عاشقان امام رضا
خادما گریه کنون صحنتو جارو میزنن..
همه نقاره ی یاضامن آهو میزنن..
یکی بین ازدحام، میگه کربلا میخوام
یکی میبنده دخیل..
بچم مریضه بخدا.. برام عزیزه بخدا..
آقا جون .. آقا جون ...
عده ای با کرمت مجنون و باصفا شدن..
خیلیا از حرمت راهی کربلا شدن..
دل که مبتلا میشه.. جنسش از طلا میشه.. مرغ کربلا میشه
میگه برم امام رضا..
تا بگیرم یه کربلا..
آقا جون .. آقا جون
صحبت گنجشك با امام (ع)
راوى: سلیمان یكى از اصحاب امام رضا(ع)
حضرت رضا(ع) در بیرون شهر، باغى داشتند. گاهگاهى براى استراحت به باغ مىرفتند. یك روز من نیز به همراه آقا رفته بودم. نزدیك ظهر، گنجشك كوچكى هراسان از شاخه درخت پركشید و كنار امام نشست. نوك گنجشك، باز و بسته مىشد و صداهایى گنگ و نا مفهوم از گنجشك به گوش مىرسید. انگار با جیك جیك خود، چیزى مىگفت.
امام علیه السلام حركت كردند و رو به من فرمودند: «ـ سلیمان!... این گنجشك در زیر سقف ایوان لانه دارد. یك مار سمى به جوجههایش حمله كرده است. زودباش به آنها كمك كن!. ..
با شنیدن حرف امام ـ در حالى كه تعجب كرده بودم ـ بلند شدم و چوب بلندى را بر داشتم . آن قدر با عجله به طرف ایوان دویدم كه پایم به پلههاى لب ایوان برخورد كرد و چیزى نمانده بود كه پرت شوم...
با تعجب پرسیدم: «شما چطور فهمیدید كه آن گنجشك چه مىگوید؟» امام فرمودند: «من حجت خدا هستم... آیا این كافى نیست؟!»
این شعرو تقدیم میکنم به همه ی عاشقان امام رضا که دوست دارن تو حرم آقا علی ابن موسی الرضا باشن:
قد هزار تا آسمون كبوتراتو دوس دارم، وقتی ميام امام رضا سوقاتي گندم ميارم/ وقتی ميام به مشهدت داغ دلم تازه ميشه، دلم ميره كرببلا غصه بی اندازه ميشه/ تنگ ميشه تا دلم برات عكس حرم رو می گيرم، تو خيالم ميام پيشت كنار گنبد می شينم/ دنيا بدون مشهدت از خونمون كوچک تره، وا نميشه دلم آقا با صد هزارتا پنجره/ بس كه به مشهد اومدم جاده ها باهام رفيق شدن، چرا نمی رسم به تو ثانيه ها دقيق شدن/ دلم برای صحن تو نگاه بكن پر می زنه، اين دفعه كه من اومدم نگو كه وقت رفتنه/ اميد دارم كه من بيام دوباره پاكم بكنی، تو صحن اسماعيل طلا يه گوشه خاكم بكنی...
صــبـــــــــــر كن
«صبـــــــــــر»
اوج احترام به حكمت خداست...
مي شه ضامنم بشيد آقا؟!
كاش صدامو بشنويد...كاش...
کـــاخ همــــه شــاهـــان جهــــان را که بگـــــردی
دربــار کســــی پنجــــره فولاد نــــدارد.....
کـــاخ همــــه شــاهـــان جهــــان را که بگـــــردی
دربــار کســــی پنجــــره فولاد نــــدارد.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دلم خیلی شکست خیلی شعر قشنگی بود
اقا من پارچه به پنجره فولاد گره نزدم دلمو گره زدم باز نکن گره دلمو این بار بر خلاف همه گره ها محکم تر کن گره دل مرا
مشرق لاله ها سلام علیک، سلام علیک
داغدارت خدا، سلام علیک، سلام علیک
کوکب هشتمین سلام علیک، سلام علیک
آبروی زمین سلام علیک، سلام علیک
سیدی مستجاب این دعا کن
شیعه را زائر کربلا کن
شعر زیر را تقدیم میکنم به همه عاشقان امام رضا (خواننده شعر: غلامرضا صنعتگر)
اومدم تا ببینم لحظه عاشق شدنو به دلم افتاده بود صدا زدین آقا منو
دل تنهامو آوردم با یه دنیا دلخوشی کمتر از آهو که نیستم میشه ضامنم بشی
اومدم همسایههای پاپرت رو دون بدم دلمو رو دست بگیرم تا بهت نشون بدم
روبروی گنبدت سجده کنم سلام بدم خسته نیستم اگه من از راه دوری اومدم
بگم آفتابی و عاشقم درست مثل جنوب با همون لهجه دریایی که میدونی تو خوب
مِ از سید مظفر به تو دخیل اَ بندُم نظرم ه بیارم یِتا کیسه گندم
شاید که کفترانِت لایقُم بِدونِن حاجتی که اوم هَ به گوشت برسانِن
تو چشمه محبت مِ تشنه نگاتم تو کعبه امیدی به هر دم نه صداتم
اسم نازنینت تا روی زبونِن اون گدن مدائک لحظه اذانِن
روبروت بی اختیار دوباره زانو بزنم میون گریه بگم غریبو در به در منم
تو رو شاهد بگیرم که با خدا حرف بزنی میدونم که دست رد باز به سینم نمیزنی
