ای موسی هیچ یک از آفریدگانم نزد من نیاید که زمانی از عمرش ایثار کرده باشد، مگر این که شرم دارم اعمال او را محاسبه کنم و در هر جای بهشتم که بخواهد او را جای دهم.
ارزش ایثار و از خود گذشتگی آن قدر زیبا و لذت بخش می باشد که امیر المومنین و فاطمه زهرا و فرزندان بززرگوارشان حاضر می شود سه روز افطار خود را به فقیر و مسکین و اسیر بدهند و آن بزرگوران این ایثار و از خود گذشتگی را در حالی انجام می دهند که این غذا تنها غذای موجود در خانه شان بوده است و قرآن در شان این بزرگواران می فرماید:
و غذاى خود را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» مى ‏دهند
و مى‏ گویند:ما شما را بخاطر خدا اطعام مى‏ کنیم، و هیچ پاداش و سپاسى از شما نمى‏ خواهیم«1»
اگر انسان بتواند از بهترین اموالش که خودش به آن نیاز دارد به دیگران نیز بدهد این عمل است که او را به بالاترین درجه ایمان و انسانیت می رساند همان گونه که از وجود نازنین مولا و ارباب همه خوبان حضرت علی علیه السلام این گونه گونه نقل شده است که حضرت فرمودند:
ایثار و از خود گذشتگی بالاترین درجه ایمان است
          
منابع:
1:وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً انسان آیه 8 و 9»
 

ردیف 146

1- تفسیر خلاصه و کلی از مفاهیم آیات انتخابی

بیان کلی آیات 71 تا 83 سوره یس

اين آيات خلاصه اى از معانى سابق است كه در سياقى ديگر بيان شده اند و در ضمن كفار را به عذاب تهديد نموده و به اين نكته نيز اشاره مى كند كه پيامبر اسلام (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) فرستاده خداست و كتاب او ذكر و قرآن است ، نه او شاعر است، و نه كتابش ‍ شعر. و در آخر به خلقت چارپايان اشاره نموده، و با آن بر مسأله توحيد و معاد احتجاج مى كند.

در اين سوره بر مسأله توحيد احتجاج شده، و مشركين مخالف توحيد را تهديد نموده و مؤمنين خالص را بشارت مى دهد و سرانجام كار هر يك از دو طايفه را بيان مى كند. سپس نام عده اى از بندگان مؤمن خود را كه بر آنان منت نهاده و وعده داده كه بر دشمنانشان غالب و پيروز كند، ذكر مى كند و در خاتمه سوره بيانى ايراد مى فرمايد كه به منزله خلاصه گيرى از غرض سوره است، يعنى تنزيه خدا. و سلام بر بندگان مرسل و حمد خداى تعالى در برابر رفتار نيكى كه با ايشان كرده. و اين سوره به شهادت سياقش در مكه نازل شده.

و الصافات صفا فالزاجرات زجرا فالتاليات ذكرا

کلمه صافّات - به طورى كه گفته شده - جمع صافه است و صافه نيز جمع صاف - با تشديد - است، و مراد از اين كلمه جماعتى است كه: افراد آن در صفى منظم قرار داشته باشند. و كلمه زاجرات از زجر است كه به معناى آن است كه: كسى را با تهديد به مذمت و يا كتك، از كارى و يا راهى منصرف كنى. و كلمه تاليات از ماده تلاوت است كه به معناى خواندن است.

