حدیث روز
امام کاظم(ع) :بر پاداشتن و اجراى حدّ براى خدا، در روى زمين سودمندتر از بـاران چهل روز است.
امام کاظم(ع) :ياد كردن نعمتهاى الهى «شكر» است، و ترك آن ناسپاسى است. پس نعمتهاى پروردگار را به شكر پيوند دهيد، ودارايي هاى خود را با پرداخت زكات، حفظ كنيد.
امام کاظم(ع) :مؤمن سرسخت تر از كوه است. كوه با كلنگ كنده مى شود، امّا از دين مؤمن هيچ چيز كاسته و كم نمى گردد.
امام کاظم(ع) :بپرهيز كه خداوند، تو را در معصيتى ببيند كه از آن نهى كرده است، و بپرهيز كه خداوند تو را در طاعتى نيابد كه به آن فرمان داده است.
امام کاظم(ع) :كار نيك بسيار را، زياد نشماريد، و گناهان كم را هم كم به حساب نياوريد، چرا كه گناهان اندك، جمع مى شوند، تا آنكه گناه بزرگ و بسيار مى گردند.
امام کاظم(ع) :هر كس مؤمنى را شاد سازد، اوّل خدا را شاد كرده است، دوّم پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) را، و در مرحله سوّم، ما را.
امام کاظم(ع) :خداوند را بر مردم دو حجّت اسـت: حجتى آشكار و حجّتى پنهان و درونى. امّا «حجت آشكار»، رسولان و پيامبران و امامانند. امّا «حجت باطنى»، عقلهاست.
امام کاظم(ع) :در پنهان هايتان از خداوند شرم كنيد، همچنان كه در آشكارِ خود از مردم خجالت مى كشيد.
امام کاظم(ع) :مصيبت، براى انسان شكيبا يكى است و براى بى تابى كننده دو تا مى شود!
امام کاظم(ع) :بد بنده اى است، بنده اى كه دورو و دوزبان است، هرگاه برادر دينى اش را مى بيند، او را مى ستايد و تملّق مى گويد و پشت سرش (بابدگويى) او را مى خورد!
امام کاظم(ع) :هر گاه سه نفر در خانه اى هستند، دو نفرشان جدا از رفيق خود، نجوا و صحبتِ درگوشى نكنند، چرا كه اين كار، او را اندوهگين مى سازد.
امام کاظم(ع) :همانا بدنهاى شما را بهايى جز بهشت نيست. پس آنرا به غير بهشت نفروشيد.
امام کاظم(ع) :وقتى برادر مؤمنى نیاز خود را به مؤمنى عرضه مى کند این عرضه نعمتى است از خداوند که به سوى او فرستاده شده است. پس اگر مؤمن نیاز او را برطرف نماید این کار او را به ولایت ما مى رساند و او به ولایت خدا متّصل است.
امام کاظم(ع) :نخستين نيكى مرد به فرزندش، انتخـاب نـام نيـكو بـراى اوسـت، پس هركس بايد نام زيبا براى فرزندش انتخاب كند.
امام کاظم(ع) :كسي كه خود را از غناء و ساز و آواز، پاكيزه و دور نگه دارد در عوض آن در بهشت درختي است كه خداوند به باد فرمان مي دهد كه آن درخت را به حركت درآورد و از آن درخت صدايي دل نواز به گوش مي رسد كه هرگز مانند آن را نشنيده است، اما كسي كه در دنيا خود را از غناء، پاكيزه و دور نگه ندارد آن صدا را نمي شنود.