میدونم شفاعت بی منتت زبونزده به همین امید دلم به مشهد تو اومده
تو که اسمت با غم نقارهها روی لباست همه صحن طلات ردپای فرشته هاست
دست خالی هیچکسی از در خونت نمیره یا رضا رضا میگم تا قلبم آروم بگیره
یا رضا رضا میگم تا قلبم آروم بگیره
و اما چه بگویم از زائران حرمت که با پای پیاده مسافت ها را طی می کنند و برای دیدنت لحظه شماری می کنند. عجب صفایی دارد پنجره فولادت که بارها ، بارها دلم را به آن گره زدم و خواستم تا یاری ام کنی، من گدای در خانه ات هستم. نکند این گدا را رها کنی، یا امام رضا با دلم به سویت آمدم، آقا مرا میخری...؟
چند بیت زیر را تقدیم میکنم به همه عاشقان امام رضا
دوست دارم صدات کنم توام منو صداکنی دوست دارم نگات کنم توام منو نگاه کنی
دل من زندونیه تویی که تنها می دونی قفس و وا کنی و پرنده رو رها کنی
قربون چشات برم از را ه دوری اومدم جای دوری نمیره اگه به من نگاه کنی
صد هزار دفعه شده پای ضریح زار می زنم تا دلت یه بار بسوزه دردمو دوا کنی
دوست دارم که ازحالاتاصبح محشر همیشه من همش رضابگم توام من و رضا کنی
می دونی می خوام کجا برم
می دونی می خوام چیکار کنم
می خوام برای کفترا
یه خورده گندم ببرم
اونجا که گنبدش طلاست
با کفتراش پر بزنم
دوسش دارم اماممه
در خونشو در بزنم
بعضی شبا تو خونمون
بابام به مادرم می گه
می خوام برم امام رضا
به خدا دلم تنگ دیگه
بابام می گه امام رضا
مریضا رو شفا می ده
دوای درد مردمو
از طرف خدا می ده
می خوام برم به مشهد و
یه هفته اونجا بمونم
تو حرم امام رضا
نماز حاجت بخونم
بهش بگم امام رضا
مریضا رو شفا بده
دوای درد مردمو
از طرف خدا بده
آقاجون می خوام بیام به مشهدت
به طواف کفترای گنبدت
براشون یه کیسه گندم بیارم
خبر از دردای مردم بیارم
بهشون بگم برام دعا کنن
اونقدرتا که تو رو رضا کنن
شعر از مرحوم آقاسی. روحش شاد
چشم در تاثیر زیبایی از ابرو كمتر است
مستی ابروی یار از گیسوی او كمتر است
اصل زیبایی ست این كه پلك در بالای چشم
شك كند در صحن از امثال جارو كمتر است
یا به وقت بی خودی زائر به دور مرقدت
حس كند كه از خودش هشتاد كیلو كمتر است
بارها در تنگ آغوش ضریحت دیده ام
فاصله بین من و روح من از مو كمتر است
با حساب دنیوی در این حرم سر خم نكن
چون بهای چار زانو از دو زانو كمتر است
بس كه با نیت نخوردی زود باور می كنی
آب سقاخانه از یك مشت دارو كمتر است
از خودت بگذر به ترفندی كه در این بارگاه
عارف بالله هم گاهی از آهو كمتر است
به شیشه های اتاقم دوباره "ها " کردم
واز نوشتن اسمت برآن حیا کردم
به روی شیشه کشیدم شبیه یک گنبد
به پای شیشه نشستم " رضا رضا "کردم
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا
دل من گم شد اگر پیدا شد، بسپارید به امانات رضا
واگر از تپش افتاد دلم ،ببریدش به ملاقات رضا
از رضا خواسته ام بگذارد که غلامش (کنیزش) بشوم
همه گفتند محال است ولی ، دل خوشم من به محالات رضا
التماس دعا از همه زائریین اهل بیت علیهم السلام مخصوصا امام رضا علیه السلام.
دستت را می گذاری روی مرزی ترین نقطه وجودت یک حس گمشده آهسته شروع می کند
به جوانه زدن...
سلام می کنی چشمت مست تماشای گنبد طلا می شود...
بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رضا
و احساس تازگی اندیشه های خسته ات را فرا می گیرد...
زیر لب زمزمه می کنی یا ضامن آهو یا غریب الغربا حواست به من هست؟
دلت را جا گذاشتی در حرم و گره اش زدی به ضریح امام رضا...
سلام آقا جان
میخوام از اینجا با شما درد و دل کنم
مثل یک عضو خانوادم دلم براتون تنگ میشه موقع خداحافظی از شما باید به زور و گریه التماس دل بکنم وقتی حرمتونو تو تلویزیون می بینم مثل کبوترای حرمت هوایی میشم کاش منم یه کبوتر بودم
خیلی وقته تصمیم داریم خدمت برسیم اما هم کم همتیم هم شما نطلبیدین خواهش میکنم آقا جان مارو هم در خونتون راه بدین تمام دلخوشیمون گدایی در خونه شماست آقا جان
به امید دیدار