ردیف 196

1- تفسیر خلاصه و کلی از مفاهیم آیات انتخابی

در اين سوره تعلق به دنيا بدان جهت كه طغيان و كفران به دنبال دارد، مذمت شده، و اهل دنيا را به شديدترين عذاب دنيا و آخرت تهديد نموده، روشن مى سازد كه انسان به خاطر كوتاه فكريش خيال مى كند اگر خدا به او نعمتى داده به خاطر آن است كه نزد خدا كرامت و احترامى دارد، و آنكه مبتلا به فقر و فقدان است ، به خاطر اين است كه در درگاه خدا خوار و بى مقدار است، ولى به خاطر پندار غلطش هر فساد و طغيانى را مرتكب مى شود، و آن پندار غلط را روپوش و رفوى خطاهاى خود مى كند، و دومى هم به خاطر آن پندار غلطش كفر مى گويد (و به هر ذلتى تن مى دهد ) و حال آنكه امر بر او مشتبه شده، بلكه اگر قدرت و ثروت دارد و اگر مبتلا به فقر و تنگى معاش است، همه به منظور امتحان الهى است، تا روشن كند چه چيز از دنيايش براى آخرتش از پيش مى فرستد.

اين سوره بيانگر اين حقيقت است كه خلقت انسان بر اساس رنج و مشقت است، هيچ شانى از شوون حيات را نخواهى ديد كه توام با تلخى ها و رنج ها و خستگى ها نباشد، از آن روزى كه در شكم مادر روح به كالبدش دميده شد، تا روزى كه از اين دنيا رخت بر مى بندد هيچ راحتى و آسايشى كه خالى از تعب و مشقت باشد نمى بيند، و هيچ سعادتى را خالص از شقاوت نمى يابد، تنها خانه آخرت است كه راحتى اش آميخته با تعب نيست.

حاصل مضمون اين سوره اين است كه : انسان - كه با الهام خدايى تقوا را از فجور و كار نيك را از كار زشت تميز مى دهد -،اگر بخواهد رستگار شود بايد باطن خود را تزكيه كند، و آن را با پرورشى صالح بپروراند و رشد دهد، با تقوا بيارايد، و از زشتى ها پاك كند، و گر نه از سعادت و رستگارى محروم مى ماند، هر قدر بيشتر آلوده اش كند، و كمتر بيارايد محروميتش بيشتر مى شود، و آنگاه به عنوان شاهد داستان ثمود را ذكر مى كند كه به جرم اينكه پيامبرشان حضرت صالح را تكذيب كرده ، ناقه اى را كه مأمور به حمايت از آن بودند بكشتند، به عذاب استيصال و انقراض مبتلا شدند، و با نقل اين داستان به اهل مكه تعريض و توبيخ مى كند، و سوره مورد بحث به شهادت زمينه اى كه دارد در مكه نازل شده.

غرض اين سوره تهديد و انذار است، و اين هدف را از اين راه دنبال مى كند كه به انسانها بفهماند مساعى و تلاشهايشان يك جور نيست، بعضى از مردمند كه انفاق مى كنند، و از خدا پروا دارند، و وعده حسناى خدا را تصديق مى كنند، و خداى تعالى هم در مقابل، حياتى جاودانه و سراسر سعادت در اختيارشان مى گذارد، و بعضى ديگرند كه بخل مى ورزند، و به خيال خود مى خواهند بى نياز شوند، و وعده حسناى خدايى را تكذيب مى كنند، و خداى تعالى هم آنان را به سوى عاقبت شر راه مى برد، و در اين سوره اهتمام و عنايت خاصى به مسأله انفاق مالى شده است، و اين سوره از نظر زمينه آياتش هم مى تواند مكى باشد، و هم مدنى.

تبصره2) تعداد دفعات شرکت در طرح(تعداد دفعات ارسال پست مذکور) محدودیتی ندارد اما ارسال پست بصورت متوالی(پشت سر هم)توسط یک کاربر،حداکثر به تعداد 2 مرتبه مجاز می باشد و کاربر جاری برای شرکت مجدد، باید تا زمان ارسال پست توسط یک کاربر دیگر یا گذشت مدت زمان یک ساعت صیر نماید.

ببخشید قانون مسابقه این بود که دوتا بیشتر پشت هم زده نشود یادم رفته بود

 لطفا 16، 17، 35، 195، 196، 197

ردیف 109، 110 ، 111  سوره مبارک حج

بسم الله الرحمن الرحيم

محتواى سوره حج

اين سوره كه به خاطر بخشى از آياتش كه پيرامون حج سخن مى‏گويد به نام سوره حج ناميده شده است از سوره‏هائى است كه در ميان مفسران و نويسندگان تاريخ قرآن در مكى يا مدنى بودنش گفتگو است ، جمعى آن را - جز چند آيه - مكى مى‏دانند ، در حالى كه جمع ديگرى معتقدند همه آن - جز چند آيه - در مدينه نازل شده است ، بعضى نيز آن را تركيبى از آيات مكى و مدنى مى‏دانند .

اما با توجه به برداشتى كه از سوره‏هاى مكى و مدنى و به تعبير ديگر جو مدينه و مكه و نيازمنديهاى مسلمانان و چگونگى تعليمات پيامبر (صلى‏ الله‏ عليه‏ وآله‏ وسلّم‏) نسبت به آنها در اين دو منطقه داريم آيات اين سوره از جهاتى شبيه سوره‏هاى مدنى است ، چرا كه دستور حج آنهم با ذكر قسمتى از جزئيات آن ، و همچنين دستور جهاد ، تناسب با وضع مسلمانان در مدينه دارد ، هر چند تاكيد آيات اين سوره روى مساله مبدء و معاد بى تناسب به سوره‏هاى مكى نيست .

نويسنده تاريخ القرآن بر اساس تاريخ فهرست ابن نديم و نظم الدرر مى‏گويد : سوره حج مگر چند آيه در مدينه نازل شده ، آن چند آيه نيز در ميان مكه و مدينه نازل گرديده است ، وى اضافه مى‏كند اين سوره صدوششمين سوره‏اى است كه بر پيامبر (صلى‏ الله ‏عليه ‏وآله ‏وسلّم‏) نازل شده و بر حسب ترتيب ، بعد از سوره نور و قبل از سوره منافقين است.

تفسير نمونه ج : 14ص :4

به هر حال در مجموع ، مدنى بودن سوره قوى‏تر به نظر مى‏رسد.

از نظر محتوا مطالب اين سوره را به چند بخش مى‏توان تقسيم كرد:

1 -آيات فراوانى كه در زمينه معاد و دلائل منطقى آن ، و انذار مردم غافل از صحنه‏ هاى قيامت ، و مانند آن است كه از آغاز اين سوره شروع مى‏شود و بخش مهمى از آن را در بر مى‏گيرد.

2 -بخش قابل ملاحظه‏ اى نيز از مبارزه با شرك و مشركان ، سخن مى‏گويد و با توجه دادن به آيات پروردگار در عالم هستى انسانها را متوجه عظمت آفريدگار مى‏سازد.

3 -بخشى از اين سوره نيز مردم را به بررسى سرنوشت عبرت‏ انگيز گذشتگان و عذابهاى دردناك الهى كه بر آنها نازل شد دعوت كرده ، از جمله سرنوشت قوم نوح و عاد و ثمود ، و قوم ابراهيم و لوط ، و قوم شعيب و موسى را يادآور مى‏شود .

4 -بخش ديگرى از آن پيرامون مساله حج و سابقه تاريخى آن از زمان ابراهيم (عليه‏السلام‏) و سپس مساله قربانى و طواف و مانند آن است.

5 -بخشى از آن هم پيرامون مبارزه در برابر ظالمان و پيكار با دشمنان مهاجم ، است.

6 -و سرانجام قسمتى از آن پند و اندرزهائى است در زمينه‏هاى مختلف زندگى و تشويق به نماز و زكات و امربه معروف و نهى از منكر و توكل و توجه به خداوند.

فضيلت تلاوت سوره حج

در حديثى از پيامبر گرامى اسلام (صلى‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم‏) مى‏خوانيم : من قرء سورة الحج اعطى من الاجر كحجة حجها ، و عمرة اعتمرها ، بعدد من حج و اعتمر فيما مضى و فيما بقى ! : هر كس سوره حج را بخواند پاداش حج و عمره را خدا به او

تفسير نمونه ج : 14ص :5

مى‏دهد به تعداد تمام كسانى كه در گذشته و آينده حج عمره بجا آورده يا خواهند آورد!.

بدون شك اين ثواب و فضيلت عظيم تنها براى تلاوت لفظى نيست ، تلاوتى است انديشه‏ ساز ، و انديشه ‏اى است عمل ‏پرور .

در حقيقت كسى كه اين سوره و محتواى آن را از مبدء و معاد گرفته ، تا دستورات عبادى و اخلاقى ، و مسائل مربوط به جهاد و مبارزه با ستمگران ، در اعماق جان خود قرار دهد و برنامه عملى خود سازد ، پيوندى با تمام مؤمنان گذشته و آينده از نظر معنوى و روحانى پيدا مى‏كند ، پيوندى كه او را در اعمال آنها شريك ، و آنها را نيز در اعمال او شريك و سهيم مى‏سازد ، بى آنكه از پاداش آنان چيزى كاسته شود و حلقه اتصالى خواهد بود بين همه افراد با ايمان در تمام قرون و اعصار.

و با اين اوصاف و شرايط ثواب و پاداشى كه در حديث فوق آمده عجيب به نظر نمى‏رسد .

سلام دوستان : 

من از شماره ی 14، 15 و 18 تا  25 رو می خوام بخونم.وقتی خوندم میام دربارش توضیح هم می دم.

شماره ی 14 قرائت شد.

ثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (٢٦١)

261. the parable of those who spend their substance In the way of Allah is that of a grain of corn: it groweth seven ears, and Each ear hath a hundred grains. Allah giveth manifold increase to whom He pleaseth: and Allah careth for all and He knoweth all things.

261- مثل كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى كنند، همانند بذرى است كه هفت خوشه بروياند و در هر خوشه يكصد دانه باشد و خداوند آنرا براى هر كس بخواهد (و شايستگى داشته باشد،) دو يا چند برابر مى كند و خدا (از نظر قدرت و رحمت ) وسيع و (به همه چيز) داناست .

261. ceux qui dépensent leur biens dans le sentier d'Allah ressemblent à un grain d'où naissent sept épis, à cent grains l'épi. car Allah multiplie la récompense à qui il veut et la grâce d'Allah est immense, et il est Omniscient.

سفارش به انفاق و منع از اسراف و تبذير، بهترين راه براى حلّ اختلافات طبقاتى است .

هر دانه اى ، در هر زمينى ، هفت خوشه كه در هر خوشه صد دانه باشد نمى روياند، بلكه بايد دانه ، سالم و زمين ، مستعد و زمان ، مناسب و حفاظت ، كامل باشد. همچنين انفاق مال حلال ، با قصد قربت ، بدون منّت و با شيوه ى نيكو آن همه آثار خواهد داشت .

انفاق ، تنها پاداش اخروى ندارد، بلكه سبب رشد وتكامل وجودى خود انسان مى گردد.

انفاق ، زمانى ارزشمند است كه در راه خدا باشد. در اسلام اقتصاد از اخلاق جدا نيست .

استفاده از مثال هاى طبيعى ، هرگز كهنه نمى شود و براى همه مردم در هر سن و شرايطى كه باشند قابل فهم است .

اگر انفاق مال ، تا هفتصد برابر قابليّت رشد و نموّ دارد؛ (كمثل حبّة انبتت سبع سنابل فى كلّ سنبلة ماءة حبّة ) پس حساب كسانى كه در راه خدا جان خود را انفاق مى كنند چه مى تواند باشد؟!

شماره ی 15 قرائت شد.

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ (٢٧٧)

277. those who believe, and do deeds of righteousness, and establish regular prayers and regular charity, will have their reward with their Lord: on them shall be no fear, nor shall They grieve.

277- همانا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى نيكو انجام داده اند و نماز برپا داشته و زكات پرداخته اند، پاداششان نزد پروردگارشان (محفوظ) است و نه ترسى بر آنهاست و نه غمگين مى شوند.

277. ceux qui ont la foi, ont fait de bonnes oeuvres, accompli la Salat et acquitté la Zakat, auront certes leur récompense auprès de leur Seigneur. pas de crainte pour eux, et ils ne seront point affligés.

اين آيه ، برابر رباخواران كه «كفّار اثيم » هستند، سيماى مؤ منان را ترسيم مى كند كه عمل صالح انجام داده و نماز را بر پاى مى دارند و زكات پرداخت مى كنند. تا اشاره به اين باشد كه زمينه ى برچيده شدن ربا در جامعه ، توجّه به ايمان وعمل صالح واحياى نماز وزكات است .

مردم چهار گروهند: گروهى ايمان آورده و عمل صالح انجام مى دهند كه اينان «مؤ منانند» گروهى ، نه ايمان آورده ونه كار شايسته انجام مى دهند كه اينان «كافرانند» گروهى ايمان دارند، ولى عمل صالح ندارند كه اينان «فاسقانند» گروهى ايمان ندارند، ولى اظهار ايمان مى كنند و در ظاهر كار نيك انجام مى دهند كه اينان «منافقانند»

اسلام در كنار مسائل عبادى وفردى ، به مسائل اقتصادى ومردمى نيز توجّه دارد.

هوشمند كسى است كه در محاسبات ، تنها به موجودى امروز كه در دست دارد ننگرد، بلكه به آينده وذخيره هايى كه نزد خداوند است توجّه داشته باشد.

امنيّت وآرامش واقعى ، در سايه ى ايمان وعمل صالح وپيوند با خدا ومردم است .

ردیف 198

1- تفسیر خلاصه و کلی از مفاهیم آیات انتخابی

بيان کلی آيات سوره بینه

اين سوره رسالت محمد بن عبد اللّه خاتم النبيين (صلوات اللّه عليه ) را براى عوام از اهل كتاب و مشركين مسجل مى كند، و به عبارتى ساده تر براى عموم اهل ملت و غير اهل ملت و باز ساده تر بگويم : براى عموم بشر تسجيل مى كند، و مى فهماند كه آن جناب از ناحيه خدا به سوى عموم بشر گسيل شده، و اين عموميت رسالت آن جناب مقتضاى سنت الهى، يعنى سنت هدايت است، همان سنتى كه آيات زير بر آن اشاره دارد، و مى فرمايد: انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا، و ان من امه الا خلافيها نذير و به بيانى كه ان شاء اللّه به زودى مى آيد بر عموميت دعوت آن جناب استدلال كرده، به اينكه دعوت آن حضرت متضمن صلاح مجتمع انسانى است، عقايد و اعمال افراد و جوامع را صالح مى سازد، و اين سوره هم با نزول در مكه مى سازد و هم نزول در مدينه، هر چند كه از نظر سياق به مدنى بودن شبيه تر است.

بيان کلی آيات سوره زلزال

در اين سوره سخن از قيامت و زنده شدن مردم براى حساب، و اشاره به بعضى از علامتهايش رفته، كه يكى زلزله زمين، و يكى ديگر سخن گفتن آن از حوادثى است كه در آن رخ داده. و اين سوره هم مى تواند مكى باشد و هم مدنى.

بيان کلی آيات سوره عادیات

اين سوره در باره ناسپاسى انسان و كفران نعمت هاى پروردگارش و حب شديدش نسبت به خير سخن مى گويد، و نتيجه مى گيرد با اينكه دوستدار خير خلق شد، و با اينكه خير را تشخيص مى دهد، اگر انجام ندهد حجتى بر خدا ندارد، بلكه خدا بر او حجت دارد، و به زودى به حسابش مى رسند.

بيان کلی آيات سوره قارعه

اين سوره تهديد به عذاب قيامت و بشارت به ثواب آن است، ولى جانب تهديدش بر بشارتش مى چربد، و سوره در مكه نازل شده.